Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Хӑвӑн (тĕпĕ: ху) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ сана хӑвӑн витӳне улама ӑсатса ярӑп.

Я отправлю тебя выть в твою конуру.

XX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эсӗ мӗн курни-илтни — санӑн хӑвӑн фантази ҫеҫ вӑл.

То, что ты видела и слышала, — это всего лишь твоя фантазия.

X сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Пӗр-пӗр муклашка лартса ярсан, лайӑхрах ӗнтӗ: вӑл хӑвӑн айӑнта ниҫталла та каяс ҫуккине пӗлсех ларатӑн.

— На что лучше какой-нибудь чурбан: чувствуешь, по крайней мере, что он под тобой не поедет.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анне ун ҫинче ак ҫапла каласа, уласа йӗчӗ: «Эй мӑнтарӑн аннем! Эсӗ мана, ҫак тӗрлӗ хыпса ҫунаканскерне, кам ҫине шанса хӑвартӑн-ши? Хӑвӑн телейсӗр ачуна кам ҫине шанса пӑрахса хӑвартӑн-ши? Кам мана ӑса-пуҫа вӗрентӗ-ши? Епле ӗмӗре ирттерӗп-ши?» — тесе йӗчӗ.

Помню я, как матушка по ней выла и причитала: «Уже родимая моя матушка! На кого ты меня оставила, горькую, горемычную? На кого покинула свое дитятко бессчастное? Где я ума-разума возьму? Как мне век прожить?»

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑвӑн сӑмсу тӑррине ларнӑ мӑкӑрӑлчӑклӑ, сарлака ҫи-ҫунатлӑ мантикорӑна, сикекеннисен йышӗнчи шӑнана, коллекцисенче ҫав тери сайра тӗл пулакан тӗсе, Африкӑн кӑнтӑр пайӗнче кӑна пурӑнаканскере курсан та, савӑнӑҫлӑн ҫухӑрса ямасан, — ҫук, кӑна тума этем вӑйӗ ҫитеес ҫук!

Увидеть у себя на кончике носа бугорчатую мантикору с широкими надкрыльями, насекомое из семейства скакунов, разновидность, чрезвычайно редкую в коллекциях и водящуюся как будто только в южной части Африки, и не испустить вопля восторга — нет, это уже свыше сил человеческих!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эппин, Том, кун ҫинчен Уэлдон миссиса та хӑвӑн юлташӑрсене те пӗр сӑмах та!

— Так вот, Том, ни слова об этом ни миссис Уэлдон, ни вашим товарищам!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ирӗкри пурнӑҫ мӗн тери лайӑххине кӑтартма, хӑвӑн ҫирӗп шухӑшусене пӑрахсан, ҫӗр ҫинчи усаллӑхпа килӗшсен, чечексемпе, хӗвелпе, сывлӑшпа чун каниччен киленме пулать тесе кӑтартма, крепоҫри сивӗ чул михӗри пурнӑҫпа ирӗкри пурнӑҫ хушшинчи уйрӑмлӑха кӑтартма тунӑ.

Показать, как хороша жизнь на воле, что можно бесконечно наслаждаться цветами, солнцем, воздухом, если отступишься от своих убеждений, если смиришься со злом на земле; показать в контрасте жизнь на воле и сырой каменный мешок в крепости.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Анчах «Пилигрим» ҫинчи ҫынсемпе вӑл мӗн тума шутланине Гаррис тавҫӑраймарӗ-ха, ҫавӑнпа: — Кала-ха тата, мӗн тӑвасшӑн эсӗ хӑвӑн унчченхи юлташусемпе? — тесе ыйтрӗ.

Но что он собирается предпринять в отношении потерпевших крушение на «Пилигриме», Гаррис еще не знал, а потому спросил: — А теперь скажи: что ты сделаешь со своими бывшими спутниками?

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах сана, Гаррис, ку мӗнле пулнине ӑнлантарса парӑп эсӗ вара ман калава, кӑмӑлу пулсан, хӑвӑн ҫамрӑк тусна каласа пама пултаратӑн.

Но тебе, Гаррис, я объясню, как это произошло, а ты, если хочешь, можешь повторить мой рассказ своему юному другу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Триммер рукояткине хӑвӑн ҫинелле турт, — терӗ Бен, пуҫне ҫӳлелле, рукоятка вырнаҫнӑ ҫӗрелле ҫӗклесе.

— Потяни рукоятку триммера, — сказал Бен, подняв голову кверху, где была рукоятка.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Ҫиле хирӗҫ тытса пыр, эп хушиччен ручкине хӑвӑн ҫинелле ан ил.

Держи ее против ветра, не бери ручку на себя, пока я не скажу.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

— Санӑн ӗҫе хӑвӑн тытӑнас пулать, Дэви.

— Придется тебе взяться за дело самому, Дэви.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

— Санӑн, мӗскӗнӗн, халь пӗтӗмпех хӑвӑн тӑвас пулать, ҫавӑн пек пулса тухрӗ вӗт-ха.

— Тебе, бедняга, придется все делать самому, так уж получилось.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Ҫирӗм ҫул хушши летчик пулса ӗҫленӗ хыҫҫӑн, хӗрӗх ҫулалла ҫывхарнӑ вӑхӑтра, сывлӑшра вӗҫнинчен кӑмӑлу тулать пулсан — аван; эсӗ хӑвӑн машинуна артистла ӑсталӑхпа ҫӗр ҫине тӗп-тӗрӗс антарса лартма пултаратӑн пулсан — аван: ручкӑна кӑшт ҫеҫ каялла туртса илетӗн, самолет айӗнче тусан кӑларатӑн та ҫӗр ҫийӗнчен юлашки дюйма туртса илетӗн.

Хорошо, если, налетав за двадцать лет не одну тысячу миль, ты и к сорока годам все еще испытываешь удовольствие от полета; хорошо, если еще можешь радоваться тому, как артистически точно посадил машину; чуть-чуть отожмешь ручку, поднимешь легкое облачко пыли и плавно отвоюешь последний дюйм над землей.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Комсомолец, пурӑнуҫӑн хӑвӑн ҫулӑнта, Октябрь озонӗпе сывлуҫӑн, асра тыт, кашни кун вӑл — этап, тӗллеве ҫитмелли паллӑ пусӑм.

Комсомолец, живя в твои лета́, октябрьским озоном дыша, помни, что каждый день — этап, к цели намеченной шаг.

Хӗсметҫӗ (Служака) // Аркадий Ӗҫхӗл. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 130–133 с.

— Аран-аран тупрӑм сире, ку тӗттӗмре хӑвӑн ҫуртна та шыраса тупаймӑн, — тенӗ вӑл, ҫӗлӗк ҫинчи юрне шаккаса.

— Насилу нашел вас, в этой темноте и своего дома не найдешь, — сказал он, стряхивая снег с шапки.

3. Ҫӗнӗ ҫын // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

— Сан хӑвӑн пысӑк ҫӑварупа вӗрмеллеччӗ, — терӗ пӗчӗк Джек.

— А ты дул бы своим большим ртом, — сказал маленький Джек.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эсӗ хӑвӑн аннӳне, хӑвӑн пӗчӗк шӑллуна Джека ҫӑлтӑн!

Ты спас свою мать и своего маленького брата Джека!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эсӗ ӗнер хӑвӑн физикуна уйӑх ҫутинче те аса илеттӗн, — кулса ячӗ Володя.

— Ты же вчера свою физику при луне повторяла, — засмеялся Володя.

Чи лайӑх паллӑ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Каҫпала кӗпӗрнерен ашшӗ таврӑнать, ӑна вара мӑнаҫлӑн хӑвӑн дневникне кӑтартма пулать.

А вечером вернется из губернии папа, и ему можно будет с гордостью показать свой дневник.

Чи лайӑх паллӑ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней