Поиск
Шырав ĕçĕ:
Кирлӗ мар пире ача халь, илтетӗн-и, кирлӗ мар; — Кӑтрипе хӗр пичӗ енне сулӑнса, тем шутсӑр кирлине пӗлтересле, хӑвӑрт-хӑвӑрт пӑшӑлтатрӗ Виталий.
5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Пичӗ — каччӑн чипер сӑмаххисене илтсе хӗмленпе — тӗмпӗл-тӗмпӗл.
5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Хӗр кӑмӑлӗ вӑл хӗвел ӑшшишӗн тунсӑхласа ҫитнӗ ҫӗр пичӗ пекех — каччӑн шӳтле сӑмахӗшӗнех ирӗлет.
5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Ильсеярӑн сӑнран кайса хытнӑ пичӗ кӑшт куларах: «Ҫук, асатте, вилместӗп», — тенӗн туйӑнчӗ.А застывшее лицо Ильсеяр, казалось, говорило в улыбке: «Нет, дедушка, не умру».
XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Ильсеяр, хӑра-хӑра, аллине хытӑ туртса ҫыхрӗ те Уметбаевӑн шурса кайнӑ пичӗ ҫине хӗрхенсе пӑхрӗ.Ильсеяр, волнуясь, туго перевязала руку и с жалостью уставилась на побледневшее лицо Уметбаева.
ХIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Чӳречерен кӗнӗ ялтӑркка хӗвел ҫути, тӳрех ун пичӗ ҫине ӳксе, куҫӗсене ирӗксӗрех уҫтарчӗ.Ласковые лучи солнца упали ей прямо на глаза и невольно заставили их открыться.
IX // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Ыттисем, старикӗн шуралнӑҫемӗн шуралса пыракан пичӗ ҫине пӑхса, хӑраса ӳкрӗҫ.Остальные с ужасом смотрели, как мертвенная бледность покрывает лицо старика.
III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Ильсеяр тумланнӑ ҫӗртенех ырӑ хӗрарӑмӑн аллине пичӗ ҫумне тытса чӑмӑртарӗ те ӑна хӑйӗн ашшӗ ҫинчен йӗре-йӗре каласа пачӗ.
III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Аслашшӗн пичӗ ҫинчи нухайкка йӗрне курса: «Мӗнле чӑтрӗ вӑл ун чухне, мӗнле кӑшкӑрса ямарӗ, мӗскӗн?» — тесе шухӑшларӗ вӑл.«Как он тогда стерпел, не крикнул?» — подумала она, увидев на лице старика след от нагайки.
II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
— Акӑ вӑл! — ҫамрӑк йӗкӗт питех те кивелсе ҫитнӗ картузне пуҫӗнчен хывса илчӗ, темшӗн ӑна пичӗ умне тытса саркаларӗ те хуллен кӑна пуҫласа ячӗ:
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Сӑнтан пӑхсан хӑй сарлака питшӑммиллӗ, монголла куҫӗсем хӗсӗк те чалӑшшӑн лараҫҫӗ, сулахай пичӗ тӑршшипех — тарӑн ҫӗвек: вӑл тути хӗррисен кӗтессине кӑштах хӑпартрӗ те Артюшкӑн сӑн-пичӗ ҫине хӑйӗн нихҫан улшӑнми йӗрӗнчӗкле куллине сарса хучӗ.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Унӑн пурнӑҫне пӗлсе пӗтерме те ҫитӗнсех ҫитеймен вунпилӗк ҫулсенчи ача чухнех вӑл таҫта кайса ҫухалнӑ, вара пилӗк ҫула яхӑн хӑй ҫинчен ашшӗ-амӑшне те, аппӑшне те нимӗн пӗлтермесӗр ҫухалса пурӑннӑ, унтан, кӗтмен-туман ҫӗртен, ӑна кӗпернерен этап йӗркипе илсе килсе янӑ, ун чухне вӑл ҫурри чирлӗ пулнӑ, тӗксӗм те типшӗм пичӗ ҫинче сылтӑм куҫӗ пулман унӑн, шӑлӗсене ҫапса катса пӗтернӗ, ҫурӑмӗ хыҫӗнче кутамкка, кутамккинче сӑран хуплашкаллӑ икӗ хулӑн кӗнеке пулнӑ, пӗри — «Япаласем шухӑшласа кӑларакансем ҫинчен», тепри тата — «Пӗтӗм тӗнчери кӗске Мӑшкӑллӑх е пӗчӗк Феатрон» ятлӑ.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Моряк юри тенӗ пекех Столыгин хуҫалӑхӗн ырлӑхӗшӗн упранса юлнӑ тейӗн; Чесма патӗнче темле карап сирпӗнсе аркансан, вӑл сывлӑша вӑркӑннӑ, суранланса, ҫӗмӗрӗлсе, лутӑрканса пӗтнӗ; ҫапах та, сулахай алли вырӑнне пушӑ ҫанӑ ҫеҫ юлнӑ, пӗр хӑлхи ҫук, янах шӑммине ҫыхса лартнӑ пулин те, хирургире сайра тӗл пулакан ҫак ҫын ывӑнма пӗлмесӗр ӗҫлеме пултарнӑ, кунпа пӗрлех унӑн яланхи чикесӗр тарӑхӗ, ырханлӑхпа ҫиллеслӗхе пула пӗркеленнӗ пичӗ упранса юлнӑ.
IV // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.
Сарби асаннен пичӗ хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайрӗ.
XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Тахӑшӗ кӑвайт ҫине ҫапӑ пӑрахрӗ те, вӑйланнӑ ҫулӑм ҫутинче Гаяз тимӗрҫӗн шап-шурӑ шӑллӑ ҫаврака пичӗ курӑнчӗ.Кто-то подбросил в костер хворосту, и пламя осветило круглое белозубое лицо кузнеца Гаяза.
XIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Халӗ вӑл йӑлтах кукӑр карчӑк пек туйӑнать, пичӗ унӑн пушшех пӗркеленнӗн курӑнать.
XIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Вӗсенчен пӗрин пичӗ тата хӑлха айӗ юнланнӑ.
VIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Ильсеярӑн чӗркеленсе пӗтнӗ пичӗ, кӗпи ҫаннисем ҫур-каланса пӗтни аслашшӗне пушшех те хӑратса пӑрахрӗҫ.Исцарапанное лицо внучки, разорванные рукава ее платья еще больше встревожили старика.
III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Пӳрнисене кӑшт пушатса, вӑл Варвари пичӗ патнех пӗшкӗннӗ.Расслабив немного пальцы, он склонился к самому лицу Варвары.
I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Картиш витӗр илсе каякан таркӑн пичӗ ҫине пӑхса, халӑх каялла чакнӑ, Сервантес пӗкӗрӗлсе хӑй тавра нимӗн курмасӑр, суккӑр куҫӗсемпе сӗнксе пынӑ.
Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.