Корпус чувашского языка

— Мӗн туянмалла? — эрех илсе кил тесе каласса кӗтсе укҫине аллине ҫеҫ илчӗ Янтул, кӗсйине чикмерӗ.

— Что купить? — спросил Яндул, ожидая в ответ: водку. Зажав бумажку в кулаке, он поторопился положить ее в карман.

Хӗр ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Марфа Ефимовна кунӗ-кунӗпе крыльца ҫинче тӗлӗрсе кӗтсе ларатчӗ.

Марфа Ефимовна целые дни просиживала на крыльце, вздремывая и просыпаясь.

Хӗр ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Савтепи урампа хӑпарнине курсанах крыльца ҫинче ӑна кӗтсе ларакан йывӑр кӗлеткеллӗ Марфа Ефимовнӑна чун кӗрет: вӑл тӑрса хӗре хирӗҫ утать.

Стоит Савдеби появиться на улице, как попадья выходит на крыльцо встречать свою любимицу.

Хитре хӗрӗн чап каять // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул пуп ҫине — тӑрӑхласа та савӑнса (пуп Янтул «хӳрине» нимӗн те пӗлмест!), пупӗ Янтул ҫине — йӑпӑлтатса, тем кӗтсе.

Яндул был рад, что попу ничего неизвестно о его «хвосте», а поп подобострастно ожидал от Яндула исповеди.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫынна хупса лартнинчен ытла (хупнӑ ҫӗртен тухса тарма пулать) хӑрушлӑха кӗтсе тӑни, ҫав вӑхӑт ытла нумая тӑсӑлни йывӑр-мӗн.

Ожидание, когда оно тянется бесконечно, куда страшнее самого ареста — из каталажки можно сбежать.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ӑна пӑшӑрханса кӗтсе тӑнӑ Енчӗпек упӑшкине куҫӗнчен сӑнаса пӑхрӗ те аллинчи ҫӗрулмине ҫӗре ӳкерчӗ.

Переволновавшаяся Ендебек тревожно заглянула мужу в глаза и выронила ведро с картошкой.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Яланхи пекех, пуп сыснисем Янтула вӑрман хӗрринче кӗтсе илчӗҫ.

Как обычно, поповские хрюшки встретили Яндула на опушке леса.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ӗнисене суса пӗтерсе картана хупнӑ, сӗтне сӗрсе нӳхрепе антарса лартнӑ Енчӗпек пуп хапхи умӗнче улӑшкине кӗтсе тӑрать.

Ендебек подоила коров, процедила молоко, снесла в погреб и теперь сидит на лавке у поповских ворот — ждет мужа.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫынсем сана ахалех унта кӗтсе ирттернӗ терӗ.

— А люди тебя ждали, время впустую потратили, — укорил старик.

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кӗтсе илсе пулӗ-ши вӑл вӑхӑта?

Дождемся ли мы этого часа…

Савтепипе Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Кӗтсе илет вӑл ӑна пӗрре.

— Дождется он его когда-нибудь, обязательно дождется…

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

(Капла каланипе хӑшӗ-пӗри, тен, хӗрарӑмсем картишне ятарласа икӗ туса кӗтсе илме тухнӑ тесе ӑнланӗҫ.

(Говоря так, некоторые, мол, подумают, что женщины специально вышли во двор встречать двух друзей.

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӗрлӗк хапха шал енче вӗсене пӗчӗк карчӑкпа ҫамрӑк хӗрарӑм, Ухтиванпа пӗрле килнӗ йӗкӗт мӑшӑрӗ, кӗтсе илчӗҫ.

За жердяными воротами их встретили маленькая старушка и молодая девушка; чуть поодаль стояли муж с женой, что пришли вместе с Ухтиваном.

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӗтел хушшинче ларакан Ивук Янтула пылак сӑн-пуҫпа кӗтсе илчӗ пулсан та, вӑл ни хӑйӗн шӑрчӑклӑхне, сипет-сӗрлӗхне, ни Янтула юратманнине, ни мӗскӗнлӗхне пытараймарӗ.

Ивук встретил Яндула, сидя за столом со сладчайшей улыбкой на лице, но скрыть раздражение, ненависть к Яндулу и в то же время свою бестолковость ему не удалось.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кашни ырӑ ӗҫшӗн ҫав самантрах тав тӑвасса кӗтсе тӑни — намӑс ӗҫ.

И в такую минуту он должен рассыпаться в благодарности за все, что для него сделал Яндул?..

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Сана мӗн пулчӗ? — тесе картишӗнче кӗтсе илчӗ Янтула арӑмӗ.

— Ты чего такой хмурый? — заметила перемену в настроении мужа Ендебек.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Аллине пупӑн тӗреклӗ аллинчен вӗҫертрӗ те Янтул аяккарах кӗтсе тӑракан арӑмӗпе танлашрӗ.

Высвободившись из довольно крепкой руки священника, Яндул подошел к стоявшей в стороне Ендебек.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кӗтсе ларчӗ-ларчӗ ӑна ача, таврӑнмарӗ Ухатер.

Парень в недоумении подождал-подождал его, но тот так и не вернулся.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ниме тӑман япала кӗтсе хӑрушӑ хыпар илтиччен чи хӑрушши ҫинчен шухӑшласа ниме тӑман хыпар илтесчӗ.

Голос у нее был такой грустный, что глаза ее блестели, пытаясь улыбнуться.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ма мана кӗтсе тӑман-ши вӑл, ҫул укҫине тӳлесе ямаллаччӗ, — терӗ Ваҫук.

— Почему он не дождался меня? Я ведь ему не заплатил, — удивился Вазюк.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.