Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑрманта (тĕпĕ: вӑрман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Сире вӑрманта райри пек пулать тесе никам та каламасть, часах хӗл ҫитет — ҫапах та сире вӑрманта пин хут ҫӑмӑлтарах пулать.

— Никто не обещает вам рай в лесах, скоро зима, — и все же в лесу вам будет в тысячу раз легче.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Партизансем, утӑ капанӗ ҫинчи йӗп пек, вӑрманта ҫухалнӑ, анчах каҫсерен вӗсем хӑйсем ҫинчен систермеллипех систереҫҫӗ.

Партизаны, словно иголка в стогу сена, затерялись в лесу, но каждую ночь они давали о себе знать, и очень чувствительно.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Илтетӗн-и, Ленинград та халь вӗсен аллинче, теҫҫӗ пулас, эппин мӗн тӑвӑпӑр-ха эпир вӑрманта.

Слышь, и Ленинград-то теперь в их руках, чего же мы в лесах делать будем?

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Ҫук, ваше благородие, анчах чухлатӑп: вӑрманта!

— Нет, ваше благородие, но догадываюсь: в лесу!

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Анчах хӑйне Алексей Дмитриевич тӑванла, ӑшшӑн ыталанине аса илчӗ, таҫта вӑрманта выртакан йывӑр аманнисем ҫинчен, унтах выҫӑхса пурӑнакан Чайка ҫинчен шухӑшларӗ те шӑлӗсене ҫирӗппӗн ҫыртрӗ.

Но вспомнилось, как по-родному, тепло обнял его на прощанье Алексей Дмитриевич, подумалось о тяжело раненных, лежащих где-то там, в глухом лесу, о Чайке, которая тоже там, в голоде, и он крепко стиснул зубы.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫак вӑрманта вӗсен сассисем текех илтӗнес ҫукки ҫинчен шухӑшлама, унран та ытларах ӑнланса илме ытла хӑрушӑ.

Дико было представить и тем более понять, что в этом лесу никогда больше не прозвучат их родные голоса.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тӗттӗм вӑрманта темле кайӑк хуйхӑллӑн, макӑрнӑ пек, ӳхӗрет.

В темноте леса жалобно, точно плача, кричала какая-то птица.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Шурлӑх леш енчи сӗм вӑрманта вунпӗр вилӗ выртать: Озеров, Нюра Баркова, Лебяжье хуторӗнчи старик, пилӗк колхозница тата виҫӗ комсомолка, хуларан килнӗскерсем; вилнисемсӗр пуҫне вунтӑватӑ ҫын йывӑр аманнӑ, вӗсен хушшинче Саша, Женя ашшӗ.

Одиннадцать трупов лежат сейчас в глухом лесу по ту сторону болота: Озеров, Нюра Баркова, старик с Лебяжьего хутора, пять колхозниц и три городские комсомолки; кроме убитых, четырнадцать тяжело раненных, и среди них Саша, женин отец…

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Пӗччен пулин те вӑрманта пулатӑп!

— Один в лесу буду!

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Паян пӗтӗмпех паллӑ пулчӗ: районти вӑрманта партизансен отрячӗсӗр пуҫне тупӑсемпе, ҫӑмӑл танксемпе хӗҫпӑшалланнӑ Хӗрлӗ Ҫарӑн ударлӑ чаҫӗсем те пур.

Сегодня выяснилось окончательно: в лесах района, кроме партизанских отрядов, действовала ударная часть Красной Армии, имевшая в своем распоряжении орудия и легкие танкетки.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑрманта… —

— В лесу…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вара ҫав вӑхӑтрах лӑпкӑ вӑрманта кӑшкӑрашни илтӗнсе кайрӗ те самантрах шӑпланчӗ.

И тут же все услышали, как глухой, спокойный шум леса разорвался криками и пропал, точно придавленный тяжестью бегущих ног.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Ку-ку, ку-ку… — пӑшӑрхантаракан сасӑ илтӗнет вӑрманта.

— Ку-ку, ку-ку… — тревожно неслось из леса.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл хӑй вӑрманта ларни ҫинчен, хӑй йӗри-тавра пакша явӑнса ҫӳрени ҫинчен, унтан вӑл йывӑҫ ҫине хӑпарса хӑвӑлӗ патне ҫитни ҫинчен, йӗри-тавра пӑхса илсен — инҫетре каскӑсем, штыксем, лашасем курни ҫинчен каласа парасшӑнччӗ.

Ему хотелось рассказать, как он сидел в лесу, а вокруг него все время белка крутилась, как он осмотрелся и увидел дупло, полез на дерево, до самого дупла добрался, оглянулся — вдали каски, штыки, кони…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑрманта ҫӳрер-ха пӑртак.

— Пройдемся по лесу.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Уйӑх халь, вӑрманта мӗн пулса иртессине курасшӑн пулман пек, татах пӗлӗтсем айне пытанчӗ те тавра тӗттӗмленчӗ.

Но на самом деле потемнело все вокруг нее, потому что луна снова спряталась за облако, точно не желая быть свидетельницей того, что сейчас произойдет в лесу.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫӑмӑл-и: вӑл ревматизмпа ҫакӑн пек вӑхӑтсенче кӑмака ҫинче те асапланатчӗ, халь вара, уйӑх ытла вӑрманта пурӑнать, акӑ халь кунта — нӳрлӗ улӑм ҫинче…

Шутка ли: бывало в это время и на печи он мучился от ревматизма, а тут больше месяца в лесу прожил и теперь вот здесь — на сырой соломе…

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӑй те вӑл вӑрманта чухне, чӗри ыратма тытӑнсанах, ҫӑра вӗтлӗхе каятчӗ те нӳрлӗ ҫӗр ҫине выртса кӑшкӑрсах макӑратчӗ.

Сама, случалось, в лесу, как схватит сердце, уходила в чащу, ложилась на сырую землю и выла в голос.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ридлер ӑна хулпуҫҫинчен силлесе илчӗ те: — Мӗншӗн вӑрманта ҫӳретӗн? — тесе кӑшкӑрса ыйтрӗ.

Ридлер тряхнул ее за плечо и резко крикнул: — Зачем лесом шла?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Аслӑ ҫулӑн тепӗр енчи вӑрманта пытанма шутларӑмӑр, унта та хырсем силленеҫҫӗ, вӗсен ҫинчен те… снарядсем ҫурӑлаҫҫӗ… патрон ещӗкӗсем ҫурӑлаҫҫӗ.

Думали по другую сторону дороги в лесу укрыться, а там тоже сосны качаются, и с них… а снаряды рвутся… ящики с патронами рвутся…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней