Поиск

Шырав ĕçĕ:

сывласа (тĕпĕ: сывла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Питӗ хӑратса пӑрахрӑр эсир мана, Синицкий! — ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ инженер.
Как вы напугали меня, Синицкий! — вздохнул облегченно инженер.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Каллех вӑл ҫамрӑк ҫыннӑн кулма хӑтланнӑ тата, ҫӑварне пысӑккӑн карса, ҫине тӑрсах хурҫӑ коробкӑри юлашки сывлӑша сывласа илме тӑрӑшнӑ чухнехи шуранка питне аса илчӗ…
Опять он вспомнил бледное лицо юноши, когда тот старался улыбнуться и жадно, широко раскрытым ртом ловил последние остатки воздуха в стальной коробке…

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Васильев тарӑннӑн сывласа илчӗ.
Васильев глубоко вздохнул.

Тата миҫе хутчен сывласа илмелӗх юлнӑ-ши цистернӑра сывлӑш?
Сколько глотков воздуха осталось в цистерне?

Гасанов сехетӗн стрелкисем ҫине, ҫыннӑн тата мӗн чухлӗ пурӑнма юлнине, шыв айӗнчи пӳртре миҫе сывласа илмеллӗх сывлӑш юлнине кӑтартаканскерсем ҫине, пӑхса илме хӑрарӗ.
Гасанов боялся взглянуть на стрелки часов, которые отмечали, сколько осталось человеку жить, сколько осталось в подводном доме глотков воздуха.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Пластмассӑран тунӑ япаласене кирек мӗнле локаторпа та ҫиелтен кураймастӑн, — терӗ вӑл ассӑн сывласа.
Никакими локаторами пластмассу сверху не увидишь, вздохнув, сказала она.

Али Гусейнович ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ.
Али Гусейнович удовлетворенно вздохнул:

Акӑ труба хулӑн броньӑ ӑшне шанчӑклӑн кӗрсе ларчӗ, Мариам, ҫӑмӑллӑн сывласа, куҫне шӑлса илчӗ: те тимлӗн ӗҫленипе, те хавасланнипе унӑн куҫӗсем шывланнӑ.
Труба надежно вошла в толстую броню, Мариам облегчением вытерла глаза: от напряжения или, скорее, от радости у нее показались слезы.

— Шар пуш-пушах! — терӗ техник, унтан, сывласа илсе, ҫапла каласа хучӗ:
— Шар пустой! — заключил техник и, вздохнув, заметил:

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Пуринпе пӗрле, пӗтӗм институтпа пӗрле сехет ҫине пӑхса тата ҫынна сывласа илмелӗх мӗн чухлӗ сывлӑш юлнине шутласа ларнӑ чухне мӗн те пулин шухӑшласа кӑларма е изобретени тума май пулать-и вара?
Разве можно выдумывать или изобретать вместе, всем институтом, смотря на часы и считая про себя, сколько еще глотков воздуха осталось человеку?

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Унта, аялта, шыв айӗнчи ҫуртра, миҫе хут сывласа илмеллӗх сывлӑш юлчӗ-ши?
Сколько их осталось, этих глотков, там, внизу, в подводном доме?..

— Урӑх кӗтме май ҫук, — терӗ ассӑн сывласа Агаев хӑйпе юнашар тӑракан Гасанова.
— Нельзя больше ждать, — сказал, вздохнув, Агаев стоявшему рядом Гасанову.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Вӑхӑта сая ан ярӑр, Синицкий, — мӗнле пулсан та тарӑнраххӑн сывласа илме тӑрӑшса, каларӗ Васильев.
— Не теряйте времени, Синицкий, — стараясь вздохнуть возможно глубже, проговорил Васильев.

— Ак тата! — ассӑн сывласа ячӗ Саида.
— Ну вот! — вздохнула Саида.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вӑл паян кӑна ҫӑмӑллӑн сывласа яма пултарчӗ.
И только сегодня он мог вздохнуть свободно.

Иккӗленӳллӗн, мӗн тума хушнине тепӗр хут улӑштарасса кӗтнӗ пекех, Нури щит патне пычӗ те, йывӑррӑн сывласа ярса, рубильнике хӑй патнелле туртрӗ.
Нерешительно, как бы ожидая отмены приказания, Нури подошел к щиту и, вздохнув, потянул к себе рубильник.

Хӑйне халех сывлама йывӑр пулнӑ пекех, вӑл йывӑррӑн сывласа ячӗ те Синицкий ҫине пӑхса илчӗ.
Он вздохнул, как будто бы ему уже сейчас становилось тяжелее дышать, и посмотрел на Синицкого.

Мӗн тӑвӑн-ха ӗнтӗ! — йывӑррӑн сывласа илчӗ Агаев.
Что будешь делать! — вздохнув, сказал Агаев.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Акӑ мӗнле вӑл пурнӑҫ, Мариам! — инженер йывӑррӑн сывласа илчӗ, унӑн чӗри ыратса кайрӗ, чылай вӑхӑт хушши вӑл сӑмах та калама пултараймарӗ.
— Такая-то вот жизнь, Мариам! — Инженер глубоко вздохнул, в сердце кольнуло, и он долго не мог вымолвить ни слова.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Вӑл йывӑррӑн сывласа илчӗ.
— Он глубоко вздохнул.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика