Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӑм (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан эпӗ: — Эсӗ Татариновсем патӗнче час-часах пулакалаттӑнччӗ-и? — тесе ыйтрӑм.

Потом я спросил: — Ты часто бывал у Татариновых?

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн тепӗр кунхине Татариновсем патне каймаллаччӗ, эпӗ темскер ыйтрӑм та пулас, вӑл сасартӑк Мария Васильевна ҫинчен калаҫма тытӑнчӗ.

Я что-то спросил, потому что как раз, на следующий день собирался к Татариновым, и он вдруг стал говорить о Марье Васильевне.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Похода ыран тухса каяс тенӗ чух эпӗ, атте-анне патне пырса, ун чухнехи йӑлапа, вӗсен урисем умне чӗркуҫланса, ҫӗре ҫитех пуҫ тайрӑм, Марья Ивановнӑна качча илме пиллӗх ыйтрӑм.

Накануне похода я пришел к моим родителям и по тогдашнему обыкновению поклонился им в ноги, прося их благословения на брак с Марьей Ивановной.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— А улпутӑрсем сирӗн ӑҫта? — тесе ыйтрӑм эпӗ чӗрем сехӗрленнипе.

— А где ваши господа? — спросил я с сердечным замиранием.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Мӗн вара кунта? — ыйтрӑм эпӗ, чӑтса тӑраймасӑр.

— Что такое? — спросил я с нетерпением.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Кӗҫӗрех Атӑл леш енне каҫарса яракан тупма ҫук-ши, тесе ыйтрӑм эпӗ.

Я спросил, не сыщется ли перевозчика на ту сторону Волги.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пӗррехинче эпӗ ҫапла музей заведующийӗнчен: «Татаринов капитан ҫинчен мӗн те пулин пӗлместӗр-и эсир?» — тесе ыйтрӑм.

И вот однажды я спросил завмузеем, не знает ли он чего-нибудь о капитане Татаринове.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Саньӑран ҫав шӗвӗр сӑмсаллӑ ача кам иккенне пӑшӑлтатса ыйтрӑм.

Я шёпотом спросил у Сани, кто этот остроносый.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Нина Капитоновна, — ыйтрӑм эпӗ, — тен, сире мӗн те пулин кирлӗ?

— Нина Капитоновна, — спросил я, — может быть, вам что-нибудь нужно?

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ман денщика пӳлӗмрен тухма хушрӗ те манпа ӗҫ пурри ҫинче пӗлтерчӗ: — Мӗн вара? — тесе ыйтрӑм эпӗ шикленсе.

Он выслал моего денщика и объявил, что имеет до меня дело: — Что такое? — спросил я с беспокойством.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ кибиткӑран тухрӑм та мана хӑйсен начальникӗ патне илсе кайма ыйтрӑм.

Я вышел из кибитки и требовал, чтоб отвели меня к их начальнику.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Чӑнах-и? — пӑшӑлтатса ыйтрӑм эпӗ те.

— Ну? — тоже шепотом спросил я.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ тепӗр хут ыйтрӑм.

Я переспросил.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ «Монготимо Хурчка Чӗрне» текен вырӑн ӑҫтан иккенне астӑваймастӑн-и эсӗ? — тесе ҫеҫ ыйтрӑм.

Только я спросил, не помнит ли она, откуда это «Монготимо Ястребиный Коготь»,

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Шӑнмарӑн-и? — ыйтрӑм эпӗ, мӗнле майпа калаҫма пуҫлассине пӗлмесӗр.

— Замерзла? — спросил я, не зная, с чего начать разговор.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Катя ҫырӑвӗсене-и? — ыйтрӑм эпӗ.

— Катины письма? — продолжал я.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗтӗм пуҫӑма юн тапса тухнӑ пек пулчӗ, анчах та эпӗ ун патне лӑпкӑн утса пырса, лӑпкӑ кӑна сасӑпа: — Мӗн шыратӑн эсӗ, Ромашка? — тесе ыйтрӑм.

Кровь бросилась мне в голову, но я подошел к нему ровными шагами и спросил ровным голосом: — Что ты ищешь, Ромашка?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Калӑр-ха, тархасшӑн, — ыйтрӑм эпӗ, пӗр кулмасӑр, — калаҫакан упӑтесем пулаҫҫӗ-и?

— Скажите, пожалуйста, — спросил я очень серьезно, — а бывают говорящие обезьяны?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ыйтрӑм вара.

Я и спросил.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ: «Марья Васильевна мӗнле пурӑнать» тесе ҫеҫ ыйтрӑм, вӑл вара ҫапла каларӗ: — Тавтапуҫ, чиперех, — терӗ.

Я только спросил, как Марья Васильевна, и она отвечала: — Спасибо, ничего.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней