Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

курчӗ (тĕпĕ: кур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Емельянов!.. — илтӗнчӗ хыҫран, Сергей ӗнерхи Чумакова, ҫуллахи кӗпе вырӑнне шыва кӗнӗ чухне тӑхӑнакан костюмнех тӑхӑннӑскер, аллисемпе кӑмӑллӑн сулкаласа тӑнине курчӗ.

Емельянов! — раздалось за его спиной, и вчерашняя Чумакова, все в том же купальном костюмчике, заменяющем ей летнее платьице, приветливо замахала ему рукой.

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Сасартӑк темӗн япала, электричество токӗ пекех ҫивӗчскер, унӑн пӳрнине ҫапӑнчӗ, чиксе илчӗ; Сергей вӑйран кайнӑ хурт хӑйӗн алли ҫинчен ӳкнине курчӗ.

Вдруг что-то острое, как электрический ток, ударило его в палец, и ослабевшая пчела вяло свалилась с его руки.

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Сергей ҫаврӑнса пӑхрӗ те саккӑралла е тӑххӑралла ҫитнӗ хӗрачана курчӗ.

И, оглянувшись, Сергей заметил девочку лет восьми-девяти.

2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ҫут тӗнче курчӗ паттӑрлӑх, яшлӑх.

Весь мир увидел храбрость и удаль.

Вунӑ ҫул юрри // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 27–29 с.

Вӑл эпир Зойӑпа иксӗмӗр чӳречерен пӑхнине курчӗ те кулкаласа картузӗпе сулчӗ.

Он увидел нас с Зоей в окне, улыбнулся и помахал фуражкой.

Вӑрҫӑ кунӗсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Анчах ача ӑнланнине курчӗ пулсан! — вара пачах урӑх!

Но уж если видит, что человек понимает, — дело другое.

Вера Сергеевна // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эпӗ хӑйне куҫран пӑхнине курчӗ те ним тума аптранӑ енне ҫамрӑк хурама вуллине ыталаса илсе, пӗтӗм вӑйран силлеме пуҫларӗ.

Встретив мой взгляд, он вдруг обеими руками схватился за ствол молоденького ясеня и изо всех сил стал трясти его.

Тепӗр ҫултан // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Малтан мана Зоя курчӗ.

Зоя первая увидела меня.

Тепӗр ҫултан // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Алӑк патне ҫитсен, вӑл пушара курчӗ те хартлатрӗ, шӑмарчӗ, тытма пыракан ҫынна хӑй патне яхӑнне ямарӗ, пӗрне тапрӗ вӑл, тепӗрне ҫыртса сурчӗ, тискерленнӗ выльӑха ниепле те витерен кӑлараймарӗҫ.

В его испуганных глазах светились отблески огня, он дико всхрапывал, брыкался и не подпускал к себе никого.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӗнче хӗрри пурах эппин, вӑл ҫитсе курчӗ пулсан…»

Ну, коль он дошел до края света, стал быть, он есть, край-то…»

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чи кайран кӗнӗ Шерккей кравать ҫине вырттарнӑ Селимене курчӗ те, аллисене тӑнлавӗнчен хускатмасӑр, Селиме кӑкӑрӗ ҫинелле ӳпӗнчӗ, сасӑпа ӗнӗрленӗ май, унӑн хыткан хулпуҫҫийӗ канӑҫсӑр сике-сике илчӗ.

Последним в дом вошел Шерккей и, не отнимая рук от головы, упал на грудь дочери, стал гладить по седым волосам…

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫак вӑхӑтра вӑл хӑй умӗнче Кантюкпа арӑмӗ тӑнине асӑрхарӗ, унтан ашшӗ пур иккенне те курчӗ.

И тут увидела перед собой Кандюка со старухой, за ними разглядела отца.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗҫе тарават тимӗрҫӗсемпе сывпуллашса тухсан, вӑл хӑй патне пыракан ачасене курчӗ ачасем хыҫҫӑн васкавлӑн утса пыракан тимерҫӗ хӗрне асӑрхарӗ.

И распрощался с радушными кузнецами, но тут увидел идущих к кузне ребят и спешащую следом за ними дочку кузнеца.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ракетчицӑна Стёпка хӑйсем палатӑна кӗрсенех курчӗ.

Ракетчицу Степка увидел, как только они вошли в палату.

24. Кӗрешӳ тата вӑрӑма пырать-ха // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Диван патӗнче тӑракан пукан ҫинче вӑл тирпейлӗн хутлатса хунӑ тумтир курчӗ, анчах малтанах ӑна хӑй тумтирӗ вырӑнне йышӑнмарӗ.

На стуле около дивана он увидел аккуратно сложенную одежду и сначала не признал ее.

24. Кӗрешӳ тата вӑрӑма пырать-ха // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Майор аяла анчӗ те сержант темле тӗлӗнмелле ӗҫ тунине курчӗ.

Майор спустился вниз и застал сержанта за странным занятием.

20. Шпиона тытни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Инҫетрен вӑл машинӑран красноармеецсен хура кӗлеткисем тухса тӗрлӗ еннелле саланнине курчӗ.

Издали она видела, как из машины вылезли темные фигуры красноармейцев и разошлись в разные стороны.

18. Колонист ҫурчӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ҫак сӑмахра тӗресси те пулнӑ куран, Ҫамакка хӑй пурнӑҫӗнче ӗмӗр тӑршшӗ канӑҫа пӗлмесӗр ӗҫлерӗ, нушаланчӗ, — ырри-шуррине мар, хурине ытларах курчӗ вӑл, — ҫитти пурпӗрех ҫитмерӗ, пурпӗрех нимӗн те ҫук, ачисене нимӗн те хӑвараймарӗ.

Видимо, исполняя сей наказ, Сямака весь свой век трудился без сна и отдыха, бедствовал, перебивался с хлеба на воду и так и не сумел оставить детям добра.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кунта вӑл тӳрех урамалла тухмалли алӑка курчӗ.

Дверь на улицу он сразу увидел.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Шофер машина ҫунатти ҫине тӑрса кузов ӑшнелле пӑхрӗ ҫеҫ, тӳрех унта ача хутланса выртнине курчӗ.

Едва лишь шофер встал на подножку и заглянул в кузов, как сразу увидел съежившегося мальчика.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней