Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пичӗсене (тĕпĕ: пит) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫитменнине вӗсем те хӑйсен аллисене пичӗсем патнех тытнӑ, ҫавӑнпа вӗсем аллисемпе те пичӗсене хупланӑ, те учителе ответлесшӗн пулнӑ, ҫакна пӗлме йывӑр пулнӑ.

Да и те держали руки так близко от лица, что нельзя было понять, подпирают ли они рукой щеку или хотят отвечать учителю.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Сивӗ ҫил вӗсен хӗрсе кайнӑ пичӗсене пырса ҫапрӗ.

Студеный ветер хлестнул им в разгоряченные лица.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ҫӑмӑр вӗсен пичӗсене пыра-пыра ҫапать.

Дождь хлестал им в лицо.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Рабочисем пурте пичӗсене тап-таса ҫунӑ пек курӑнать.

Рабочие казались все чисто умытыми.

XVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ӗҫ хыҫҫӑн кашни каҫ тенӗ текех Павел патӗнче унӑн юлташӗсенчен кам та пулин ларать, вӗсем пичӗсене ҫума ӗлкӗричченех темскер хыпӑнса вулаҫҫӗ, кӗнекесем ҫинчен тем ҫыра-ҫыра илеҫҫӗ.

Почти каждый вечер после работы у Павла сидел кто-нибудь из товарищей, и они читали, что-то выписывали из книг, озабоченные, не успевшие умыться.

VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Пӑрахут ураписен хупӑлчисем, пӑрахут урапи пристань еннелле пӑтранчӑк шыв сирпӗтсе ҫаврӑнни курӑнса кайнӑ; кӗпӗрленсе тӑракан халӑхӑн пичӗсене кӗҫех тӗтӗм хупланӑ, унтан хӑранӑ Катеринӑн макӑракан пит-куҫӗ вӗлтлетсе иртнӗ, тепӗр минутран вара пристаньпе пӑрахут хушшинчи пӑтранчӑк шыв лаптӑкӗ 2 — З чалӑша та ҫитнӗ.

Показались кожухи, заворочались колеса, обдавая пристань мутными брызгами, хвост дыма задел по лицам густо столпившуюся публику, потом мелькнуло заплаканное лицо испуганной Лозинской, и еще через минуту — между пристанью и пароходом залегла бурливая и мутная полоса воды в две-три сажени.

II // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Хӗрелсе тарласа кайнӑ пичӗсене шӑла-шӑла утаҫҫӗ.

На ходу вытирая пот с раскрасневшихся лиц.

Председатель юлташ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ӑшӑ сывлӑш пичӗсене ҫупӑрларӗ.

Теплый воздух скользил по их лицам.

XXII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Эпӗ, йывӑҫ ҫинчен анса, ҫыран тӑрӑх асӑрханса утрӑм, часах шыв хӗрринче икӗ виле куртӑм; тӑрмаша-тӑрмаша вӗсене хӑйӑр ҫине туртса кӑлартӑм, пичӗсене витсе хӑвартӑм та унтан кайрӑм.

Я слез с дерева, осторожно прокрался к реке и скоро нашел в воде у самого берега два мертвых тела, долго возился, пока не вытащил их на песок, потом прикрыл им лица и ушел поскорее.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Анчах Гленарванпа унӑн юлташӗсен халсӑрланнӑ асаплӑ пичӗсене тата вӗсем ҫинчи тумтирсем ҫӗтӗлсе пӗтнисене курсанах яхтӑн экипажӗ хавхаланма пӑрахрӗ.

Но при виде измождённых, страдальческих лиц Гленарвана и его спутников, при виде их превратившихся в лохмотья одежд экипаж яхты прекратил свои радостные излияния.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Удупа еннелле ҫав териех хыпаланса чупсан та вӗсен пичӗсене вӗреме кӗрес пек вӗри шыв тумламӗсем сирпӗнсе пӗҫертрӗҫ.

Несмотря на всю поспешность, с какой они бежали к удупе, их ошпарили брызги воды, нагретой почти до температуры кипения.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тӑван хӗрарӑмӗсем хӑйсен пичӗсене чӑрмаласа куҫҫулӗнчен ытларах юн юхтараҫҫӗ.

Родственницы царапали себе лица и проливали больше крови, чем слёз.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пичӗсене илсен, Европӑри илемсен идеалне кунтан та ытларах пӑсаканни тата пур-ши: пысӑк ҫӑвар, лаптак сӑмса, питҫӑмартисем путса кӗнӗ, янахӗ шурӑ шӑлӗсене кӑтартса малалла тӑсса тӑрать.

Трудно представить себе лица, менее отвечающие европейскому идеалу красоты: огромный рот, плоский нос, вдавленные щеки и выступающая вперёд нижняя челюсть, с блестящими белыми зубами.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ку сӑмахсем Мэри Грант пичӗсене те кӑштах хӗретрӗҫ.

Слова эти вызвали лёгкую краску и на лице Мэри Грант.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсем вӑрӑм пӳллӗ ҫынсем, ӳчӗсем йывӑҫ ҫӑвӗ тӗслех, ҫамкисем лутра та пичӗсене чӑп-чӑмӑр тесессӗн те юрать, тутисем ҫӳхе, питшӑммисем хӑпарса тӑраҫҫӗ; вӗсем темӗнле хӗрарӑм манирне килеҫҫӗ.

Это люди среднего роста, с телом оливкового цвета, низким лбом, почти круглым лицом, тонкими губами и выдающимися скулами; в их чертах есть что-то женственное.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Гленарван куҫӗсенче, унӑн пичӗсене ҫутатакан илемлӗ куллинче вӗҫсӗр ырӑ сунни курӑнса тӑрать, патагонец ӑна курса хӑйне ҫӗклентерекен сисӗмсене туймасӑр тӑма пултараймарӗ.

Во взгляде Гленарвана, в широкой улыбке, осветившей его лицо, было столько благодарности, что патагонец не мог не понять одушевляющих его чувств.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унӑн куҫӗсем умӗнчен темиҫе тӗрлӗ картинсем иртеҫҫӗ те, вучахри вут хӗлхемӗ ялтӑраса кайсан, труках таҫта кайса кӗреҫҫӗ; Гленарван ҫывӑракан юлташӗсен пичӗсене пӑхса илчӗ те хӳшӗ стенисен тӑрӑхӗпе йӑрӑлтатса иртекен ӗмӗлкесене курчӗ.

Самые разнообразные картины одна за другой проносились в его мозгу и исчезали, как только внимание его отвлекалось вспышками искр в очаге; Гленарван смотрел на лица спящих товарищей, на мимолётные тени на стенах казухи.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Ну, акӑлчан тесен, эпӗ шанса пӗтерейместӗп, — йӗрӗннипе пичӗсене пӗркелесе илчӗ майор.

— Ну, насчёт англичан я сомневаюсь, — презрительно поморщился майор.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вутран вӗсен пичӗсене пӑхӑр тӗсӗ ҫапнӑ.

Костер красит медным цветом их лица.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Чашӑк-тирӗк ҫӑвакан пӳлӗмре пысӑк хурантан пӑс тухнипе нимӗн те курӑнмасть, Павка малтанах ӗҫлекен хӗрарӑмсен пичӗсене те уйӑрса илеймерӗ.

Судомойня была наполнена паром из большой лохани с кипятком, где мылась посуда, и Павка первое время не мог разобрать лиц работавших женщин.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней