Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чей сăмах пирĕн базăра пур.
чей (тĕпĕ: чей) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, чей куркине чашки ҫине ӳпӗнтернӗ те, сӗтел хушшинчен тухса, сӑх-сӑхнӑ, кӑшман пекрех хӗрлӗ питне пит шӑллипе шӑлса, каланӑ:

Он опрокидывал чашку вверх дном на блюдце, вылезал из-за стола, крестился и, вытерев рушником бурачно-красное лицо, говорил:

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл унтан Игнат Савельевич, сылтӑм аллин чаркаланӑ пӳрнисемпе тарӑн чей чашки тытса, тутисене чаплаттарса, шыва мӗнле ӗмнине шиклӗн пӑхнӑ.

Он со страхом смотрел оттуда, как Игнат Савельевич, примостя на растопыренных пальцах правой руки глубокое блюдце, сосал, причмокивая, воду.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ирхине ирех сӗтел ҫине витре ҫурӑ кӗрекен сӑмавар кӑларса лартнӑ, аҫа ҫури турӑ кӗтессине ларнӑ та турӑшсене капӑрлатнӑ, тӗксӗммӗн ҫиҫекен шуҫ ҫине пӑхса, кранран курка хыҫҫӑн курка пушатнӑ, йывӑррӑн сывласа, пӑртак тӑвар янӑ чей ӗҫнӗ.

С утра ставили на стол полутораведерный самовар, отчим усаживался под божницей и, глядя на тускло блестевшую жесть, украшавшую иконы, цедил из крана чашку за чашкой и, отдуваясь, пил крутой, чуть посоленный кипяток.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ыттисӗр уншӑн пилӗкне аваҫҫӗ, вӑл хӑйӗн мулне чышкипе чӑмӑртаса тытнӑ та сахӑрпа чей ӗҫет!

На него, значится, другие хребтину гнут, а он зажал снос богатство в кулак и пьет чай с сахаром!

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пробатов сасартӑк ура ҫине тӑчӗ те пӳлӗм тӑрӑх сӗтел ҫуммипе уткаласа ҫӳреме пуҫларӗ, сӗтел хушшинче ларакансем, тӗкӗнсе те пӑхман тулли чей куркисене айккинелле лартса, ун ҫине куҫ илмесӗр пӑхрӗҫ.

Пробатов вдруг поднялся и заходил по комнате мимо стола, за которым сидели все остальные и жадно следили за ним, отставив в сторону полные, нетронутые стаканы с чаем.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Курки пушансан, вӑл хӑех сӗтел ҫинче ларакан чейникрен чей тултарчӗ, ҫакна пурне те, итлеме пӑрахмасӑр, хӑвӑрт турӗ.

Когда чай кончался, он сам наполнял стакан из стоявшего на столе чайника, но все это проделывал почти автоматически, не отвлекаясь.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пробатов, сайра хутра куркаран чей сыпкаласа, тимлӗн итлерӗ.

Пробатов слушал с напряженным вниманием, изредка отпивая глоток-другой.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пулӑ консерви, макарон, чей

— Консервы рыбные, макароны, чай…

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Халӗ ӗнтӗ Анохинӑн, хӑйӗн вырӑнӗнчен кайса, чей ӗҫме хатӗрлесси кӑна юлчӗ.

Теперь Анохину ничего не оставалось, как сойти с места и начать хлопотать.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чей хатӗрленӗ вӑхӑтра, тен, райкомпа утса тухар та кӑшт та пулин работниксемпе паллашар, э? — ыйтрӗ Пробатов.

— Пока будет готовиться чай, может быть, пройдем по райкому и хотя бы бегло познакомимся с работниками, а? — спросил Пробатов.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпир сире хамӑр патӑрта чей ӗҫтереймесен, мӗнле хуҫасем пулатпӑр-ха вара?

— Если бы мы не сумели напоить вас у себя даже чаем, какие бы мы были хозяева?

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чей пирки мӗнле, хирӗҫ мар-и? — интересленчӗ вӑл.

— Насчет чайку как, не возражаете? — поинтересовался он.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Айта каялла, чей ӗҫетпӗр, ӑшу та выртӗ, ыран вара ху пӗлен…

Пойдем назад, чаю попьем, успокоишься, а завтра как знаешь…

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чей.

— Да чаю.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чей пӗҫерсе, шӑл ҫине хурсан, лайӑх, теҫҫӗ.

Говорят, хорошо чай распарить и на зуб ложить.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Икӗ-виҫӗ сыпкӑм чей ӗҫнӗ хыҫҫӑн Пробатов ахальтен пек ҫеҫ ыйтрӗ:

Отпив несколько глотков чаю, он, как бы между прочим, поинтересовался:

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ ҫынсене шанатӑн, ку вӑл лайӑх, вӗсене кирек мӗнле ырӑ ӗҫе те хутшӑнтарма пултаратӑн, — терӗ Пробатов, Любушкинӑн пушӑ стаканне сӑмавар кранӗ айне лартса, унта чей ячӗ те сӗт хушрӗ.

— Это хорошо, что ты уверена в людях, можешь их на доброе дело поднять, — сказал он и, поставив под кран самовара пустой стакан Любушкиной, налил чаю и добавил молока.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл вӑрӑммӑн сывласа илчӗ, чей чашки ҫине вӗрчӗ, пӗр-икӗ сыпкӑм ӗҫрӗ те кӑшт каялла тайӑлчӗ.

Она глубоко вздохнула, подула на блюдце, отпила глотка два и чуть отстранилась от стола.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Любушкина пӗр самант чӗнмерӗ, аллисене сӗтел айне пытарчӗ те хӗрри таранах тултарнӑ чей чашки ҫине пӑхрӗ.

Любушкина помолчала, спрятала под стол руки и загляделась в налитое до краев блюдце.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, шӑп та шай ҫапла, Иван Фомич! — терӗ Любушкина, чей чашки ҫинче хӗрлӗ аллисене ӑшӑтса.

— Ну как в воду глядели, Иван Фомич! — грея над блюдцем красные руки, сказала Любушкипа.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней