Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Эсир илтнӗ ӗнтӗ, тарӑн пусӑра тӑр кӑнтӑр варринче те ҫӑлтӑрсем курма пулать тенине.— Как вам известно, существует утверждение, что из глубокого колодца можно днем увидеть звезды.
XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Ку ӗҫ ҫӗр варринче пулнӑ, пур енчен те фугаскӑсемпе ҫунтаракан бомбӑсем тӑкӑннӑ, Тимош, мӗскӗн пушаннӑ урамра хӑй пуҫӗнчи чӳлмекне кӑларасшӑн асапланнӑ, пӳрт стени ҫумне те ҫапса пӑхнӑ.
XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Ҫул варринче тӑракан завснаб аллисемпе ҫапкаланкаласа пӗр самах чӗнмест.Стоя среди дороги, завснаб похлопывал себя руками по бедрам и молчал.
IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Якуртушкӑн ялӗ варринче пӗр ҫур гектара яхӑн пушӑ вырӑн пурччӗ.
VI. Комсомол вӑтӑр ҫул тултарнӑ ятпа // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.
Ҫӗр пӳрт варринче тимӗр кӑмака тӑрать.
«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.
Эпӗ пусма варринче тӑраттӑмччӗ, вӑл мана асӑрхаймарӗ.Меня он не заметил, потому что я стоял на площадке лестницы, за углом.
«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.
«Архимед» ҫыхса хурсанах Вовка пӗшкӗнчӗ, люк шӑтӑкне пуҫне чикрӗ, унтан, аран тапаҫланса, ӑшне месерле кӗрсе выртрӗ те шалтан темле хӑмапа люкне хупса хучӗ, хӑми варринче шӑтӑк пур.
Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.
Урӑххисем — вӗсем пуринчен те йышлӑрах — ҫул варринче кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ.
Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.
«А» текен сӑрт ҫӳллӗ сӑрт мар, вӑл пас тытнӑ сад пахчи варринче курӑнса ларать, айлӑм хӗррипе шоссе ҫулӗ патне тухать.
Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.
«Мӗнле пулнӑччӗ-ха ҫакӑ пӗтӗмпех ҫав кун?» — чарӑнса тӑчӗ Сергей пӳлӗм варринче.«Как было все это в тот день?» — Сергей остановился посреди комнаты.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Выртса ҫывӑр ӗнтӗ, Сережа, — тархасланӑ ҫӗр варринче вӑранса кайнӑ Таня.— Ложись спать, Сережа, — говорила Таня, проснувшись среди ночи.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Хура та йӑсӑрланаканскер темӗн пысӑкӑш конус пулса, ҫеҫенхир варринче юмахри тӗлӗнтермӗш — улӑп тухйи евӗр ҫӗкленсе ларать вӑл.Черный, дымящийся, он высился среди степи огромным конусом, сказочным шатром чудо-богатырей.
1 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Анчах врач вӗсене лайӑх пӗлӗшсем вырӑнне йышӑнчӗ: унсӑрӑн ҫын мӗншӗн вара, больницӑна ҫӗр варринче ҫапӑҫса кӗнӗ пек кӗрсе, хӑй юнне пама сӗнӗччӗ-ши?
8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Мӗншӗн-ха урам варринче йӗмелле?
8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫӗр варринче тахӑш казак таҫтан мурӗнчен ансӑр мӑйлӑ икӗ вӑрӑм тӑм кӑкшӑм ҫӗклесе пычӗ; вӗсен хырӑмӗсем ҫинче ҫурри ҫӗрӗшнӗ этикеткӑсем кӑшт ҫеҫ палӑраҫҫӗ, сӗркӗчленӗ пӑккисен чие ҫырли тӗслӗ сӗркӗч пичечӗсем айӗнчен тӑхлан пломбӑсем йывӑррӑн усӑнса тӑраҫҫӗ.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫул тӑршшӗпе те, Абински станицине ҫитичченех, пӗр ҫакӑ кӑна — сӗм-тӗттӗм ҫӗр варринче, витӗр касакан ҫатӑр сивӗпе хытӑркаса тӑна кӗни ҫеҫ — Григорий асӗнче юлчӗ.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий ҫӗр варринче хыттӑн тӑрӑнлаттарса шакканӑ сасӑпа вӑранса кайрӗ.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Мӗн тесе вӗсене ҫӗр варринче вӑратас-ха?
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫилленсе кайнӑ Ильинична, ҫул варринче чарӑнса, пӗҫҫисене шарт ҫапса илчӗ.Возмущенная Ильинична остановилась среди дороги, всплеснула руками.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тусан варринче темле тимӗр пек япала йӑлтӑртатса илчӗ, инҫетренех автомобиль вӑрӑммӑн кӑшкӑртнӑ сасӑ илтӗнчӗ.А сквозь пыль блеснуло что-то металлическое, и издалека донесся певучий голос автомобильной сирены.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.