Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӑшӗнче (тĕпĕ: ӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапла вӑл хир чӑххи кӑнтӑрла курӑк ӑшӗнче ларакан вырӑна е утса ҫӳрекен ҫӗре тӳрех пырса тухать.

И так она дойдет до того места, где днем сидит в траве или ходит фазан.

Хир чӑххисем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫӳллӗ курӑк ӑшӗнче такам ҫӳренӗ пек туйӑнчӗ мана.

Потом мне показалось, что кто-то бродит в высокой траве.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

«Амӑшӗ, — калаҫрӗ ӑшӗнче хӑйпе хӑй Дик.

«Его мать, — говорил себе Дик.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ун тураттисен ӑшӗнче аташса кайма та пулать.

Ветви их образуют густую чащу, в которой можно заблудиться.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Нивушлӗ йӑва йӑлтах шыв ӑшӗнче? — пӑшӑлтатрӗ Дик Сэнд.

— Неужели весь конус находится под водой? — прошептал Дик Сэнд.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл шыв ӑшӗнче пулсан, йӑвана самантрах шыв тулать, вара эпир пӗтетпӗр.

Но если конус затоплен, воздух моментально вырвется наружу, вода заполнит все пространство и мы погибнем.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Термит-кӑткӑсене хӑйсен хулинчен тухса кайма сисӗм-туйӑм хушнине вӑл ҫирӗплетсех калать пулсан, эппин, ун ӑшӗнче пулни чӑн та хӑрушӑ ӗнтӗ.

Если он утверждает, что покинуть их городок побудил термитов инстинкт, значит, пребывание в нем действительно может грозить какой-то опасностью.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эпир пӗр виҫ-тӑват пурҫӑн ҫӑмхине салатса пӑхрӑмӑр: вӗсен ӑшӗнче хуртсем пӗтӗмпе типсе кайнӑ, ӑвӑсран тунӑ пек шап-шурӑ пулса юлнӑ.

Зато уже после этой работы, когда мы сняли несколько куколок и разломили их, то мы нашли в куколках червяков совсем высохших, белых, точно восковых.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ вӗсем ҫине пысӑклатса кӑтартакан кӗленче витӗр пӑхрӑм: ҫӑмартисем ӑшӗнче хуртсем ҫӗрӗ пек хутланса выртаҫҫӗ иккен, унтан тухсан, тӑсӑлса тӳрӗленеҫҫӗ.

Я поглядел в увеличительное стекло на них и увидал, что они в яичке лежат свернутые колечком, и как выходят, так выпрямляются.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсене унтан ниепле те илсе тухма пулмасть: вӗсем хӑранипе пӗр-пӗр кӗтесе пытанаҫҫӗ те пӗр чӗнмесӗр лараҫҫӗ, вӗсене вара тӗтӗм ӑшӗнче курма та ҫук.

И их нельзя вытащить, потому что они от испуга спрячутся и молчат, а от дыма нельзя их рассмотреть.

Вут-кӑвар таврашӗнче ӗҫлекен йытӑсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫапла вӑл шӑкӑлке ӑшӗнче кунӗпе ҫапкаланнӑ, мӗкӗрнӗ.

Целый день он бился, метался в клетке и ревел.

Арӑсланпа йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Телее (Бенедикт пичче ҫакна пӗлмерӗ пулсан та), Бат ҫак икӗ хаклӑ прибора каннӑ вырӑнта ҫӳллӗ курӑк ӑшӗнче тупрӗ, анчах Дик Сэнд хушнипе пытарса хучӗ.

По счастью (хотя кузен Бенедикт этого и не знал), Бат нашел оба драгоценных прибора в высокой траве на месте привала, но по совету Дика Сэнда спрятал их.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫара кайма ят тухсан вара (хальхинче те хӑй ҫара кайсах пӗтессе ӗненсех ӗненмерӗ-ха йӗкӗт), мачча каштине пуртӑпа лачӑрт картса хунӗ евӗр, ӑшӗнче ҫирӗп тӗвӗ туса хучӗ: «Дина унӑн арӑмӗ пулать…»

Когда пришла повестка в армию (он не очень-то поверил, что возьмут его на этот раз в армию после таких переломов), он твердо сказал отцу: «Дина будет его женой…»

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ан тертлентер хӑвна, ан тертлентер, — ӑшӗнче Виталие пӗр шеллесе, пӗр унпа мӑнаҫланса та илет хӗр.

Не мучай себя, не мучай, — мысленно повторяла девушка, жалея Виталия и гордясь им.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Унӑн сулахай хулӗ те, сылтӑм пӗҫҫи те гипс ӑшӗнче иккен.

Его правая рука и левая нога, догадался: наверное, в гипсе.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ун ӑшӗнче — уяр куна сасартӑк пӑсса хунӑ ҫумӑрлӑ кӳлӗ, Виталипе Нина тата хӑй.

Перед глазами у нее стояло вспухшее от дождя озеро, заплаканная Нина, Виталий и она сама…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ӑшӗнче хӑйӗн, чӗри ҫинчен арман чулне илсе пӑрахнӑн, чиксӗр савӑнӑҫ: «Маттур эсӗ, хӗрӗмҫӗм, маттур. Улталаймарӗҫ-ха апла сана, улталаймарӗҫ», — Динӑшӑн хӗпӗртесе, пуҫ тӑрне килсе капланнӑ хуйхӑ сирӗлнипе савӑкланса, чиперрӗн пӑшӑл-пӑшӑл мӑкӑлтатса пычӗ унӑн тути.

Будто камень упал с души: «Молодец, дочка, не дала себя обмануть», — радуясь за Дину, радуясь, что беда миновала, одобрительно шептала она.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тӑнлакаласан, чул пӳртре темӗн шӑкӑрт пулнӑ пек туйӑнчӗ те, ывӑлӗн ҫӗркаҫхи пӑтӑрмахне куҫӗ тӗлне яр-р туса, ӑшӗнче сасартӑках тӑвӑлса кайрӗ Турчӑка Кули.

Очнувшись от дум, Мигулай глянул на свой дом и вдруг вспомнил, что отколол сын.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Матви куланҫи те туса илчӗ ӑшӗнче.

Матвей улыбнулся своим мыслям и вздохнул.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

«Чӗрипе вулать», — терӗ хӑй ӑшӗнче Мария Александровна.

«Сердцем читает», — подметила Мария Александровна.

«Тӗп пултӑр вӑрҫӑ!» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней