Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пушӑпа (тĕпĕ: пушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Калугиншӑн ку ҫав тери илемлӗ пек туйӑнчӗ, пӗр вӑхӑтлӑха вӑл хӑйне хӑй ҫав адъютант вырӑнне хучӗ, унтан вараланнине пушӑпа туртса ҫапрӗ те, лайӑхрах, чӑн-чӑн казак пек маттурӑн вырнаҫса ларса, йӑрана ҫине тӑрса хӑй хыҫӗнчен юрттарса пыракан казак ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗ, учӗ ҫинчен анас вырӑна вӑл маттурӑн чуптарса ҫитрӗ.

Ему показалось, это очень хорошо, и он вообразил себя даже немножко этим адъютантом, потом ударил лошадь плетью, принял еще более лихую казацкую посадку, оглянулся на казака, который, стоя на стременах, рысил за ним, и совершенным молодцом приехал к тому месту, где надо было слезать с лошади.

9 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Петр Тихонович, хӑйӗн лашине пушӑпа хӑвала-хӑвала, ял тӑрӑх сиккипе чуптарса иртрӗ.

Петр Тихонович проскакал по деревне, погоняя хлыстом свою лошадь.

Пирӗн халӑха мухтав! // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Хӗрарӑмсем, ывӑннине манса, каллех хунарсем ҫутрӗҫ те, лашасене пушӑпа хисте-хисте, Тилӗ варӗ патнелле вӗҫтерчӗҫ.

И женщины, забыв об усталости, снова зажгли фонари и, нахлестывая лошаденок, помчались к Лисьему распадку.

Тревога // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ун ҫинче лараканӗ ӑна пушӑпа та, шпорӑпа та, чӗлпӗрне туртса та хӑваламасть.

Ни хлыстом, ни шпорами, ни понуканием не гонит ее седок.

ХСI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫине тӑрса хӑваласа пынӑ ҫӗрте вӑл хӑйӗн хытӑ каякан лашине хӗрхенмест — пушӑпа, шпорӑсемпе тата чӗлпӗрне туртса ӑна ним шеллемесӗр хӑвалать.

В азарте погони он не щадит своего быстроногого коня — немилосердно гонит его хлыстом, шпорами, понуканиями.

ХСI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тата хӑҫан та пулин эпӗ ҫавӑн ҫинчен сӑмах тапратсан, мана ҫӗр хутчен пушӑпа ҫаптарӑп, терӗ.

Сказал, что если я еще когда-нибудь об этом заговорю, то получу сотню ударов плетьми.

LXXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл мана: «Санӑн ӗҫ ҫук!» терӗ те мана вара хӑйӗн атӑ кӗлипе пама, унтан пушӑпа ислетме пуҫларӗ.

Он сказал, что это не мое дело, и начал меня тузить своим сапогом, затем стегать плетью.

LXXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Исидора хӑйӗн хӗрӳллӗ лашине кӑшкӑрса та, пушӑпа та, шпорӑсемпе те хӑвалать.

Восклицаниями, хлыстом, шпорами гонит Исидора своего горячего коня.

LXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Юланутлӑ хӗрарӑм хӑй лашине пушӑпа та, кӑшкӑрса та хӑваланӑ, лаши ахаль те мӗнпур вӑйпа вӗҫтерсе пынӑ.

Наездница то и дело подгоняла своего коня хлыстом, шпорами и окриками, хотя лошадь и без того мчалась во весь опор.

LXV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫынни лашине татах пушӑпа ҫапать те тилхепине карт! туртать; лаши вара, чул сарнӑ ҫӗре тухса, ак ҫапла шухӑшласа пырать: «Ку мана мӗн тесе кунта туртса кӗртрӗ-ха; ура айӗ хытӑ тенипе хытӑ, кунта чӗрнӳсене пӗтӗмпе катса пӗтерӗн», — тет.

Мужик ударил кнутом и дернул лошадь: она пошла на мостовую и думает: «Зачем он меня повернул на мостовую, только копыта обломаешь. Тут под ногами жестко».

Лашапа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хуҫи лашине пушӑпа ҫат! тутарнӑ.

Мужик ударил лошадь кнутом.

Лашапа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Киле ҫырмасан, сана шӑтӑка лартӗҫ, пушӑпа ҫаптарӗҫ, — тенӗ.

А не напишешь, в яму посадят, наказывать будут плетью.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин хай ӑшӗнче ҫапла шухӑшласа пынӑ: «Пӗлетӗп эпӗ сире, шуйттансене, чӗрӗлле тытсан, вӗсем мана шӑтӑка лартӗҫ, пушӑпа ҫаптарӗҫ. Вилмесӗрех вӗсен аллине ӳкмӗп-ха», — тенӗ.

«Ну, — думает Жилин, — знаю вас, чертей, если живого возьмут, посадят в яму, будут плетью пороть. Не дамся же живой».

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑй лашине пушӑпа пӗрре пӗр енчен, тепре тепӗр енчен хӗртсе пынӑ.

Плетью ожаривает лошадь то с того бока, то с другого.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Лаша тарӗ шӑрши кӗретчӗ, пӗрмай лашасене пушӑпа ҫапни, вӗсене кӑшкӑркалани, лашасем урисемпе манежа шаклаттарса пыни илтӗнетчӗ.

И пахло лошадьми, и слышно было, как хлопают бичами, кричат на лошадей, и лошади стучат копытами о деревянные стены.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Анчах кӗленчи ӗнтӗ пушӑпа пӗрех вӗт-ха, ҫамрӑк хуҫа та астума пултарать.

— Только бутыль-то ведь уже почти пустая, и молодой хозяин может спохватиться.

V сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑш-пӗр чухне Пойндекстер вӗсене пушӑпа ҫаптарнӑ, хушӑран ҫавӑ та кирлӗ тесе шутланӑ вӑл; анчах ҫапах та вӑл: ман чурасен ӳт-тире ҫинче хытӑ хӗненипе пулнӑ пӗр ҫӗвӗ таврашӗ те ҫук, — тесе мухтаннӑ.

Пойндекстер тем не менне считал, что наказывать их плетью необходимо, и все же он гордился тем, что на теле его невольников не было ни одного рубца от жестоких истязаний.

III сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Караван иртсе пыракан урамсене, пур тембесене, ҫак вӑхӑтра пушӑпа пӗрех читокӑна — пасар лаптӑкне — Дик хытӑ тинкерсе пӑхса илчӗ.

Он высматривал их на всех улицах, по которым проходил караван, во всех тембе и на читоке, почти пустой в тот час.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унпа мӑшӑрланӑ хӗрарӑм уксахлать, ун пушӑпа ҫапса ҫурнӑ хулпуҫҫийӗнчен юн юхать.

Невольница, скованная с ней, хромает, из ее плеча, рассеченного ударом кнута, течет кровь.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӗрарӑмсем, ачасем, арҫынсем хутӑш утаҫҫӗ, хуралҫӑсем вӗсене пушӑпа хӑвалаҫҫӗ.

Женщины, дети, мужчины шли вперемешку, а надсмотрщики бичами подгоняли их.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней