Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Питне (тĕпĕ: пит) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сасартӑк вӑл хӗрелсе кайрӗ те питне ун кӑкӑрӗ ҫине пытарчӗ.

Вдруг она покраснела и спрятала свое лицо на его груди.

XVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Елена питне хупларӗ.

Елена закрыла лицо.

XVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Елена каллех аран-аран кӑна йӑл кулса илчӗ те аллипе питне сӑтӑрчӗ.

Елена опять едва улыбнулась и провела рукой по лицу.

XVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл пӳлӗмне чупса кӗчӗ те, питне аллисемпе хупласа, вырӑнӗ ҫине ӳкрӗ.

Она побежала в свою комнату и упала, лицом на сложенные руки, на постель.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Елена ун аллине тата хытӑрӑх чӑмӑртарӗ, вӑтаннипе кӗтмен ҫӗртен хӗрелнӗ питне ют ҫынсене кӑтартасшӑн мар пулса пытарнӑ пек, пуҫне тата ытларах ҫӗрелле усрӗ.

Елена еще крепче стиснула его руку и еще ниже наклонила голову, как бы желая спрятать от чужого взора румянец стыда, обливший внезапным пламенем всё лицо ее и шею.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Старикӗн тӗксӗм те шатра питне, яланах темле шӗвӗр аркӑллӑ кӑвак фрак тӑхӑннӑ ырхан кӗлеткине курсан, шкул ачисене те аван мар пулса кайнӑ.

Даже школьникам становилось неловко при виде смуглого и рябого лица старика, его тощей фигуры, постоянно облеченной в какой-то вострополый серый фрак.

X // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл ывӑннӑ, питне шуранка тӗс ҫапнӑ, пуҫӗ ыратать пуль ӗнтӗ, анчах пурпӗр вӑл яланхи пекех.

Она входит усталая, бледная и, наверно, с головной болью, и все равно такая же, как всегда.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Пытанса пурӑннӑ чух питне унӑн хӑрӑмпа сӑрласа илемсӗрлетме тиврӗ.

 — Ей даже сажей мазаться, безобразить себя приходилось, когда мы прятались.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Аллисемпе юнлӑ питне хупланӑ та йывӑррӑн сывла-сывла йынӑшать кӑна.

Он стонал и только тяжело дышал, прикрыв руками окровавленное лицо.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Куҫне лекнӗ-ши осколок, е питне — паллӑ мар.

Осколок попал ему не то в глаз, не то в щеку.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Офицер юнлӑ питне аллисемпе пӑчӑртанӑ та, хӑрушшӑн ахлатса-йынӑшса, ҫӗр ҫинче йӑванать кӑна.

Офицер с залитым кровью лицом катался по земле, дико крича.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Пӗтрӗ! — терӗ Соколов, ҫӗлӗкне хывса, шинель ҫаннипе тарлӑ питне сӑтӑркаланӑ май.

— Всё! — говорит Соколов, снимая шапку и вытирая рукавом шинели лоб.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унӑн гимнастерки ҫинче эпӗ «Хӗрлӗ ҫӑлтӑр» орденӗ, кӗҫӗн лейтенант погонӗсем асӑрхарӑм, унтан тин питне куртӑм.

Я увидел орден Красной Звезды на ее гимнастерке и погоны младшего лейтенанта и только потом — лицо.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ялкӑшса кайнӑ вут ҫути унӑн нимӗн пирки те пӑлханман лӑпкӑ питне ҫутатса кӑтартнӑ.

Вспыхнувшее пламя осветило его спокойное, не омрачённое никакой заботой лицо.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Каркаланса килнӗ пӗлӗтсем хӗвел питне хупланӑ.

Небо, затянутое облаками, не пропускало солнечных лучей.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсемпе уйӑрӑлнӑ чухне капитан хӑйӗн элес-мелес хӗрлӗ питне хупӑрласа тӑракан икерчӗ евӗр картусен козырёкӗ патне аллине те тытса юлмарӗ.

Причём капитан даже не поднял руки к козырьку засаленного блина, покрывавшего его рыжую гриву.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унӑн хура сатин кӗпине, кивӗ картузне, хыткан питне, чылайранпа хырман сухалне, ялтӑркка кӑвак куҫӗсене пӑхсан — вӑл чӑн-чӑн шахтер пулни курӑнсах тӑрать.

Его черная косоворотка, старенькая кепчонка, загорелое, худое, давно небритое лицо с глубоко сидящими голубыми глазами — все выдает в нем коренного шахтера.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тата темиҫе минутӑран ҫат ҫыпҫӑнакан маска унӑн питне хупларӗ.

Через несколько минут плотная маска закрыла ему лицо:

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Артём пуҫне зал еннелле ҫавӑрчӗ, куҫӗсемпе паллакан хӗрарӑмӑн питне ӑнсӑртран тӗл пулчӗ: ҫӗвӗ ҫӗлекен мастерскойра ӗҫлекенсем хушшинче чул касаканӑн хӗрӗ Галина ларать.

Артем повернул лицо к залу и мельком уловил знакомое женское лицо: среди своих из пошивочной мастерской сидела Галина, дочка каменотеса.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл хӑйӗн вилнӗ ҫын сӑнӗ пек пулса кайнӑ питне хӑйпе пӗрле ӗҫлекен телеграфисткӑсен енне ҫавӑрчӗ те, вара вӑл хӑраса кӑшкӑрнӑ сасса пурте илтрӗҫ:

Он повернул к своим товаркам помертвелое лицо, и они услыхали испуганный вскрик:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней