Поиск

Шырав ĕçĕ:

сывласа (тĕпĕ: сывла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

«Тата кунта, — шухӑшларӗ Тарас, — хӑйсене хӗрхенмесӗр мана, подпольщике, йышӑннисем, тӑрантарнисем, кӗске ыйхӑпа ҫывӑрса кайсан ман пуҫ вӗҫӗнче тарӑннӑн сывласа ларнисем ҫинчен те, ман умра алӑкӗсене питӗрсе ларнисем, хӑйсен алӑк умӗсенчен хӑваласа янисем, йытӑсемпе хӑвалассипе хӑратнисем ҫинчен те ҫырмаллаччӗ.
Надо было еще прибавить, подумал Степан, и о тех, кто, себя не щадя, давал приют ему, подпольщику, и кормил его, и вздыхал над ним, когда он засыпал коротким и чутким сном, а также о тех, кто запирал перед ним двери, гнал его от своего порога, грозил спустить псов.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Янранӑ та вӑл, юрланӑ та, ачашланӑ та, Степан кӗмӗл тӗслӗн курӑнакан кӑлкан тарах утнӑ, ҫеҫенхирти ҫӑра, вӗри шӑршӑсемпе сывласа киленнӗ.
И звенела она, и пела, и ластилась к его ногам, а Степан шел через серебристые ковыли и жадно вдыхал ее запахи — густые, тягучие, жаркие.

«Анчах епле аван ӗмӗтчӗ вӑл. Илемлӗ ӗмӗт,» — тесе хӗрхенсе илчӗ те вӑл тарӑннӑн сывласа илчӗ.
«А какая хорошая мечта была? Красивая!» — пожалел он и, вздохнув, сказал:

5 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Тен, ҫитӗп-и, — тарӑннӑн сывласа илчӗ хӗрарӑм-шахтёр.
— Авось дойду! — вздохнула шахтерка.

— Ҫапла, пурӑннӑ ҫав, пурӑннӑ… — тарӑннӑн сывласа илчӗ Тарас.
— Да, жили, жили! — вздыхал Тарас.

— Утмӑл ҫӗрулми те тӑхӑрвун виҫӗ кашӑк ҫӑнӑх, — пӑшӑлтатрӗ Матрена, тарӑннӑн сывласа.
— Шестьдесят картошек и девяносто три ложечки муки, — шептала, вздыхая, Матрена.

— Ун пек яла ӑҫтан тупас-ха? — тарӑннӑн сывласа илчӗ бухгалтер.
— Где же такое село найти? — вздохнул бухгалтер.

4 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Вӑхӑт ҫитсен… — вӑл хӑйӗн сӑмахне каласа пӗтереймерӗ, анчах ӑна пурте ӑнланчӗҫ те, тарӑннӑн сывласа илчӗҫ.
Когда… — он не докончил, но все поняли и вздохнули.

— Ҫапла ҫав, суйласа тӑмалли ҫук, — тарӑннӑн сывласа илчӗ Петр Петрович.
— Да, выбирать не приходится, — вздохнул Петр Петрович.

Малта парикмахерӑн пӗрмай сиккелекен ҫурӑмӗ курӑнса пычӗ, хыҫалта пенснеллӗ ҫын — вӑл Петр Петрович ятлӑ пулнӑ — йывӑррӑн сывласа, хашкаса, ӳсӗрсе утрӗ.
Впереди маячила верткая спина парикмахера, сзади тяжело дышал, сопел и кашлял человек в пенсне, которого звали Петром Петровичем.

Ефросинья асанне аса илмерӗ те вара, япаласене тачкӑ ҫине вырнаҫтарса, Тарасран вӑрттӑн тарӑннӑн сывласа илчӗ ҫеҫ.
Бабка Евфросинья и не вспоминала, а только вздыхала тайком от Тараса, складывая вещи в тачку.

— Санӑн ҫулусем таҫта кайса ҫӳремеллискерсем мар ӗнтӗ, Тарас, — тесе тарӑннӑн сывласа илчӗ вӑл.
— Не такие твои года, чтоб идти, Тарас… — вздохнула она.

Вӑл тарӑннӑн сывласа илчӗ те картлашка ҫине ларчӗ…
Она вздохнула и опустилась на ступеньки…

3 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Нимех те мар, — терӗ Антонина, салхуллӑн сывласа ярса.
— Ничего, — грустно вздохнув, отозвалась Антонина.

Сывӑ-ха эппин! — терӗ те вӑл тепӗр хут, каллех савӑнӑҫлӑн сывласа илчӗ.
Значит, живой? — снова повторила она и опять радостно вздохнула.

— A! — савӑнса кайрӗ те хӗрарӑм, ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ.
— А! — обрадовалась женщина и облегченно вздохнула.

Пур… — тарӑннӑн сывласа илчӗ старик.
Есть… — вздохнул старик.

2 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Вӑрҫӑ заказӗ, — ун пек чух нумай калаҫса тӑмаҫҫӗ, — тарӑннӑн сывласа илчӗ нимӗҫ спецовкине тӑхӑннӑ мастер.
Военный заказ, — тут разговоры короткие, — вздохнул мастер в немецкой спецовке.

Андрей ун ҫине пӑхрӗ те, тарӑннӑн сывласа илчӗ.
Андрей поглядел на нее и вздохнул.

— Ҫамрӑк-ха! — тарӑннӑн сывласа илет Артамонов.
— Молодой еще! — вздыхает Артамонов.

9 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика