Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

аттине (тĕпĕ: атте) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Женя чӑлхине хыврӗ те, парашютран тунӑ пурттенкепе урине чӗркесе, аттине аран тӑхӑнчӗ.

Женя сняла чулки и, обернув ноги тонкой портянкой из парашюта, с трудом натянула сапоги.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Гриша ерипен арӑмӗн аттине хыврӗ.

Гриша осторожно снял с жены сапоги.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Чӑнкӑ тусем ҫине хӑпарнӑ чух Женя хӑйӗн ҫӗнӗ аттине ылхана-ылхана макӑрать, анчах пиртен юлмасть.

Взбираясь на крутые горы, Женя проклинала свои новые сапоги, плакала, но не отставала от нас.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Алкумӗнчех аттине майлаштарса тӑхӑнса Мельников ларчӗ.

На котором уже сидел, переобуваясь, Мельников.

22 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Пӗр енчен ӑна хӑй ҫапла шухӑшлани ҫӳҫентерсе илчӗ, тепӗр енчен вӑл сӑран аттине шыв кӗнипе ури йӗпеннӗрен ҫӳҫенчӗ.

Содрогаясь частью от этой мысли, частью оттого, что вода прошла ему сквозь сапоги и мочила ноги.

10 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Пӗр салтакӗ ҫав вӑхӑтрах хайхи француз аттине хывма тытӑннӑ.

С которого тут же солдат стал снимать сапоги.

11 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

«Батарея патне пырса кӗмелли ҫук» тет вӑл сире, ура хырӑмӗ таранах пылчӑкланнӑ аттине кӑтартса.

«Пройти на батарею нельзя», — скажет он, показывая на сапоги, выше икор покрытые грязью.

Севастополь декабрь уйӑхӗнче // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Манька урайӗнче ларса Андрей аттине тасатрӗ, ҫӗтӗличченех сӑтӑрать тейӗн.

А Манька сидит на полу и чистит, чистит сапоги Андрея, пожалуй, до дырок протрет.

Хаклӑ тетрадь // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӑл ҫӗнӗ кӗпе тӑхӑннӑ, аттине тасатнӑ, картузне ӗнсе ҫине лартнӑ, хулпуҫҫи урлӑ хут купӑс ҫакса янӑ.

На нем была новая рубашка, сапоги начищены до блеска, кепка сдвинута на затылок, а через плечо у него висела гармонь.

Хӗрлӗ обоз // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Коридорти дежурнӑй, паллах, Нюра Валова ӗнтӗ, алӑк умӗнче кашнин аттине тӗрӗслет:

Дежурная по коридору, Нюра Валова, стоит на пороге и осматривает обувь:

Сентябрӗн пӗрремӗшӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Унтан аттине ҫара уранах тӑхӑнса ячӗ.

Потом надел их на босу ногу.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Коля йӑраланса тухрӗ те, аттине хывса, ун ӑшне кӗнӗ шыва тӑкрӗ.

Коля выполз на него, снял сапоги, и вылил из них воду.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Коля, ҫул хӗррине ларса, аттине хыврӗ те, пуртинкине сӳтсе чӗркеме тытӑнчӗ.

Коля уселся у края дороги возле столба; снял сапоги и стал перематывать портянки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Вӑрҫса вӗҫне ҫитрӗр, так вашу мать — ҫиллине шӑнарайми шӑл витӗр шӑхӑрттарса калать кӑвак мӑйӑхлӑ та хӑмӑш пек хыткан, кӑвак ҫӳҫӗнчен пуҫласа тусанлӑ аттине ҫитичченех шупка старик-казак.

— Довоевались, так вашу мать, — сердито шамкает седоусый, дряхлый, худой, как камышинка, казак-старик, серый от седых волос и до пыльных сапог.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӗсем лашине, ягуар тирӗнчен ҫӗленӗ аттине, Навахо индеецӗсем тӗртсе тунӑ серапэне, юлашкинчен тата унӑн пуҫне те палласа илчӗҫ.

Они узнали его лошадь, непромокаемые сапоги из шкуры ягуара, серапэ работы индейцев племени навахо, и, наконец, его шляпу.

ХLVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Халь Кольхаун лашине, юланут хулпуҫҫийӗ ҫинчи йӑрӑмлӑ серапэне, ягуар тирӗнчен ҫӗлетнӗ аттине те палласа илнӗ — ку пурте Морис-мустангерӑн пулнӑ.

Теперь Кольхаун узнал лошадь, полосатое серапэ на плечах всадника, непромокаемые сапоги — все это принадлежало Морису-мустангеру.

XLV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Костылин аттине хывнӑ та ҫара уран кайнӑ.

Пошел Костылин босиком —

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин аттине хывса пӑрахнӑ та ҫара уран кайнӑ.

Жилин снял свои, бросил, пошел босиком.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан унӑн ҫичӗ ҫухрӑм ярса пусакан аттине майӗпе хывса илнӗ.

Потом он потихоньку разул его.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ирхине хай ҫынҫиен вӑраннӑ та, ют ачасем вырӑнне хӑйӗн хӗрӗсене пусса пӑрахнине курса, хӑвӑртрах ҫичӗ ҫухрӑм ярса пусакан аттине тӑхӑнса янӑ та ачасене шырама вӑрмана тухса кайнӑ.

А людоед, когда проснулся поутру и увидал, что он вместо чужих перерезал своих детей, надел свои семиверстные сапоги и побежал в лес искать детей.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней