Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫумӑр сăмах пирĕн базăра пур.

Ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Амӑшӗ крыльца картлашки ҫинче тутӑрне майласа ҫыхрӗ те, вӗсем вӗтӗртетсе тӑракан сивӗ ҫумӑр витӗрех, шуҫлака ҫул тӑрӑх Вӑкӑр чӑтлӑхне, хӑйсен мӗскӗн те чухӑн ҫемленккине, таврӑнчӗҫ.
Мать подобрала на крыльце платок, повязала голову, и они пошли по скользкой дороге под холодным моросящим дождем в лес, в Быки, где стояла убогая их землянка.

XIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

— Ҫакӑншӑнах вунӑ ҫухрӑм хушши ҫумӑр айӗнче шапарса килтӗмӗр пулать, — мӑкӑртатрӗ Ленька.
— Стоило из-за этого десять верст по дождю топать, — проворчал Ленька.

Ҫумӑр вӗтӗртетсе тӑрать, сарӑхнӑ йывӑҫ ҫулҫисем ҫилпе татӑла-татӑла анаҫҫӗ, ҫумӑрпа йӗпенсе исленнӗскерсем, чӗрӗ ҫӗр ҫине ӳкеҫҫӗ.
Моросил дождь, ветер срывал желтые листья, и они, отяжелевшие от дождя, грузно падали на сырую землю.

Вӑрманта пурӑнма кунтан кун кичемленсе пычӗ: тӑтӑшах ҫумӑр ҫума пуҫларӗ, сивӗ, чӗрӗ.
В лесу с каждым днем становилось все неприютней: шли дожди, было холодно, сыро.

Ерипенех каҫхи тӗттӗм, ҫумӑр пӗлӗчӗ килнӗ пек, хупӑрласа илме пуҫларӗ.
Между тем ночь приближалась и росла, как грозовая туча.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Каҫ пуласпа ку ҫумӑр пӗлӗчӗсем те сапаланаҫҫӗ, вӗсен юлашкийӗсем, кӗрен тӗтре пек пӗлӗт пулса, хӗвелтухӑҫнелле кайса куҫран ҫухалаҫҫӗ.
К вечеру эти облака исчезают; последние из них, черноватые и неопределенные, как дым, ложатся розовыми клубами напротив заходящего солнца.

Сайра-хутра анчах пӗр-пӗр тӗлте, ҫӳхе кӑвак шӑтӑкла карса хунӑ пек, йӑрӑмӑн-йӑрӑмӑн ҫакӑнса тӑни курӑнать: ку тӗлте пӗчӗк касӑ ҫумӑр шӑпӑртатать.
Разве кое-где протянутся сверху вниз голубоватые полосы: то сеется едва заметный дождь.

Нихӑш енчен те хура ҫумӑр пӗлӗчӗсем пуҫтарӑнни курӑнмасть.
Нигде не темнеет, не густеет гроза.

«Ҫук, ҫумӑр пулать, — терӗ мана хирӗҫ Калиныч: — ав, кӑвакалсем шапӑлтатаҫҫӗ, курӑкран та шӑршӑ перет».
«Нет, дождь пойдет, — возразил мне Калиныч, — утки вон плещутся, да и трава больно сильно пахнет».

Хорьпе Калиныч // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 3–16 с.

Хуҫалӑх пуҫлӑхӗ В.Иванов ҫанталӑк шӑрӑх тӑнӑран, ҫумӑр ҫуманран тухӑҫ япӑхрах пулнине пӗлтерчӗ.
Помоги переводом

Чӑваш Республикин Пуҫлӑхӗ Олег Николаев – Вӑрмар районӗнче // Э.МИХАЙЛОВА. «Хӗрлӗ ялав», 2021.08.20, http://gazeta1931.ru/gazeta/8033-ch-vash-respublikin-pu-l-kh-oleg-nikolaev-v-rmar-rajon-nche

Ҫакӑн пек вӑл аҫа-ҫиҫӗмлӗ ҫумӑр умӗн, сывлӑш сывлама ҫук хытӑ йывӑрланса ҫитнӗ вӑхӑтра ҫеҫ пулать.
Так бывает перед грозой, когда воздух становится такой густой, что трудно дышать.

VIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Анчах вӑрҫӑ кунтан инҫетре-ха, вӑл аякра, тавракурӑм хӗррипе юхса иртекен ҫумӑр пӗлӗчӗ пекех аякра ҫӳрет.
Но война была далеко, шла стороной, как туча, скользнувшая по горизонту.

Унччен те пулмарӗ, аслати шартлаттарса ҫапрӗ, шап-шурӑ ҫиҫӗм ялкӑшса илчӗ, ҫул тата пӳрт тӑррисем ҫинче пӑрлӑ ҫумӑр ташлама пуҫларӗ.
Потом ударил гром, сверкнула молния, и по дороге, по крыше запрыгал град.

II сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ҫумӑр пӗлӗчӗ умӗнче, пӗтӗм тӳпене карса илсе, хуп-хура, ҫӑра та ҫӑмламас хум кусса пырать.
Впереди тучи катился иссиня-темный, густой и лохматый вал, растянувшийся от края до края неба.

Ҫак вӑхӑтра тачка ҫумӑр пӗлӗчӗ, вӗри хӗвеле ҫӑтса яма хатӗрленсе, кӑвак тӳпене ҫуррине хупласа хучӗ.
А тем временем тяжелая лиловая туча уже захватила полнеба и готовилась поглотить солнце.

Урама ӑнсӑртран пырса кӗресси тата урасем хӑвӑрт чупни ҫине ҫеҫ шанмалла пулчӗ, ҫывхарса пыракан аслатиллӗ ҫумӑр вара ачасене хӑюлӑх пачӗ.
Надежда была только на внезапность да на быстроту ног, а надвигавшаяся гроза придавала решимость.

Пӑрлӑ ҫумӑр пулсан вара, вӗлерес пек шаккаса хӑварӗ.
А если с градом, исхлещет до смерти.

Ҫывхарса килекен ҫумӑр пӗлӗчӗ ҫине вӑл питӗ шикленсе пӑхать.
Он пугливо глядел на приближающуюся тучу.

— Ӗлкӗрейместпӗр, ҫумӑр айне хирте пулатпӑр, — терӗ Сашка, тарлӑ ҫамкине аллипе шӑлса илсе.
— Не успеем, в поле застигнет, — проговорил Сашка, вытирая рукавом потный лоб.

Ҫумӑр пӗлӗчӗ вӑрман ҫине талккӑшпех хӑпарса ҫитрӗ, ачасем еннелле питӗ хӑвӑрт куҫма пуҫларӗ.
А туча все выше поднималась над лесом и стремительно приближалась.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика