Поиск

Шырав ĕçĕ:

утӑ сăмах пирĕн базăра пур.

утӑ (тĕпĕ: утӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пиччӗшӗ ӗҫлет — утӑ турттарать.
Брат работает — сено возит.

Мальчиш-кибальчишпа унӑн ҫирӗп сӑмахӗ ҫинчен хывнӑ халап // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 147–157 с.

Ашшӗ ӗҫлет — утӑ ҫулать.
Отец работает — сено косит.

Хавассӑн ҫуйӑхкаласа Чукпа Гек сиксе тӑчӗҫ, анчах лашасем карт туртрӗҫ те, вӗсем утӑ ҫине тӑрӑнса анчӗҫ.
Весело взвизгнув, Чук и Гек вскочили, но сани дернули, и они дружно плюхнулись в сено.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Вӑл ҫуна тавра ҫаврӑнкаласа утӑ ҫиет.
Лошадь ходит вокруг саней и ест сено.

Сарлака ҫуна ҫине утӑ, япаласене майлаштарса хучӗҫ, утиялсемпе, тӑлӑпсемпе пӗркенсе ларчӗҫ.
Уложили в широкие сани багаж, взбили сено, укутались одеялами, тулупами.

Юлашкинчен вӗсем калаҫса татӑлчӗҫ те, лавҫӑ килне ҫӑкӑрпа утӑ тата тӑлӑпсем илме чупрӗ.
Наконец они договорились, и ямщик побежал домой за хлебом, за сеном и за теплыми тулупами.

Ҫурт-йӗрсем те, ҫынсем те ҫук, сунарҫӑсем те, пулӑҫӑсем те, сулӑ тӑвакансем те, утӑ ҫулакансем те курӑнмаҫҫӗ.
Не было ни жилья, ни людей, не было ни рыбаков, ни сплавщиков, ни косарей, ни охотников.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Кальва ҫинче, Тӑваттӑмӗш ҫыр патӗнче яланах халӑх: пулӑҫӑсем, сулӑ тӑвакансем, утӑ ҫулакансем, сунарҫӑсем пулаҫҫӗ…
Ну, а на Кальве, у четвертого яра, всегда народ: там рыбаки, плотовщики, косари, охотники.

Ҫул ҫинче лӳппер вӑкӑрсем кӳлнӗ хресченсем те, кӑвать патне пухӑннӑ утӑ ҫулакансем те, лаша ҫитерме каякан ачасем те, хуларан кая юлса килекен ҫынсем те тӗл пулмаҫҫӗ.
Не попадались на пути ни крестьяне на ленивых волах, ни косари, приютившиеся возле костра, ни ребята с конями, ни запоздалые прохожие из города.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Пысӑках мар утӑ капанӗ патӗнчи ҫул хӗрринче вӑл такама кӗтсе тӑракан винтовкӑллӑ икӗ ҫынна курчӗ.
И он разглядел за небольшим стогом сена у края дороги двух человек с винтовками, кого-то поджидавших.

Пурте шӑплансан Головень утӑ сарайне тухса кайрӗ, амӑшӗ Димка патне пычӗ, ачи йӗнине асӑрхаса ӑна лӑплантарма тытӑнчӗ.
Когда утихло все, ушел на сеновал Головень, подошла к Димке мать и, заметив, что он всхлипывает, сказала, успокаивая.

Ял ҫыннисем патне Козолуп: «Левкӑн ҫыннисене сало та, лашисем валли утӑ та, хӑйсене ҫывӑрма хваттер те памалла мар», тесе приказ ҫырса салатнӑ.
Написал Козолуп приказ поселянам: «Не давать Левке ни сала для людей, ни сена для коней, ни хат для ночлега».

2 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Головене систермесӗр вӑл урипе винтовка прикладне утӑ ӑшне тӗксе кӗртрӗ.
И незаметно двинул ногой в сено приклад винтовки.

1 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Утӑ сарайӗнче пӑчӑ та шӑп.
На сеновале было душно и тихо.

Пӗчӗк ял ҫынсемсӗр тӑрса юлчӗ, Головень те утӑ сарайне пӑрахса, нумай вӑхӑт хушши таҫта ҫухалса ҫӳреме пуҫларӗ.
Тихо и безлюдно стало в маленькой деревушке, и Головень начал покидать сеновал и исчезать где-то подолгу.

Головень ҫав тери тӑрӑшса затворне шӑлса тасатрӗ, кӗпҫи ӑшне тутӑр татӑкӗ чиксе лартрӗ те, винтовкине утӑ ӑшне пытарчӗ.
Головень тщательно протер затвор, заткнул ствол тряпкой и запрятал винтовку в сено.

Пӗрре, темле, асламӑшӗ Димкӑна утӑ сарайне Головень валли пӗр чӗл ҫӑкӑрпа пӗр татӑк сало леҫме ячӗ.
Как-то бабка послала Димку отнести Головню на сеновал кусок сала и ломоть хлеба.

Вара утӑ хуралса кайнӑ, ҫурма ҫӗрӗк купасем пулса выртса юлнӑ.
И осталось лежать сено почерневшими, полусгнившими грудами.

Украинӑна хӑйсен аллине тытса илнӗ хыҫҫӑн нимӗҫсем ку вырӑна утӑ тата улӑм кӳрсе тӑкнӑ.
Когда-то немцы, захватившие Украину, свозили сюда сено и солому.

Чӑп-чӑмӑр питлӗ ҫамрӑк хӗрарӑм чӳрече витӗр пӑхать; вӑл те каччӑсен сӑмаххисенчен, те сарӑлса выртакан утӑ ҫинче йӑванакан ачасенчен ӑшшӑн кулать.
Из окна выглядывает круглолицая молодка; смеется не то их словам, не то возне ребят в наваленном сене.

Ял // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 28–31 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика