Поиск

Шырав ĕçĕ:

Пӗрех сăмах пирĕн базăра пур.

Пӗрех (тĕпĕ: пӗрех) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Эсир пӗлетӗр-ши, пирӗн ӗнтӗ виски пӗтнӗпе пӗрех.
Я не знаю, известно ли вам, но у нас виски уже на исходе.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Анчах кӗленчи ӗнтӗ пушӑпа пӗрех вӗт-ха, ҫамрӑк хуҫа та астума пултарать.
— Только бутыль-то ведь уже почти пустая, и молодой хозяин может спохватиться.

V сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Мӗскер пулчӗ, Лу? — тесе ыйтрӗ вӑл пӑшӑлтатнӑпа пӗрех.
— В чем дело, Лу? — спросил он почти шепотом.

II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӗвел чи ҫӳле ҫитсе тӑнӑпа пӗрех.
Солнце почти достигло зенита.

I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Фургонсем вӗри саванна тӑрӑх умлӑ-хыҫлӑ тӑсӑлса ҫав тери вӑрах шуса пыраҫҫӗ, вӗсем куҫни палӑрманпа пӗрех.
Вытянувшись длинной вереницей, фургоны ползут по знойной саванне настолько медленно, что их движение почти незаметно.

Вӑл каларӗ: «Хурт ами вӑл хуртсемшӗн патшапа пӗрех, унсӑрӑн пуҫне хуртсем хӑйсем тӗллӗн пурӑнаймаҫҫӗ», — терӗ.
Он сказал: «А матка все равно, что царь в народе; без нее нельзя быть пчелам».

Пӗр ача аслашшӗне хурт ами тупса пани ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анне вилес пек йӗрет; каймалли ҫинчен шухӑшласан, хамӑн та чун тӑвӑлса килет, ӑш ҫунать, вилме кайнӑпа пӗрех туйӑнать.
Матушка убивалась — плакала, а я как подумаю, что идти надо, так сердце сожмется, точно на смерть иду.

Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ку тапӑнса кӗнипе пӗрех вӗт!
Это же целое нашествие!

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Уэлдон миссис факторири тӗп ҫуртра пурӑнакан Алвиша курманпа пӗрех, таҫта урӑх ҫӗрте пурӑнакан Негорӑна та пачах курмарӗ.
Миссис Уэлдон почти не видела Алвиша, занимавшего главное здание фактории, и совсем не видела Негоро, который жил где-то в другом месте.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫакна каланӑ чухне хӑйне аран-аран лӑпкӑн тытма пултарнӑ Негоро, ӑна ҫисе ярасшӑн пулнӑ пек, Дик Сэнд патнелле пӗшкӗнчӗ, ун сасартӑк тискерленнӗ пичӗ ҫамрӑк моряка халӗ перӗннӗпе пӗрех.
И, говоря это, Негоро, чье внешнее спокойствие стоило ему огромных усилий, склонился над Диком Сэндом; лицо его, внезапно ставшее жестоким, почти касалось молодого моряка, словно он хотел его съесть.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тӗрме ҫынни Булькӑна курчӗ те, кулса ярса, ҫеклипе пӗҫҫинчен пӗрех ҫаклатса илчӗ.
Но колодник увидал Бульку, захохотал и крючком ловко ударил в Бульку и зацепил его за ляжку.

Пятигорскра Булькӑна мӗн пулни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Караван иртсе пыракан урамсене, пур тембесене, ҫак вӑхӑтра пушӑпа пӗрех читокӑна — пасар лаптӑкне — Дик хытӑ тинкерсе пӑхса илчӗ.
Он высматривал их на всех улицах, по которым проходил караван, во всех тембе и на читоке, почти пустой в тот час.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ман вӑй пӗтнӗпе пӗрех, анчах ман ҫемҫелме юрамасть.
Силы мои на исходе, но я не имею права ослабеть.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хунар ҫутатманпа пӗрех.
Фонарь почти не давал света.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мӗнле те пулин хӳшӗ тӗл пултӑрччӗ пӗрех хут!
Хоть бы хижина какая попалась!..

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗрех хут ма юратса пӑрахрӑм-ши сана, Виталий?
И зачем я полюбила тебя, Виталий?