Поиск
Шырав ĕçĕ:
«Суятӑн эсӗ, шуйттан ывӑлӗ!» терӗ Бульба: «эсӗ ху йытӑ!
XI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Чӑтса тӑраймарӗ Тарас, кӑшкӑрса ячӗ: «Мӗнле? хамӑрӑннисене? хамӑрӑннисене? шуйттан ывӑлӗ, хамӑрӑннисене ваклатӑн?»Не вытерпел Тарас и закричал: «Как?.. Своих?.. Своих, чертов сын, своих бьешь?..»
IX // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Амӑшӗ ку сӑмахсене вӑрҫарах каларӗ, анчах вӑл ывӑлӗ ҫавӑн пек хӑтланнине хирӗҫленипе хирӗҫлеменнине ӑнланма питӗ хӗн пулчӗ.— Мать сказала это ворчливо, но уже трудно было разобрать, порицает или одобряет она упорство сына.
V сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.
Анчах вӑл ывӑлӗ валли ырӑ хыпар хатӗрлесе тӑнӑ-мӗн: ун ҫинчен Ленькӑна ҫавӑн чухнех пӗлтерчӗ.Но для сына припасла она новость, которую тут же и сообщила Лёньке.
III сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.
Тарас ывӑлӗ Остап та хорунжий патне шӑп ҫавӑн пек пӗрсе ҫитрӗ те ӑна ҫавӑнтах майран пӑявласа илчӗ.Так Тарасов сын, Остап, налетел вдруг на хорунжего и сразу накинул ему на шею веревку.
VII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Унтан вӑл иртнӗ каҫ Андрия таборта темле хӗрарӑмпа курнине аса илчӗ те пуҫне чикрӗ; ҫапах та вӑл ҫакӑн пек мӑшкӑл ӗҫ пулассине, тӑван ывӑлӗ тӗне те, хӑйӗн чунне те сутнине ӗненесшӗн пулмарӗ.
VII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Ватӑ Тарас вара икӗ ывӑлӗ те чи маттуррисем хушшинче пулнине савӑнса кӑна курса тӑрать.А старому Тарасу любо было видеть, как оба сына его были одни из первых.
V // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Ывӑлӗсем те лашисем ҫине утланса ларнине курсан, амӑшӗ кӗҫӗнни патне, сӑн-питрен ачашраххӑн туйӑнакан ывӑлӗ патне чупса пычӗ, вӑл ун йӗнер пускӑчӗнчен ярса илчӗ, ун йӗнӗре патне лапчӑнчӗ, ун ҫине аптӑраса ӳкнӗ пит-куҫпа пӑхса ӑна чылайччен вӗҫертмесӗр тӑчӗ.
I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
. «Куратӑн-и мӗнле ҫын вӑл батько», хӑй тӗллӗн шухӑшласа илчӗ аслӑ ывӑлӗ Остап: «ватсупнӑ, пурне те пӗлет, хӑй ҫапах та пӗлмӗш пулать».
I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Вара ашшӗпе ывӑлӗ пӗр-пӗрне чуптума пикенчӗҫ.
I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Вара, нумайччен курмасӑр пурӑннӑ хыҫҫӑн пӗрнӗ-пӗри саламлас вырӑнне, ашшӗпе ывӑлӗ, пӗрре каялла чакса тата унталла-кунталла пӑхкаласа, тепре ҫӗнӗрен тапӑнса пырса, пӗр-пӗрине айӑк пӗрчинчен те, пилӗкрен те, кӑкӑртан та тӑхӑнтара-тӑхӑнтара яма пуҫларӗҫ.
I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
«Ан кул, ан кул, батько!» терӗ юлашкинчен аслӑ ывӑлӗ.— Не смейся, не смейся, батьку! — сказал наконец старший из них.
I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Ывӑлӗ вара пурне те пуҫтарса тухса вӑрмана каять те нихҫан курман пек ҫиет.А тот забрал все, что состряпала мать, пошел в лес и ну уплетать еду за обе щеки.
Суеҫӗ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
Амӑшӗ унӑн питӗ хӑвӑрт шанакан хӗрарӑм пулнӑ, пӗҫерсе тултарнӑ вӑл ывӑлӗ каланӑ пек темӗн тӗрлӗ апат-ҫимӗҫ.Мать его была женщина простая, доверчивая; наварила-напекла всякой всячины, как ей наказывал сын.
Суеҫӗ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
— Сан чуру хӑйӗн вӗрентекенне вӑл пуян князь ывӑлӗ пулнӑран ҫапла турӗ.— Твой раб так поступил потому, что ученик его — сын владетельного князя.
Князь ачипе вӗрентекенӗ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
Князь ывӑлӗ хӑй ашшӗне курсанах ӑна вӗрентекенӗ ҫинчен элеклесе пачӗ, — ҫул ҫинче мӗн-мӗн тӳссе ирттернине пурне те каларӗ.
Князь ачипе вӗрентекенӗ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
Князь ывӑлӗ намӑсланса кайрӗ, вӑл платник ывӑлне хирӗҫ тавӑрса калама сӑмах та тупаймарӗ.Стыдно стало княжичу, и не нашелся он, что ответить сыну плотника.
Князь ывӑлӗпе платник ывӑлӗ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
Ҫав вӑхӑтра платник ывӑлӗ князь ывӑлне калать:
Князь ывӑлӗпе платник ывӑлӗ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
Анчах князь ывӑлӗ нимле ал ӗҫе те пӗлмен пирки ҫав тери асап тӳсет, вӑл яланах выҫӑ.А княжич никакого ремесла не знал, и стал он терпеть великую нужду и голод.
Князь ывӑлӗпе платник ывӑлӗ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
Платник ывӑлӗ ал ӗҫне лайӑх пӗлет, ҫавӑнпа вӑл ют ҫӗрте те аптрамасть — ӗҫе пикенет.Сын плотника хорошо знал свое ремесло, так он и на чужбине не пропал — принялся за работу.
Князь ывӑлӗпе платник ывӑлӗ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.