Корпус чувашского языка

Алӑк урати урлӑ каҫнӑ чух вӗсем савӑнсах пӗрне-пӗри перӗнеҫҫӗ.

Когда они переступали порог, то ли нечаянно, то ли нарочно соприкоснулись телами.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Алӑк хӑлӑпӗнчен тытнӑ Микулай Михапар еннелле ҫаврӑнчӗ.

Уже взявшись за дверную ручку, Мигулай обернулся к Михабару, сказал:

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пӗлетӗп, — терӗ алӑк патӗнче тӑракан Янтул.

— Знаю, — ответил стоящий у дверей Яндул.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтулпа Микки алӑк патнелле тӗршӗнчӗҫ.

Яндул и Микки в страхе прильнули к двери.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Алӑк шалалла кӑшт уҫӑлчӗ те чарӑнчӗ.

Дверь чуть приоткрылась.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Аллинчи лума Янтул алӑк пробойӗн ункине тирсе ун вӗҫӗпе тимӗр кӗреҫене хӗстерчӗ те пӗрре ҫех хирчӗ.

— Яндул всунул лом в пробой двери и, крутанув его всего один раз,

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Акӑ, тытса тӑр ҫакна, — тесе тимӗр кӗреҫене иккӗмӗш алӑк янаххи ҫумне ҫӳле тытрӗ Янтул.

— На, держи вот так, — он сунул в руки Микки железную лопату, подпиравшую косяк второй двери.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Икӗ хут алӑк кунта.

— Да тут двойная дверь, — проговорил шепотом.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Э, тӑхта, — чарчӗ Ивук алӑк хӑлӑпне тытнӑ Михапара.

— Постой-постой, — остановил Ивук Михабара, уже взявшегося за ручку двери.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ивук сӗтел хушшинчен тухса алӑк патнелле асӑрханса утать, Михапар аллинчи тӗрке ҫинчен куҫне илмест.

Ивук выбрался из-за стола и осторожно направился к двери, не спуская глаз со свертка в руках Михабара.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Амма алӑк панче тӑран, Михапар пӗлӗш?

— Чего стоишь у двери, друг Михабар?

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ивук пысӑк пӳлӗмре пӗчченех пулнӑ иккен, сӗтел хушшине хӑнӑхман ҫынла сарӑлса ларнӑ та алӑк патне кӗрсе тӑнӑ этем еннелле чалӑшшӑн пӑхса ларать.

Ивук сидел один в просторной комнате, неуклюже развалившись как у себя дома, и искоса смотрел на входящего.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтулпа Ухтиван алӑк патнелле ыткӑнчӗҫ.

Яндул с Ухтиваном кинулись к двери.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ухтиван алӑк патнелле ыткӑнать, тухса сирпӗнет.

Ухтиван выбежал из дома.

Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан Ухтиван тӑрса алӑк патне кайса пӑхать.

Но вот Ухтиван резко встал и направился к двери.

Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӑхать Янтул — алӑк умӗнчи каска ҫинче полици салтакӗ тӑрать.

И тут Яндул увидел сидящего на бревне полицейского.

Каллех ҫул ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Аван-и! — терӗ алӑк патӗнчи Янтул.

— Аван-и! Здравствуйте! — поздоровался прямо от двери Яндул.

Каллех ҫул ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫапса хӗснӗ пек курӑнакан халӑх кӗпӗр! сирӗлсе алӑк патне ҫул турӗ.

Люди расступились как по команде, образовав проход.

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Юрӗ, сире ҫывӑрма чӑрмантармӑпӑр эпӗр, — тесе старик алӑк еннелле ҫаврӑнчӗ.

— Ладно, так и быть, сидите, не станем вам мешать, — и старик повернулся к дверям.

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Алӑк хушшине хӗсӗннипе ҫыннӑн сасси те ҫинҫелсс кайнӑ, — терӗ пӗри.

— Ишь, как дверью прижали, так и голос стал тонкий! — съязвил какой-то остряк.

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.