Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тухатӑп (тĕпĕ: тухат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ киле ҫеҫ кӗрсе тухатӑп, кӑшт йӗркене кӗртетӗп те — сирӗн пата!

Только схожу домой кое-что сделать — и обратно!

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кӑларса ярӑр мана, эпӗ киле ҫеҫ кӗрсе тухатӑп, вара сирӗнпе… — ыйтрӗ хресчен.

Отпустите только домой на побывку, и я с вами буду… — просил крестьянин.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эпӗ хурҫӑ вӗрентен ал вӗҫҫӗн ҫакӑнса пралук патне ҫитетӗп те ӑна ҫырана туртса тухатӑп, — сӗнчӗ Вук нумай вӑхӑт чӗнмесӗр тӑнӑ хыҫҫӑн.

— Надо добраться на руках по проволоке до троса и вытащить паром на берег, — после долгого молчания предложил Вук.

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Шӑрӑхлана пуҫласан, пирӗн хӗрарӑмсем чей ӗҫме ҫав-ҫавах тухмасан, эпӗ пиҫсе ҫитнӗ ҫимӗҫсене ҫиме пахчана е сада тухатӑп.

Когда уже становилось жарко, но дамы наши еще не выходили к чаю, я часто ходил в огород или сад есть все те овощи и фрукты, которые поспевали.

XXXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫитӗннӗ арҫынпа калаҫма май килсе тухсан, Люба ытла та хӗпӗртет, кирек епле пулсан та гусара качча тухатӑп, тесе калать; Катя вара арҫынсене юратсах каймасть, нихҫан та качча тухмастӑп, тет, тата, хӑйпе арҫын калаҫнӑ чух, темрен хӑранӑ пек улшӑнса каять.

Любочка всегда ужасно рада, когда ей удается поговорить с большим мужчиной, и говорит, что она непременно выйдет замуж за гусара; Катенька же говорит, что все мужчины ей гадки, что она никогда не выйдет замуж, и делается совсем другая, как будто она боится чего-то, когда мужчина говорит с ней.

XXI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Маша та вӗрсе ярать; эпӗ ҫапла калатӑп: «Василий! Эсир пӗр-пӗрне савнине пӗлетӗп эпӗ, акӑ сана пин тенкӗ укҫа, ӑна качча ил те, турӑ сана телей патӑр», — тетӗп, хам вара диванлӑ пӳлӗме тухатӑп.

 — и Маша тоже заплачет; а я скажу: «Василий! я знаю, что ты любишь ее и она тебя любит, на вот тебе тысячу рублей, женись на ней и дай бог тебе счастья», — а сам уйду в диванную.

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Манӑн пӑлханса кайнӑ ӑс-тӑнӑмра шухӑшсемпе сӑнарсем вӗҫе-вӗҫе иртрӗҫ; анчах килсе тухнӑ инкек ҫинчен аса илни вӗсен тӗлӗнмелле илемлӗ картине тӑтӑшах тата-тата пӑрахать, вара эпӗ каллех хама мӗн кӗтнине пӗлменнин, шанчӑка ҫухатнин тата хӑранин ниҫтан вӗҫне-хӗрне тупма ҫук сукмакӗсем ҫине пырса тухатӑп.

Мысли и представления с усиленной быстротой проходили в моем расстроенном воображении; но воспоминание о несчастии, постигшем меня, беспрестанно прерывало их причудливую цепь, и я снова входил в безвыходный лабиринт неизвестности о предстоящей мне участи, отчаяния и страха.

XV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Учитель урокне пӗтернӗ-пӗтермен эпӗ пӳлӗмрен тухатӑп: мана пиччепе иксӗмӗр ҫеҫ тӑрса юласси хӑратать, вӑтантарать те, намӑслантарать те.

Как только учитель кончал класс, я выходил из комнаты: мне страшно, неловко и совестно было оставаться одному с братом.

V сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫаран ҫине чупса тухатӑп.

Бегу на выгон.

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Вара пукансене ӗлӗкхи пекех вырнаҫтарса тухатӑп, анчах пӗрне, урисене ҫӳлелле кӑнтарса, сӗтел ҫине улӑхтарса лартатӑп, хам вара ун ӑшне кӗрсе тӑратӑп.

Стулья расставлялись по-прежнему, но сам я залезал в перевернутую вверх ножками табуретку, которую ставил на обеденный стол.

«Чи кирли ҫинчен ан манса кай!» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Тарма хӑтланнӑшӑн вӑл ытти юлташӗсемпе пӗрле (шел те, эп ҫав шухӑш патнех пырса тухатӑп) Австри территоринче вырнаҫнӑ нимӗҫсен хӑрушӑ лагерне «Маутхаузена» лекет.

Помоги переводом

Аттесен ҫулӗпе… аттесен йӗрӗпе… // Надежда Кириллова. https://chuvash.org/blogs/comments/5620.html

Таркӑна ан шыраччӑр тесе Березовая полянӑна телеграмма парсан, хулана тухатӑп.

Дав в Березовую телеграмму, чтобы не искали беглеца, выхожу в город.

67 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Перрон ҫине тухатӑп.

Соскакиваю на перрон.

67 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Эпӗ пӳлӗмрен сиксе тухатӑп.

Выскакиваю из комнаты.

55 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Эпӗ халь вӗсене тимлӗн пӑхса тухатӑп — тул енчен пӑхсан, вӗсем хушшинче «приютрисене» аса илтерекен паллӑсем ҫук-ши?

Я ревниво оглядываю их сейчас — нет ли чего-нибудь «приютского» в их внешности? И не отдает ли непозабытой беепризорщиной?

55 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Владимир Михайлович хӑй сӑмахне вӗҫлессе кӗтмесӗрех, эпӗ пӳлӗмрен тухатӑп та, алӑк хыҫӗнче тӑнӑ кӗлеткене мансӑр пуҫне никам та ан куртӑр, тесе, алӑка часрах хупса лартатӑп.

Не дожидаясь, пока Владимир Михайлович закончит фразу, выхожу из комнаты и едва успеваю закрыть дверь, чтоб никто, кроме меня, не увидел за нею темную фигуру.

45 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Сывлӑш ҫавӑрсан, ачасене суйласа илме сӗннӗ картинкӑсене пӑхса тухатӑп.

Отдышавшись, просматриваю картинки, которые предлагались ребятам на выбор.

45 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Тытсан, аяк пӗрчисене шутласа тухатӑп эпӗ унне! — тесе, кӑшкӑра-кӑшкӑра ятлаҫрӗ Тынэт.

Если поймаю, ребра ломать буду! — кричал Тынэт.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Кашни кӗрте тустарса тухатӑп, кашни пӑр купи хушшине шыраса пӑхатӑп, Чочоя тупатӑпах.

— Я все сугробы переверну, все торосы обшарю, а Чочоя найду.

Иккӗлентерекен япала тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Пар-ха мана ҫав кӗнекене, эпӗ ӑна тата тепӗр хут вуласа тухатӑп.

— Дай мне эту книгу, я еще раз читать ее буду.

Тынэт хуйхи // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней