Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шиклӗх сăмах пирĕн базăра пур.
шиклӗх (тĕпĕ: шиклӗх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапах вӗсен те шиклӗх туйӑмӗ ҫухалман-ха.

Помоги переводом

Тумла чула шӑтарать // Лариса Никитина. «Хресчен сасси», 28(2615)№, 2016.07.21

Шиклӗх туйӑмне сирмелле — пухнӑ информаципе пӗтӗмлетӳсем тӑвас тӗллевпе кӑна усӑ курассине патшалӑх статистикин органӗсем гарантилеҫҫӗ.

Помоги переводом

Ялти йӗркелӗх - ҫӗршыври тӑнӑҫлӑх // Валентина СМИРНОВА. «Хыпар», 2016.07.08, 106-107№

Шиклӗх туйӑмне сирмелле

Чувство страха нужно преодолеть

Ялти йӗркелӗх - ҫӗршыври тӑнӑҫлӑх // Валентина СМИРНОВА. «Хыпар», 2016.07.08, 106-107№

Хамӑрӑн сӳрӗклӗх, айванлӑх, шиклӗх ҫеҫ мар-и?

Помоги переводом

Пӗтӗмлетӗве маччаран илмен // Надежда СМИРНОВА. «Хыпар», 2016, ака, 22; 61-62№

8. Ҫакӑн пек шиклӗх пӗтӗм чӗрӗ чунӑн — этемрен пуҫласа выльӑх таранах — пулать, анчах ҫылӑхлӑ ҫыннӑн вӑл ҫичӗ хут ытларах.

8. Хотя это бывает со всякою плотью, от человека до скота, но у грешников в семь крат более сего.

Сир 40 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Ун чухне вӑл арҫынна пӑхӑнса пурӑнакан чура пулнӑ, шиклӗ пулнӑ вӑл, эп ҫураличчен юрату мӗн иккенне сахал пӗлнӗ; ӑҫта шиклӗх, унта юрату ҫук.

Она была тогда подвластным, рабствующим лицом; она была в боязни, она до меня слишком мало знала, что такое любовь: где боязнь, там нет любви…

6 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Ҫывӑрса кайнӑ пулӑттӑм та, Ҫёмушка, куҫ умӗнче шиклӗх тӑрать вӗт.

— И рад бы уснуть, Семушка, да ить страх в глазах.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ман ҫуртӑн чӳречи айӗнче тӑрса, эсӗ: «Тухсам, хӳхӗм чиперукӑм, манӑн ҫӳҫӗм йӑлтах каҫхи сывлӑмпа йӗпеннӗ!» — тесе хама чӗннӗ чух, эпӗ палларӑм сана, эпӗ аса илтӗм сана, савнӑҫ та, шиклӗх те ҫатӑрларӗ ман чӗрене.

Когда ты стоял под окном моего дома и звал меня: «Прекрасная моя, выйди, волосы мои полны ночной росою!» — я узнала тебя, я вспомнила тебя, и радость и страх овладели моим сердцем.

XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней