Корпус чувашского языка

Праскухин хыҫалтан утса пычӗ, Гальцин княҫе вӑл, ҫине-ҫинех аллинчен тӗрткелесе пырса, француз чӗлхипе темӗскер асӑрхаттарса пычӗ; анчах, ансӑр ҫулпа тӑваттӑн утма май килмен пирки, унӑн ирӗксӗрех пӗччен утма тӳр килчӗ, иккӗмӗш хут утса ҫаврӑннӑ чух тин вара вӑл хӑй патне пырса калаҫма тытӑннӑ Сервягина, ҫапӑҫусенче хӑйӗн харсӑрлӑхне палӑртнӑ флот офицерне, хулӗнчен тытрӗ.

Праскухин шел сзади и все толкал за руку князя Гальцина, делая разные замечания на французском языке; но, так как вчетвером нельзя было идти по дорожке, он принужден был идти один и только на втором круге взял под руку подошедшего и заговорившего с ним известно храброго морского офицера Сервягина, желавшего тоже присоединиться к кружку аристократов.

3 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Вӗсем тӑваттӑн.

Их четверо.

3 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Тӑваттӑн вӗсем, носилки ҫинче сарӑхса кайнӑ сӑн-питлӗ ҫын выртса пырать, шинелӗ ун юнланса пӗтнӗ.

Их четверо, с носилками и на носилках бледно-желтоватое лицо и окровавленную шинель.

Севастополь декабрь уйӑхӗнче // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Хӗрачасем тӑваттӑн пулчӗҫ.

Стало девочек четыре.

Хуран вӗрет // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӗсем тӑваттӑн, вӑл — пӗччен.

Их четверо, она одна.

LXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсем нумайӑн мар, — тӑваттӑн ҫеҫ, анчах вӗсем ҫине пӑхма та хӑрушӑ.

Их немного — всего лишь четверо, но на них жутко взглянуть.

ХLIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпир тӑваттӑн пӗртӑванччӗ.

Нас было четыре брата.

Пичче хӑй юланутпа ҫӳрени ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав ҫамрӑк тирексене кӑкланӑ чух, вӗсен ҫӗр айӗнчи сӗткенлӗ тымарӗсене касмалла пулчӗ; тымарӗсене кассан та, вӗсене туртса кӑларма пит хӗнччӗ: эпир пӗрне-пӗрне тӑваттӑн тытса туртаттӑмӑр, ҫапах та туртса кӑлараймастӑмӑр.

Когда мы вырубали эти молодые топольки, мне иногда жалко становилось смотреть, как разрубали под землею их сочные коренья, как потом вчетвером мы тянули и не могли выдернуть надрубленный тополек.

Ватӑ тирек // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Малта салтаксем пыраҫҫӗ, хыҫалтан тӗрмери тимӗрленӗ ҫынсем тӑваттӑн пыраҫҫӗ.

Впереди шли солдаты, сзади четыре колодника в цепях.

Пятигорскра Булькӑна мӗн пулни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ку вӑл тӑваттӑн вылямалли ҫӗр куҫлӑ шахмат сӗтелӗ пулчӗ.

Это был шахматный столик в сто клеток для игры вчетвером.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӗсем унта тӑваттӑн пулнӑ: иккӗшӗ кӳршӗ ялтан, тепӗр иккӗшӗ — ял витӗр иртсе каяканскерсем: вӗсем Песковатскинче ҫӗр каҫма чарӑннӑ пулнӑ.

Арестованных, помимо него, было четверо: двое из соседних деревень и двое — проходившие мимо люди, на свою беду остановившиеся на ночлег в Песковатском.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сӗтел хушшинче, райкомӑн пӗрремӗш секретарӗсӗр пуҫне, тата тӑваттӑн лараҫҫӗ.

За столом, помимо первого секретаря райкома, сидело еще четверо.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Тӑваттӑн, пӗтӗм вӑйне хурса, рычакпа хирчӗҫ.

Вчетвером налегли что есть сил на рычаг.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗсем тӑваттӑн тан аллисене хуҫлата-хуҫлата йывӑррӑн ахлатма тытӑнчӗҫ:

обрушившееся жилище и заохали, заахали в четыре голоса:

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗсем пурӗ тӑваттӑн: чӳрече патӗнче Ильяс вырӑнӗ.

Их четверо, койка Ильяса стоит прямо у окна.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑваттӑн вылярӑмӑр.

Вчетвером играли.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ку вӑййа каҫ пулса тӗттӗмленсен, хурарах япаласем ҫӗр тӗслӗ, ҫын куҫӗ ҫутӑ е шурӑ япаласене кӑна уйӑракан пулсан тӑваттӑн вылямалла.

Играть в эту игру надо было вечером, когда смеркалось настолько, что темные предметы сливались с землей и глаз различал только светлое или блестящее.

«Шурӑ патак» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Чӳрече енчи рете лартса тухнӑ партӑсем хушшине пӗрремӗш класра вӗренекен пӗчӗк ачасем, варринче — иккӗмӗш ҫул вӗренекенсем, тепӗр енчи стена ҫумӗнчи ретре, чи аслисем — вунтӑватӑ ҫула ҫитнисем, вӗсем пурӗ тӑваттӑн.

В крайнем ряду, у окон, сидели малыши — первоклассники, в среднем ряду — ученики второго класса, с другого края, у стены, — самые старшие, четырнадцатилетние, их было всего четверо.

Ҫӗнӗ пурнӑҫ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Каччӑсем тӑваттӑн, ун умне ҫитсе чарӑнчӗҫ.

Четверо парней встали перед ним.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑваттӑн пӗр хӗре илсе каясси мӗн вӑл?

А вчетвером сгрести одну девку ничего не стоит.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.