Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫумӑр сăмах пирĕн базăра пур.

ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Малтанхи пекех сивӗ ҫумӑр пӗрӗхсе тӑрать пулин те, ҫил ҫав-ҫавах алхасать пулин те, чапаевецсем пурте хаваслӑ, кӑмӑллӑ пулчӗҫ.
И хотя по-прежнему моросил нудный дождь и шальной ветер не утихал, у чапаевцев было бодрое, весёлое настроение.

«Эпӗ — Чапаев!» // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Ҫанталӑкӗ те вара… ывӑнма пӗлмесӗр юхтарать! — терӗ Демин та, ҫумӑр тумламӗсенчен силленсе.
— И что за непогодь… хлещет и хлещет без устали! — проговорил зло Дёмин, тоже отряхиваясь от дождя.

Виҫҫӗмӗш кун ӗнтӗ пӗр чарӑнмасӑр вӗтӗ те сивӗ ҫумӑр пӗрӗхсе тӑрать.
Уже третий день не переставая моросил надоевший всем дождь.

Ҫул ҫинче ҫумӑр пулсан, аслати… мӗн кӑна пулма пултараймасть!
Вдруг гроза, дождь, мало ли что…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Ҫав самантрах пӗр ҫумӑр пӗлӗтсӗр ҫиҫӗм ҫиҫет те аҫа ҫапать, ҫӗр кисренсе илет, купца умне, ҫӗр айӗнчен шӑтарса тухнӑ пек, ҫын тесен — ҫын мар, тискер кайӑк тесен — тискер кайӑк мар, анчах чӗре ҫурӑлмалла, темӗнле пысӑк та хӑрушӑ ҫӑмламасскер сиксе тухса тискер сасӑпа ҫухӑрса пӑрахать:
В ту же минуту, безо всяких туч, блеснула молния и ударил гром, инда земля зашаталася под ногами, — и вырос, как будто из земли, перед купцом зверь не зверь, человек не человек, а так какое-то чудище, страшное и мохнатое, и заревел он голосом диким:

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

— Ҫумӑр пӗлӗчӗпе ҫумӑр — ҫӗр ҫинчен хӑпарнӑ пӑс.
— Тучи и дождь — просто испарения от земли, поднимающиеся вверх.

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Кун тӗксӗмленсе тӑнӑ; кӗрхи ҫумӑр пӗлӗчӗсемпе хупланса илнӗ тӳпе, тӑхлан майлӑ сивӗ тӗс парса, ҫырма шывӗ ҫинче тӗкӗрленнӗ.
День был серый; сплошь покрытое осенними тучами небо отразилось в воде реки, придав ей холодный свинцовый отблеск.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫакӑншӑн пурнӑҫ сирӗнпе хаяррӑн саплашӗ, ӗненӗр: тӑвӑл ахӑрса тухӗ, вара вӑл сире ҫак ҫӗр ҫинчен, ҫиллӗ ҫумӑр йывӑҫ ҫинчи тусана мӗнле шӑлать, мӗнле ҫуса тасатать, ҫавӑн пек тасатӗ.
За это жизнь сурово взыщет с вас, поверьте: разразится буря, и она сметет и смоет вас с земли, как дождь и ветер пыль с дерева!

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тулта ҫумӑр ҫунӑ, кантӑксем тӑрӑх шыв ҫапӑнса юхнӑ, ҫумӑр шывӗ, ҫивитти ҫинчен ҫӗре шӑпӑртатса анса, ӗсӗкленӗ пек илтӗннӗ.
Шел дождь, по стеклам лились потоки воды, было слышно, как она течет с крыши на землю и всхлипывает.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн ҫӳҫне ҫил варкӑштарнӑ, сивӗ ҫумӑр питне пыра-пыра ҫапнӑ.
Ветер трепал ее волосы, холодный ливень хлестал в лицо.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Кантӑкран вӑйлӑ ҫумӑр шакканӑ.
В окна барабанил дождь.

Пӳрт тӑрри ала пекех шӑтӑк-шатӑк пулнӑ, кӗркуннехи сивӗ ҫумӑр ҫунӑ.
Шел холодный осенний дождь, а крыша лачуги была как решето.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑйлӑ ҫумӑр витӗрех Тухса чупрӗ те пӗррех Шуса ӳкрӗ хӗр.
Под дождем она бежала — Поскользнулась и упала.

XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Часах ҫумӑр пуҫланать.
— Скоро дождь пойдет.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫумӑр ӗҫлеме май паман вӑхӑтра Лю Дэ-шань, ялти ытти активистсемпе пӗрле, чухӑнсемпе калаҫу ирттернӗ, хӑй мӗн туни ҫинчен тӗпӗ-йӗрӗпех Сяо Сяна каласа панӑ.
Лю Дэ-шань, когда дождь не давал возможности работать в поле, вместе с другими активистами деревни проводил собеседования бедняков и затем аккуратно и обстоятельно отчитывался перед Сяо Сяном.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫиҫӗм ҫиҫет, аслати авӑтать, вӑйлӑ ҫумӑр ҫума пуҫлать.
Сверкали молнии, рокотал гром, и на землю обрушивался проливной дождь.

Ҫумӑр ҫителӗклӗ ҫӑвать, ҫавӑнпа пахчасене шыв сапмаҫҫӗ.
В дождях недостатка не было, и огороды никто не поливал.

— Пӗлӗтӗн-и, — хумханакан сасӑпа пуҫларӗ вӑл, — Бай Юй-шань каҫхине ҫумӑр айне пулнӑ, каҫӗ, хӑвах пӗлетӗн, мӗнле сивӗччӗ…
— Ты знаешь, — с тревогой в голосе начал он, — Бай Юй-шань сегодня ночью попал под дождь, а ночь была такая холодная…

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Килнӗ чух вӑл ҫумӑр айне пулчӗ, ҫавӑнпа пӗтӗмпех йӗпенчӗ.
По дороге он попал под дождь и вымок до нитки.

Тин ҫеҫ ҫумӑр ҫуса кайнӑ та, ҫул пылчӑкланса юлнӑ.
Только что прошел дождь, и дорога была грязная.

X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика