Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫыхса (тĕпĕ: ҫых) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вакӑрах япаласене эпир Сайлас тете кӗсйине чиксе яратпӑр, Джимӑн вӗсене вӑрттӑн кӑлара-кӑлара илмелле, май килнӗ чух хӑш-пӗр япаласене аппан саппун кӗсйине хурса е пиҫиххийӗ ҫумне ҫыхса яратпӑр.

А вещи помельче мы будем класть дяде Сайласу в карманы, и Джиму надо только будет их оттуда незаметно вытащить; будем также привязывать к тесемкам теткиного фартука или класть ей в карман, когда подвернется случай.

Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫав ҫӗмрен йӗппишӗн вӗсем масар ҫине кайрӗҫ, унта тупӑннӑ ылтӑн пире ытларах та пулӑшрӗ: енчен ҫав тӑн ҫухатнӑ ухмахсем ылтӑн курассишӗн тупӑк патнелле талпӑнман пулсан, пирӗн паян мӑйсене питех те ҫирӗп галстук ҫыхса ҫывӑрма лекетчӗ.

А из-за вашей стрелки они потащились на кладбище, а там золото оказало нам услугу поважней: ведь если бы эти оголтелые дураки не потеряли голову и не бросились все к гробу глядеть на золото, пришлось бы нам сегодня спать в галстуках особой прочности, готов поручиться — много прочнее, чем нам с вами требуется.

Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӗсем сӑнран пӑхма пит кӑмӑллӑ пӗчӗк старикпе тепӗр пит чипер ҫамрӑкрах джентльмена, аллине ҫыхса ҫакнӑскере, ертсе килеҫҫӗ.

Они вели очень приятного на вид старичка и другого, тоже очень приятного джентльмена, помоложе, с рукой на перевязи.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ӑнлансамӑр, Джим пӗччен юлнӑ чух ӑна пирӗн пурпӗрех ҫыхса хӑварма лекет, мӗншӗн тесен ун патне кам та пулин килсе тухсан, ун ҫывӑхӗнче никам та ҫуккине курсан тата ӑна ҫыхман та пулсан, вӑл таркӑн негр иккенне ӗненмен пулӗччӗҫ.

Понимаете, нам приходилось все-таки связывать Джима веревкой, когда мы оставляли его одного: ведь если бы кто-нибудь на него наткнулся и увидел, что никого с ним нет и он не связан, так не поверил бы, что он беглый негр.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӗрин ҫинче хура ансӑр кӗпе тӑхӑннӑ хӗрарӑма ӳкернӗ, пиҫиххине вӑл хул айӗнченех хытӑ туртса ҫыхнӑ, кӗпе ҫаннисем купӑста евӗр темиҫе хутламлӑ, хура шлепки савук майлӑ, ун ҫинчен хура чӗнтӗр усӑнса тӑрать, кӗпе арки айӗнчен ӑйӑ пекех шӗвӗр сӑмсаллӑ ансӑр хура туфлисене хура хӑюсемпе хӗреслӗ ҫыхса тӑхӑннӑ урасем курӑнаҫҫӗ.

На одной была нарисована женщина в узком черном платье, туго подпоясанная под мышками, с рукавами вроде капустных кочнов и в большой черной шляпе, вроде совка, с черной вуалью, а из-под платья видны были тоненькие белые ножки в черных узеньких, как долото, туфельках, с черными тесемками крест-накрест.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Енчен эпир ӑна вӑй ҫитерсе ҫыхса пӑрахман пулсан, вӑл пире иксӗмӗре те вӗлеретчӗ.

А ведь если бы мы его не осилили да не связали, он бы нас обоих убил.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Хыр хӑмасенчен ҫапса тунӑ сӗтел хушшинче, ҫурта ҫутинче, хӗрӗхелле ҫитнӗ хӗрарӑм темӗн ҫыхса ларать.

Женщина лет сорока сидела за простым сосновым столом и вязала при свече.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

«Джима йывӑҫ ҫумне ҫыхса хӑварас, кулӑшла пулать», — тесе пӑшӑлтатрӗ Том.

Как только мы отползли шагов на десять, Том шепнул мне, что хочет для смеха привязать Джима к дереву.

Иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӑл килте пӗчченех: Николай Артемьевич шӑппӑн таҫта тухса шутарнӑ, Анна Васильевна ҫӳлти хутра пуҫне йӗпе алшӑлли ҫыхса выртать.

Она была одна: Николай Артемьевич тихонько скрылся куда-то, Анна Васильевна лежала наверху с мокрою повязкой на голове.

X // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Елена киле таврӑнсан та чылайччен ыйткалакансем ҫинчен, турӑ ирӗкӗ ҫинчен шухӑшланӑ; хӑйне валли шӗшкӗрен туя туса, ун ҫине хутаҫ ҫакса, Катьӑпа пӗрле тухса тарасси ҫинчен, утмӑлтурат ҫеҫкисенчен ҫыхса тунӑ пуҫ кӑшӑлӗ пуҫне тӑхӑнса, ҫулсем тӑрӑх ҫӳресси ҫинчен шухӑшланӑ: Катя ҫавнашкал пуҫ кӑшӑлӗ тӑхӑннине Елена пӗррехинче курнӑ пулнӑ.

Елена возвращалась домой и долго потом думала о нищих, о божьей воле; думала о том, как она вырежет себе ореховую палку, и сумку наденет, и убежит с Катей, как она будет скитаться по дорогам в венке из васильков: она однажды видела Катю в таком венке.

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Куҫӗсем таранах тутӑрсемпе ҫыхса лартнӑ вараланчӑк сӑн-питлӗ, вараланчӑк тумтирлӗ, йӗпе ураллӑ хӗрарӑмсем тӑраҫҫӗ пирӗн умра.

Грязные лица, затянутые по глаза платками, замызганная одежда, мокрые ноги.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫыхса ярасшӑнччӗ эп ӑна, ҫавӑнпа ҫул ҫине чупнӑччӗ, — силлесе кӑтартрӗ вӑл бинчӗсене.

 — Я перевязать хотел, вот за этим и бегал на дорогу, — и он махнул бинтами.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫапла, е самолет ҫӗр ҫумне лӑпчӑнтарать-и, е артиллери вырттарать, салтак пылчӑк ҫинчен тӑрать те, шинельне силлекелесе илет, вилнине шелле-шелле пытарать, аманнине ҫыхса ярать те: — Чиперех иртсе кайрӗ-ха… — текелесе малалла утать.

После очередного налета встанет он из грязи, кое-как шинелишку отряхнет, похоронит-пожалеет убитого, перевяжет раненого, вздохнет: «Пронесло, значит…»

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Атьӑр ҫыхса ярар, — сӗнчӗ хӗр.

Давайте перевяжем, — предложила девушка.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Икӗ нимӗҫне, аманнисене, вӑр-вар ҫыхса ячӗҫ те, эпир вара вӗсене Макакӑпа иксӗмӗр штаба илсе кайрӑмӑр.

Двух раненых наскоро перевязали, и мы с Макакой повели их в штаб.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ӑна та бинтпа ҫыхса ячӗҫ.

Его как раз тоже перевязывали.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Дивизиона ҫыхса йӗркеленинчен мӗн усси пултӑр, вӗсем ҫитсен йӗрки пурпӗрех улшӑнать.

Какой смысл привязывать дивизион, когда боевой порядок наверняка изменится?

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Корпус ҫук-тӑк, хамӑр дивизиона ҫирӗпрех «ҫыхса» йӗркелесчӗ хуть.

 — Пока корпуса нет, хоть свой дивизион привязать как следует.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Гипса манӑнне илчӗҫ, ун вырӑнне хытӑрах ҫеҫ ҫыхса лартрӗҫ.

Гипс у меня сняли, заменили его тугой повязкой.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫынсем ытларах сӑран пиҫиххисемпе ҫыхса лартнӑ телогрейкӑсемпе ваткӑллӑ шӑлаварсемпе, атӑсемпе, хӑлхаллӑ ҫӗлӗксемпе.

Больше всего было телогреек, подпоясанных сверху ремнями, ватных штанов, кирзовых сапог и шапок-ушанок.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней