Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

патне сăмах пирĕн базăра пур.
патне (тĕпĕ: патне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӑнаккӑшӗ патне куҫсан, вӑл ун ҫумнерех тӗршӗнсе: — Аппа, каласа пар мӗн те пулин, — тесе аптӑратнӑ.

Перебравшись на постель к тетке, он жмется к ней и просит: — Тётя, расскажи что-нибудь…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Шыв чакрӗ, вара пӑхса ҫеҫ пыр — хӑйӑр хӗвсе хуни те, чулӗ те пулма пултарать: инкекрен вӑхӑтра пӑрӑнса каяс тесен, пристань патне чиперрӗн ҫитес тесен, ҫакна пурне те шайласах пымалла…

Вода сбыла, — там, гляди, мель, там карча, там камень; всё это надо усчитать и вовремя обойти, чтобы к пристани доплыть целому…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Этемӗн хӑйне хӑй сыхлас пулать, ӗҫ патне мӗнле ҫулпа пымаллине ҫирӗп пӗлес пулать…

— Человек должен себя беречь для своего дела и путь к своему делу твердо знать…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома, сӗтел ҫине чавсаланса, тимлӗн итлесе ларнӑ, ашшӗн хӑватлӑ сассин ҫемми май, унӑн пуҫӗнче пӗрре — пӗрене чутлакан платник сӑнарланнӑ, тепре — хӑй, Фома: аллисене асӑрхануллӑн тӑсса, чӗтревлӗ ҫӗр тӑрӑх темле чӗрӗ те пысӑк япала патне шӑвӑнса пыракан, ҫав хӑрушӑ япалана ярса тытма хӑтланакан Фома…

Фома, облокотясь на стол, внимательно слушал отца и, под сильные звуки его голоса, представлял себе то плотника, обтесывающего бревно, то себя самого: осторожно, с протянутыми вперед руками, по зыбкой почве он подкрадывается к чему-то огромному и живому и желает схватить это страшное что-то…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗсем патне самӑр ача пырса тӑнӑ.

Подошел толстый мальчик.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эсӗ — Смолинсем патне каятӑп, те…

Ты скажи — к Смолину, мол, пустите…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эсӗ Смолин патне пыр, унӑн кӑвакарчӑнӗсене виҫсӗмӗр пӗрле вӗҫтерӗпӗр…

— Ты приходи к Смолину, вместе все трое и будем гонять…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ашшӗ ура ҫине сиксе тӑнӑ та часрах ун патне пынӑ.

Отец вскочил на ноги и бросился к нему.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӑчӑ июль каҫӗнче, тӳпе ҫӑра та хура пӗлӗтсемпе карӑнса тӑнӑ чух, юханшыв ҫинче мӗн пурри пурте темӗн усала сиссе шӑпланса тӑнӑ чух, вӗсем Хусана ҫитсе, Услон патне пысӑк караван хыҫне чарӑннӑ.

Душной июльской ночью, когда небо было покрыто густыми черными тучами и всё на реке было зловеще спокойно, — приплыли в Казань и встали около Услона в хвосте огромного каравана судов.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗчӗк чӗрере темӗскер, вӑйлӑскер, вӗрискер, тапа пуҫланӑ, ҫав вӑй ашшӗ патне туртнӑ.

В маленьком сердце забилось что-то сильное и горячее, и его потянуло к отцу.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ача ун сӑмахӗсене итленӗ, ашшӗне куҫран пӑхнӑ, ашшӗ хӑйӗн патне ҫывхарсах пынине туйнӑ.

Мальчик слушал его речь, смотрел на него и чувствовал, что отец как будто всё ближе подвигается к нему.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Акӑ ӑна эп пӗрер эрне сӑнакалатӑп та, тӳрех штурвал патне тӑратӑп…

Вот я посмотрю недельку время да к штурвалу его поставлю…

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кам та кам — начар, камӑн ӗҫ патне кӑмӑл туртмасть — сур ун ҫине, нимӗн те ан пар.

А ежели который слабый, к делу не склонен — плюнь на него, пройди мимо.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Игнат ку тӗлте, вӑлча сӗрнӗ ҫӑкӑр татӑкне ҫӑварӗ патне ҫитернӗскер, ачин сӑмахне пула, тапах ҫиме чарӑннӑ; вӑл Фоман усӑннӑ пуҫӗ ҫине ыйтуллӑн пӑхса илнӗ.

Игнат нес ко рту кусок хлеба с икрой, но рука его остановилась, удержанная восклицанием сына; он вопросительно взглянул на склоненную голову Фомы.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сасартӑк таҫтан Игнат сиксе тухнӑ, вӑл матрос патне пырса: — Мӗн ҫинчен калаҫатӑн ҫак эс? — тесе сулхӑммӑн ыйтнӑ.

Вдруг откуда-то явился Игнат, подошел к матросу и, став против него, сурово спросил: — Про что говоришь?

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фоман вӗсем патне каяс килнӗ, анчах темӗскер ӑна чарса тӑнӑ.

Ему очень хотелось к ним, но что-то не пускало его туда.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тӗлӗнсе, хурланса, вӑл палуба ҫинчен ҫӳле, штурвал патне, кайнӑ, унта вырнаҫса ларса, шухӑшлӑн, кӳренчӗклӗн, кӑвак ҫыран ҫине, кӑтрашка тӑрӑллӑ вӑрман йӗрӗ ҫине пӑхса пынӑ.

Удивленный и грустный, он ушел с палубы наверх, к штурвалу, сел там и стал с обидой задумчиво смотреть на синий берег и зубчатую полосу леса.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл, ашшӗ ҫине пӑхса кулкаласа илнӗ те, часрах палуба ҫине анса, пӗр матрос патне пырса тӑнӑ.

Он улыбнулся отцу и, сойдя вниз на палубу, подошел к одному матросу.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Асту, кун пек ӳпкелешни час турӑ патне ҫитекен.

— Ты что бога-то гневишь? — говорила Анфиса.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Аккӑшӗ ашшӗне ун патне ярас ҫуккине Фома пӗлнӗ, вара вӑл вӗсен кӗрлевӗпе ҫӗнӗрен ҫывӑрса кайнӑ.

Фома знал, что тетка не пустит отца, и снова засыпал под шум их голосов.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней