Корпус чувашского языка

Одинцов хӑйӗн сумкинчен тӗксӗм коробка туртса кӑларчӗ, ӑна сӗтел патне илсе пычӗ.

Одинцов вытащил из сумки серую коробку и подошел с ней к столу.

11 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Виҫҫӗше те, пуҫӗсене ҫӗклесе, тӗксӗм пӗлӗт ҫине тинкерчӗҫ.

Все трое, запрокинув головы, смотрели в темное, глубокое небо.

6 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ӑна пӗрремӗш класрах Шӑна кӑмпи (Мухомор) тесе ят панӑ, мӗншӗн тесен Ваҫҫук тӗксӗм хӗрлӗрех ҫӳҫлӗ ача пулнӑ, унӑн сӑмси ҫине куктӗрли тухса тулнӑ.

Еще в первом классе Грозный прозвал его Мухомором за темно-рыжий оттенок волос и веснушки на носу.

5 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Улӑхран леререх тӗксӗм вӑрман курӑнать..

За лугами синел лес.

4 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ачасем алӑкран пӑхса пынӑ чухне депон тӗксӗм ҫурчӗ кая тӑрса юлнине курчӗҫ, чугун ҫул станцийӗнчи ҫуртсем те курӑнми пулчӗҫ.

В дверь было видно, как скрылось серое здание депо, остались позади железнодорожные строения.

4 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Тӗксӗм симӗсрех ёлка кӗмӗшкесемпе йӑлтӑртатса тӑчӗ.

Темно-зеленая елка засверкала бусами.

1 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Кунта эпир имперализма тивӗҫлӗ тӗксӗм те кичем идеологие уҫҫӑн кӑтартакан Гарднерӑн фантазилле шухӑш-ӗмӗчӗсене куратпӑр, анчах кунта ҫав шухӑшсене Ж. Вернӑн наукӑллӑ романӗнче ҫутатса панинчен нумай начар ҫутатса панӑ.

Мы видим, что фантастическая идея Гарднера обладает вполне объяснимой, характерной для империализма идеологией упадка и пессимизма, хотя и гораздо меньшей научной обоснованностью, чем значительно более старый роман Ж. Верна.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Тӑвӑллӑ драма пуҫланса каймалли сцена умне карӑнса тӑнӑ тӗксӗм чаршав витӗр электричество ҫути аран курӑнать.

Электрические лучи едва пробиваются сквозь густую завесу, опущенную над сценой, где должна разыграться бурная драма.

XXXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Шывсем ҫинче манӑн куҫӑма ишсе ҫӳрекен утравсем евӗрлӗ темӗн пысӑкӑш тимӗр шапасем ҫӳренӗ пек курӑнать; тӗксӗм ҫыран хӗррисенче авалхи тӑватӑ ураллӑ пысӑк тискер кайӑксем.

Мне кажется, что я вижу на поверхности вод огромных Херсид, этих допотопных черепах, похожих на плавучие островки.

XXXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫӳле хӑпарса кайнӑ пӗлӗтсем ҫинче электричество хумӗсен ҫутӑ пайӑркисем тӗлӗнмелле выляса тӑраҫҫӗ; пӗлӗтсен аяларахри сийӗсем тӗксӗм хурарах курӑнаҫҫӗ, час-часах уйӑрӑлса кайнӑ икӗ сийлӗ пӗлӗт хушшинчен ҫап-ҫутӑ пайӑрка та шӑтарса тухать.

Электрические волны создавали удивительную игру света, преломляясь в облаках, высоко стоявших в небе, резкие тени ложились порою на их нижний край, и часто в разрыве облаков вспыхивал луч удивительной яркости.

XXX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Инҫетри тӗксӗм ҫутӑ стенасем тӑрӑх мӗкӗлтетрӗ, унтан туннеле кӗрекен вырӑн ҫутӑлса кайрӗ.

Слабые блики света забегали по стенам и упали у самого входа в туннель.

XXIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Витӗр курӑнакан кӗленче пӗрчисемпе ерешленнӗ тӗксӗм кварц кристалӗсем ҫӳлтен люстрӑсем пек илемлӗн ярӑмланса анаҫҫӗ, эпир ҫывхарнӑ вӑхӑтра вӗсем йӑлтӑртатса ҫуннӑ пек туйӑнать.

Кристаллы черного кварца, усеянные стекловидными капельками, свешивались со свода, подобно люстрам, казалось, загоравшимся при нашем приближении.

XVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Аялта тӗттӗмленчӗ ӗнтӗ, ҫуртсемпе урамсем пӗр тӑтӑшлӑ тӗксӗм кӳлепесене пӗрлешрӗҫ, ҫав кӳлепесенче кашнинчех сарӑрах хӗрлӗ ҫутӑсен темиҫе пӑнчи курӑнать; ҫул ҫинче тата ун тӗлӗнчи сывлӑшра вара тул ҫутах-ха, тӑвӑн чи ҫӳлти тӳпинче сӑрт хыҫне пытаннӑ хӗвелӗн юлашки пайӑркин кӗрен шевли вылять.

Внизу уже потемнело, дома и улицы слились в сплошные серые пятна с несколькими оранжевыми бликами огней в каждом пятне, а на дороге и над нею было еще светло, и на самой верхушке горы стояло розовое сияние от последнего луча скрывшегося за гребнем солнца.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Телейлӗ бухтӑра темӗнле пӗчӗкрех тӗксӗм карап тӗтӗм мӑкӑрлантарать, пулӑҫ киммисем, тетелӗсене карнӑран пулас, илемлӗ пӗкӗсем евӗр ярӑна-ярӑна иртеҫҫӗ.

В Счастливой бухте дымило какое-то серое суденышко, и красивой дугой, — очевидно, заводя сети, — скользили рыбачьи лодки.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫырла ҫупкӑмӗсем хӗвелӗн тӗксӗм тумламӗсемпе ҫутӑлнӑ.

Тусклыми каплями солнца светились гроздья ягод.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Тӗтӗм пек тӗксӗм тӗслӗ ҫуртсем илемлӗ пек туйӑнмаҫҫӗ.

Здания дымчатого цвета не казались красивыми.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Урамсене асфальт сарса тухнӑ, анчах вӗсем ансӑр, тӗксӗм, тусанлӑ.

Улицы были отлично вымощены, но узки, мрачноваты и пыльны.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Тапӑнса пыракан ҫарӑн хуҫалӑхне шӗвӗр мӑйракаллӑ тӗксӗм сарӑ тӗслӗ вӑкӑрсем, сарлака шӑм-шаклӑ, шӑпӑр пек кӗске хӳреллӗ ҫӳлӗ лашасем кӳлнӗ лавсем, фургонсем, каруцӑсем, арбасем, фаэтонсем, кабриолетсем, фуршпансем, трантассем, тачанкӑсем ҫине тиене; унтах шутне тупма ҫук велосипедсем — хӗрарӑмӑннисем, арҫынӑннисем, ӑмӑртура чупмаллисем, ачаннисем, мала ещӗк вырнаҫтарнисем курӑнаҫҫӗ.

Сотни остророгих, палевой раскраски, быков и тысячи высоких ширококостных коней с коротенькими, как метелки, хвостами, запряженные в подводы, фургоны, каруцы, арбы, фаэтоны, кабриолеты, фуршпаны, плетенки, тачанки; бесчисленное количество велосипедов — дамских, мужских, гоночных, детских, грузовых с ящиком впереди.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Тепӗр кунне те кӑвак тӳпене тӗксӗм пӗлӗтсем хупласа тӑчӗҫ, анчах вырсарникун, июнӗн 28-мӗшӗнче, уйӑх улшӑннипе ҫанталӑк та улшӑнчӗ.

На следующий день небо было все еще затянуто тучами, но в воскресенье, 28 июня, в предпоследний день месяца, смена луны вызвала и перемену погоды.

XVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир тӗмӗн пысӑкӑш тӗксӗм чулсем ҫинче утса пыратпӑр: вӑл чулсем сивӗнсе хытнӑ чухне ултӑ кӗтеслӗ призма пек пулса ларнӑ, инҫерех темӗн чухлӗ касса татнӑ конуссем евӗрлӗ, ӗлӗк тахҫанах вут ҫирпӗтсе кӑларса тӑнӑ вулкан пырӗсем пулнӑ тусем курӑнса тӑраҫҫӗ.

Мы ступали по скалам серого базальта, которые при охлаждении приняли форму призм с шестигранными основаниями, вдали виднелись во множестве усеченные конусы, некогда бывшие жерлами огнедышащих гор.

XV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.