Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ачи (тĕпĕ: ача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ачи эс сӳтӗкскерех мар.

Парень ты не глупой.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Икӗ кӗҫӗн ачи ҫеҫ макӑрнӑ пулнӑ-мӗн — иккӗшӗ те кӑпӑш ӳтлӗ, ҫавра пуҫлӑ, кӑвак куҫлӑ.

Оказалось, что плакали два младших сына — оба пухленькие, головастые, с большими серыми глазами.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Кам ачи пултӑн эсӗ?

— А чей же ты будешь?

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл телейлӗ те канӑҫсӑр куҫӗсемпе савӑнӑҫлӑ та йӑл-йӑл кулса хӑй патне утса пыракан ачи ҫине ӗненес те килмен пӗк пӑхса тӑнӑ.

Какими счастливыми и тревожными глазами смотрела она на сына, как бы еще не веря тому, что вот он, веселый и улыбающийся, подходит к ней.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Патша ачи ҫуралать те, тӳрех паллӑпа ҫӳрет.

Как народилось царское дите, так уже и сразу в отличиях.

«Ух!» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Пӗрремӗш Петр патша арап ачи тытса тӑнине аса илнӗ генерал, — унӑн мӗншӗн тытас мар.

Вспомнил генерал про царя Петра Первого, что у того арапчонок был — себе захотелось.

Ганнибал // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Рейнсдорп пуҫне килте арап ачи тытас шухӑш килсе кӗрет.

Вздумалось Рейнсдорпу иметь при себе арапчонка.

Ганнибал // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Манӑн пӗчӗк юн тумламӗ… — пӑшӑлтатать Аксинья сивӗнсе пыракан тутисемпе, хӑш чухне, чунӗ тӑвӑрланса ҫитнӗ вӑхӑтра, куҫкӗретӗн пекех курать вӑл хӑй ачине, ачи хӑй чӗркуҫҫийӗ ҫумне пӑчӑртаннӑ пек курӑнса каять, ун пек чухне вӑл унӑн кӑтра пуҫне ачашлас тесе, аллине тӑснине сиссе илет.

— Кровиночка моя… — шептала Аксинья холодеющими губами, даже в гнетущей яви мерещилось ей иногда, что вот у колен ее жмется ребенок, и она ловила себя на том, что тянется рукой приласкать курчавую головку.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑш-хӑш чухне ӑна хӗрачи хӑйпе юнашарах ҫывӑрнӑ пек туйӑнать те, вӑл хыҫаларах шуса выртса, вырӑна хыпашлама тытӑнать, тата хӑш-хӑш чухне ачи ӑна уҫӑмсӑр саспала: «Анне, шыв», тесе пӑшӑлтатнӑн туйӑнать.

Ей то казалось, что дочь ее спит рядом с ней, и она отодвигалась, шарила по постели рукой, — то слышался невнятный шепот: «Мама, пить».

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ачи асапланса хӑрӑлтатни ҫурсах ярать унӑн чӗрине.

Булькающий хрип полосовал ее сердце.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья ачи вилесрен хӑранипе тӑвӑнса ҫитрӗ, ӑнтан кайса, тӗлне-йӗрне пӗлмесӗр ӑшталанса ҫӳреме пуҫларӗ, ун аллинче нимӗнле ӗҫ те йӳнеҫми пулчӗ.

Подавленная страхом за жизнь ребенка, Аксинья теряла рассудок, бестолково металась, работа валилась из ее рук.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ачи ураран ӳкнӗ кунах Аксинйӑна Наталья — «Варна ларӗҫ-ха санӑнне манӑн куҫҫулӗмсем..» тесе каланӑ хӗрхӳ сӑмахсем аса килчӗҫ.

В первый же день, как только болезнь свалила девочку с ног, Аксинье вспомнилась горькая Натальина фраза: «Отольются тебе мои слезы…»

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Гриша ачи, вӑл эпӗ ун пирки епле тунсӑхласа пурӑннине чӗрипе туйса илме тивӗҫ»…

«Гришкино дите, он сердцем должен почуять, как тоскую об нем».

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Халӗ ӗнтӗ Аксинья, ачи ҫине пӑхса, ним иккӗленмесӗрех унӑн ашшӗне курать, ҫавӑнпа та вӗресе тӑракан хӗрӳ юратупа ун патне туртӑнать: малтан апла марччӗ: вӑл сӑпкари ачи ҫине пӑхатчӗ те, унӑн ыйхӑллӑ пичӗ ҫинче чун юратман Степан сӑнарӗн мӗнле те пулин йӗрне курса, ӑна аякран та пулин аса илтерекен пӗр-пӗр тӗслӗх тупса, шартах сиксе ӳкетчӗ: халӗ, акӑ, пачах урӑхла.

Теперь без сомнения узнавала Аксинья в ребенке отца и от этого прикипала к нему жгучим чувством, — не было уж так, как раньше, когда подходила она к люльке и отшатывалась, найдя в сонном личике девочки какой-нибудь отдаленный намек, беглое сходство с ненавистными линиями Степанова лица.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кашни ҫыннах хӑйӗн ачи шел…

Кажному своего дитя жалко…

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эпир пурте сывах та тӗрӗсех, анчах Дарья ачи вилчӗ, ҫавӑн ҫинчен пӗлтеретпӗр.

Мы все живы и здоровы, а дите у Дарьи померло, о чем сообщаем.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья Григорий ҫумне чӑмӑртанчӗ те унӑн кӗпине куҫҫулӗпе тата ачи ӗмсе пӗтереймен кӑкӑрӗнчен юхакан сӗтпеле йӗпетме тытӑнчӗ.

Прижимаясь к Григорию, Аксинья мочила ему рубаху рассолом слез и молоком, стекавшим из невысосанных грудей.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эсӗ, мӑшкӑл ачи, ку лаша ҫинчен курнӑ тӗлӗке мана кӗҫнерникунах каласа патӑн-ҫке.

— Ты мне, пакость этакая, и в четверг этот сон про лошадь рассказывал.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Кам ачи? — кӗрлевлӗн янӑракан сасӑпа персе ячӗ старик.

— Чей это? — бухнул старик раскатом гудящего голоса.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эк-кей, эсрелӗ ачи, Митька!

Эко, поганец, Митька!

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней