Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрчӗ (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хуҫа арӑмӗ ҫиленсе те хӑраса хӑй упӑшкине кӑшкӑрчӗ:

Хозяйка сердито и пугливо крикнула мужу:

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ мӗн калас тенине пурне те каласа пӗтерсен, паттӑрлӑха ҫухатса, алӑк патнелле ҫавӑрӑнсассӑн, вӑл мана кӑшкӑрчӗ:

Когда я сказал всё, что хотел, и, потеряв храбрость, обернулся к двери, она крикнула мне:

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Хӑть те мӗнле ҫавӑрӑнкаласа ҫӳре, хӑть те кампа туслашса пурӑн, ҫапах та хӗрарӑм патне пыратӑнах, иртсе каяймастӑн, — терӗ пӗрре Натали, вара пӗр темле карчӑк урмӑшнӑ сасӑпа ӑна хирӗҫ кӑшкӑрчӗ:

— Как ни кружись, с кем ни дружись, а к бабе придёшь, не минуешь, сказала однажды Наталья, и какая-то старуха простуженным голосом крикнула ей:

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Атя! — тесе кӑшкӑрчӗ мана повӑр, ман сӗтел патне пычӗ те хуллен мана лӗпкерен пӳрнипе шаккарӗ.

— Идём! — крикнул мне повар, подошел к моему столу и легонько щёлкнул меня пальцем в темя.

VI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Анчах каюта алӑкӗ патӗнче Смурый тӑратчӗ, алӑкра суллисенчен тытса, Яков Иваныч тӑратчӗ, хӗрӗ ӑна ҫурӑмӗнчен чышкӑсемпе кӳпкесе: — ярӑр… — тесе кӑшкӑрчӗ ӳсӗр саспа.

Но у дверей каюты стоял Смурый, в двери, держась за косяки, — Яков Иваныч, а девица колотила его по спине кулаками, пьяным голосом кричала: — Пуститя…

V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пӗр минутлӑха ҫуртра шӑпах пулчӗҫ, унтан хуҫа аллисемпе алӑка тӗксе лартрӗ, пӗкӗрӗлчӗ те мана кӑшкӑрчӗ:

На минуту в доме стало тихо, потом хозяин упёрся руками в дверь, согнулся и крикнул мне:

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл ман паталла тапса сикрӗ те, мана пуҫӗпе кӑкӑртан чышса йӑвантарса ӳкерчӗ, ман ҫине утланса ларчӗ те: — Пурӑнас килет-и, е вӗлерес-и? — тесе кӑшкӑрчӗ.

Он наскочил на меня, ударил головой в грудь, опрокинул, уселся верхом на меня и закричал: — Жизни али смерти?

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вара кӗтесселле, Микул турӑн пӗчӗк сӑнӗ ҫине пӑхса сӑхсӑхма тапратрӗ, кӗл тусан ҫенӗхелле пӑхса кӑшкӑрчӗ:

И стал креститься в угол, на маленький образок Николы Чудотворца, а помолившись, скомандовал в сени:

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Пе-ер! — кӑшкӑрчӗ те Йевта, шӑлсӑр шӑлтунисене ҫыртрӗ.

— Стреляй! — завопил Евта и сжал беззубые челюсти.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Атя пирӗнпе! — кӑшкӑрчӗ те Павӑл, вара Николӑпа пӗрле чугун ҫул урлӑ чупса каҫрӗ.

— Пойдешь с нами! — рявкнул Павле и вместе с Николой побежал через железнодорожную насыпь.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Сулахая! — кӑшкӑрчӗ Павӑл хыҫҫӑн чупакан Никола.

Налево! — кричал позади Павле Никола.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Анчах кунта ӑна колонна хӑваласа ҫитрӗ те тахӑшӗ: — Малалла! Сулахаялла! — тесе кӑшкӑрчӗ.

Его догнала колонна, кто-то крикнул: — Вперед! Налево!

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Итлӗр, эсир, этемлӗх путсӗрӗсем! — хыттӑн кӑшкӑрчӗ Павӑл вӗсене.

— Слушайте вы, позор человеческий! — крикнул Павле, обращаясь к пленным.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эп сире вилсен те ылханап! — кӑшкӑрчӗ Васич тухнӑ чухне.

— Знай, и мертвый я буду ненавидеть вас! — крикнул, уходя, Васич.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хуҫасем, тухӑр! — кӑшкӑрчӗ те Джурдже тепӗр пӳлӗме кӗмелли алӑк патнелле утрӗ.

Выходи, хозяин! — крикнул Джурдже и шагнул к дверям.

36 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Аллусене ҫӗкле теҫҫӗ сана! — ҫилленсе кӑшкӑрчӗ Джурдже.

Руки вверх, когда приказываю! — прикрикнул разъяренный Джурдже.

36 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Аллусене ҫӗкле! — тепӗр хут кӑшкӑрчӗ те Джурдже, персе ямалли пускӑч ҫине халь-халь пусма хатӗрленсе, винтовкине ун кӑкӑрӗ ҫумне тытрӗ; анчах хӗҫпӑшалсӑр ҫыннӑн темӗнле тумӗ тата вӑл лӑпкӑ пулни ӑна иментерчӗ; ку ҫын Джурджене ӑнланман пекех тӑрать.

— Руки вверх! — повторил Джурдже и направил на него винтовку, и хотя Джурдже был смущен необычным видом и поведением безоружного человека, который, судя по всему, не понимал его, он готовился нажать на спуск.

36 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Парӑнӑр! — кӑшкӑрчӗ алӑкра тӑракан Джурдже.

— Сдавайтесь! — крикнул Джурдже, остановившись в дверях.

36 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Сывӑ пултӑр король! — кӑшкӑрчӗ те тахӑшӗ вӑйсӑр сасӑпа, револьверпа персе ячӗ.

— Да здравствует король! — крикнул кто-то слабым голосом и выстрелил из револьвера.

36 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Кӗрер! — кӑшкӑрчӗ Джурдже стена ҫумӗнче таянса тӑракан вӑйсӑр та хурлӑхлӑ Вука.

— Пошли! — крикнул Джурдже Вуку, который стоял прислонившись к стене, обессилевший и беспомощный.

36 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней