Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хуралса (тĕпĕ: хурал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн тӑвас тетӗн, — терӗ Шебалов, хӑйӗн вӑрҫӑра ҫӳресе хуралса шӑйӑркаланса пӗтнӗ хӗҫӗ ҫинелле таянса, — самах та ҫук, Чубука пит хӗрхенмелле ӗнтӗ.

— Что же, — сказал Шебалов, опираясь на потемневший и поцарапанный в походах палаш, — слов нету, жалко Чубука.

XI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпӗ малтанхи вырӑна лартӑм, старик чӳрече патне кайса тӑчӗ, хуралса пӗтнӗ чаршава туртса карчӗ.

Я сел на прежнее место, а старик отошел к окну и задернул грязную ситцевую занавеску.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Хуралса кайнӑ юлашки ҫулҫӑсене вӗҫтерсе антаракан типӗ сивӗ ҫил вӗрет.

Срывая последние почерневшие листья, дул сухой холодный ветер.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Рабочисем пӗр чӗнмесӗр лутӑрканса, хуралса пӗтнӗ хучӗсене кӑларса, штатски тумтирлӗ ҫынна тӑшманла пӑхса, сивӗ сӑмахсемпе ӑсатса яраҫҫӗ.

Рабочие, молча доставая измятые, замусоленные бумажки, провожали штатского враждебно-холодными замечаниями.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ун-тан Витт сив тара ӳкрӗ, хуралса кайрӗ, кӑштахран ҫӗре тӗшӗрӗлчӗ те хутланса ӳкрӗ, кӗҫех вилсе выртрӗ.

Затем он сам покрылся холодным потом, скорчился, почернел и умер.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Эсӗ пӗтӗмпех шыҫӑнса, хуралса каятӑн.

Ты весь распухнешь и почернеешь.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Сылтӑмра — тӗксӗм, кичем вакунсен речӗ, сулахайра — хӑйӑрлӑ пӗчӗк ҫул, ун хӗррипе пӳрт умӗнчи пӗчӗк садсен хысакӗсем тӑсӑлаҫҫӗ; тӳпери ҫурма сӗмлӗхре йывӑҫ тӑррисем салхуллӑн хуралса ҫатӑлтатаҫҫӗ.

Справа тянулся ряд угрюмых вагонов, слева — песчаная дорожка и за ней выступы палисадов; верхи деревьев уныло чернели в полутьме неба.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Эпӗ пӗтӗмпех ҫырса пынӑ, — терӗ вӑл хуралса пӗтнӗ хут таткине кӑларса.

— Я все записал, — сказал он, доставая засаленную бумажку.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Хайхи тумтир мӑрье тасатакан ҫыннӑнни пек хуралса пӗтрӗ.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ваньккан куҫӗ хуралса килчӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кӑна илтсен, Телегинӑн куҫӗ хуралса килчӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вара Тарт куҫӗсем хуралса килчӗҫ.

И все потемнело в глазах Тарта.

IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ҫирӗп шӑплӑхра поварсем жрецсем пек куҫса ҫӳреҫҫӗ: хуралса кӑвакарнӑ стенапа юнашар вӗсен шурӑ калпакӗсем кухньӑри ӗҫе чаплӑ сӗм кӗртеҫҫӗ; хаваслӑ, мӑнтӑр хӗрарӑмсем шыв пичкисем патӗнче фарфорпа та кӗмӗлпе шакӑртаттарса савӑт-сапа ҫӑваҫҫӗ; йывӑр пирки пӗкӗрӗлсе арҫын ачасем пулӑпа устрица, ракпа улма-ҫырла тултарнӑ карҫинккасем йӑта-йӑта кӗреҫҫӗ.

В суровом молчании, как жрецы, двигались повара; их белые колпаки на фоне почерневших стен придавали работе характер торжественного служения; веселые, толстые судомойки у бочек с водой мыли посуду, звеня фарфором и серебром; мальчики, сгибаясь под тяжестью, вносили корзины, полные рыб, устриц, раков и фруктов.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Нина ҫав самантра хӑй кӗлетки чӗтренине, куҫӗ хуралса килнине, пуҫӗ ҫаврӑннине туйрӗ.

Помоги переводом

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Тӗпел кукринчен тухакан хӗр-тантӑшне, Ленӑна, курсан Аньӑн куҫӗсем хуралса килчӗҫ.

У Ани потемнело в глазах, когда она увидела подругу, Лену, выходящую из кухни.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Юнашар сиктерсе пыракан разведчик Буденныя шурӑмпуҫ ҫуттинче хуралса тӑракан икӗ йывӑҫ кӳлепи ҫине кӑтартать — унта Красильников утлӑ полкин штабӗпе лагерӗ.

Разведчик, скачущий рядом, указал Буденному на черные в рассветных сумерках очертания двух деревьев, — там был штаб и лагерь конного полка Красильникова.

7 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Унӑн пичӗ-куҫӗ хӗвелпе пиҫсе хуралса кайнӑ.

Дочерна обгорелое лицо его —

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Боецсем, хуралса пӗтнӗ тути хӗррисене ҫулакаласа, горизонтра сивӗ шыв хумханса юхнӑ пек вылянакан ҫеҫен хир шӑрӑхӗн рши ҫине куҫӗсене чаркаласа пӑхаҫҫӗ.

Облизывая черные губы, бойцы таращились на волны степного зноя, кажущиеся прохладной рекой на горизонте.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ытти шахтерсем те чавса пӗтермен окопсем умӗнче тӗршӗнсе кӗрсе, пӗр сикмесӗр, нимӗн чӗнмесӗр, чул пек хытса лараҫҫӗ; пурте тусанпа-тарпа хуралса пӗтнӗ, — тумтирӗсем ҫуркаланнӑ, урисем ҫарран.

Сутуло, неподвижно, точно каменные, сидели у недорытых окопов и другие шахтеры — угрюмые, почерневшие от грязи, оборванные, босые.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ворошилов чарӑнать те, хуралса кайнӑ, тискерлӗхне ҫухатман куҫӗсемпе Александр Яковлевич ҫине тӑрӑнса пӑхать.

Ворошилов остановился, темными, еще дикими глазами уставился на Александра Яковлевича…

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней