Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ионафан (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ача Ионафан ҫӗмренӗсене пуҫтарса илнӗ те хуҫи патне пынӑ.

И собрал отрок Ионафанов стрелы и пришел к своему господину.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

37. Ача ҫӗмренсем ӳкнӗ еннелле чупнӑ, Ионафан ун хыҫӗнчен кӑшкӑрса: авӑ, ҫӗмрен сан умӑнта, тенӗ.

37. И побежал отрок туда, куда Ионафан пускал стрелы, и закричал Ионафан вслед отроку и сказал: смотри, стрела впереди тебя.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Ача чупса кайнӑ, Ионафан вара ҫӗмренӗсене тарҫӑран иртсе кайса малта ӳкмелле пенӗ.

Отрок побежал, а он пускал стрелы так, что они летели дальше отрока.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

35. Тепӗр кунхине ирхине, Давида каласа хунӑ вӑхӑтра, Ионафан хире тухнӑ, унпа пӗрле тарҫӑ, ҫамрӑк ача, пулнӑ.

35. На другой день утром вышел Ионафан в поле, во время, которое назначил Давиду, и малый отрок с ним.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

34. Ионафан, хытах ҫилленсе кайса, сӗтел хушшинчен тухнӑ, ҫӗнӗ уйӑх уявӗн иккӗмӗш кунӗнче вӑл апат та ҫимен, мӗншӗн тесессӗн Давидшӑн хуйхӑрнӑ, тата хӑйне ашшӗ кӳрентернӗшӗн куляннӑ.

34. И встал Ионафан из-за стола в великом гневе и не обедал во второй день новомесячия, потому что скорбел о Давиде и потому что обидел его отец его.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Ионафан вара ашшӗ Давида вӗлермех шут тытнине ӑнланса илнӗ.

И Ионафан понял, что отец его решился убить Давида.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

32. Ионафан вара Саула, хӑйӗн ашшӗне, ҫапла хуравланӑ: мӗншӗн вӗлермелле-ха ӑна? мӗн тунӑ вӑл? тенӗ.

32. И отвечал Ионафан Саулу, отцу своему, и сказал ему: за что умерщвлять его? что он сделал?

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

28. Ионафан ӗнтӗ Саула хуравланӑ: Давид манран Вифлеема кайма ирӗк ыйтса илчӗ; 29. вӑл ҫапла каларӗ: «кайма ирӗк парсамччӗ мана: пирӗн хулара хамӑр тӑвансем парне кӳме пуҫтарӑнаҫҫӗ, пиччем ман пата йыхрав ячӗ; санӑн куҫу умӗнче ырӑлӑх тупрӑм пулсассӑн, каям та пиччемсене курса килем» терӗ; ҫавӑнпа вӑл патша апатне килеймерӗ, тенӗ.

28. И отвечал Ионафан Саулу: Давид выпросился у меня в Вифлеем; 29. он говорил: «отпусти меня, ибо у нас в городе родственное жертвоприношение, и мой брат пригласил меня; итак, если я нашел благоволение в очах твоих, схожу я и повидаюсь со своими братьями»; поэтому он и не пришел к обеду царя.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

25. Патша, йӑлана кӗнӗ тӑрӑх, хӑй вырӑнне стена ҫумӗнчи ларкӑч ҫине ларнӑ, Ионафан Саула хирӗҫ ларнӑ, Авенир Саул ҫывӑхне ларнӑ; Давид вырӑнӗ вара пушах пулнӑ.

25. Царь сел на своем месте, по обычаю, на седалище у стены, и Ионафан встал, и Авенир сел подле Саула; место же Давида осталось праздным.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

18. Ионафан ӑна каланӑ: ыран ҫӗнӗ уйӑх уявӗ, сан ҫинчен ыйтӗҫ, мӗншӗн тесессӗн санӑн вырӑну пушах пулӗ; 19. ҫавӑнпа та виҫҫӗмӗш кунне эсӗ аяла ан та ху унччен пытаннӑ вырӑна васка, Азель чулӗ патне пырса лар; 20. эпӗ, тӗл пеме тухнӑ пек, ҫав еннелле виҫӗ ҫӗмрен вӗҫтерӗп; 21. тарҫӑма ҫӗмренсене илме ярӑп: «пыр, ҫӗмренсене илсе кил» тейӗп, эхер те ӑна: «авӑ ҫӗмренсем хӑвӑн хыҫӑнтах, ил вӗсене» терӗм пулсассӑн, эсӗ ман патӑма пыр, мӗншӗн тесессӗн сана татулӑх кӗтет, Ҫӳлхуҫа чӗрӗ, сана нимӗн те пулмӗ; 22. эхер те тарҫӑма: «авӑ ҫӗмренсем хӑвӑн умӑнтах» терӗм пулсассӑн, каях вара: Ҫӳлхуҫа сана кайма хушать; 23. эпир санпа мӗн калаҫнине курса-итлесе тӑраканӗ Ҫӳлхуҫа пулчӗ, Вӑл ӗмӗрлӗх кӳнтелен, тенӗ.

18. И сказал ему Ионафан: завтра новомесячие, и о тебе спросят, ибо место твое будет не занято; 19. поэтому на третий день ты спустись и поспеши на то место, где скрывался ты прежде, и сядь у камня Азель; 20. а я в ту сторону пущу три стрелы, как будто стреляя в цель; 21. потом пошлю отрока, говоря: «пойди, найди стрелы»; и если я скажу отроку: «вот, стрелы сзади тебя, возьми их», то приди ко мне, ибо мир тебе, и, жив Господь, ничего тебе не будет; 22. если же так скажу отроку: «вот, стрелы впереди тебя», то ты уходи, ибо отпускает тебя Господь; 23. а тому, что мы говорили, я и ты, свидетель Господь между мною и тобою во веки.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

17. Ионафан ӗнтӗ туслӑх ячӗпе тупа тунӑ, мӗншӗн тесессӗн Давида вӑл хӑйӗн чунне юратнӑ пекех юратнӑ.

17. И снова Ионафан клялся Давиду своею любовью к нему, ибо любил его, как свою душу.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

16. Ионафан ҫапла Давид килӗпе килӗшӳ тунӑ та каланӑ: Ҫӳлхуҫа Давид тӑшманӗсенчен шыраса илтӗр! тенӗ.

16. Так заключил Ионафан завет с домом Давида и сказал: да взыщет Господь с врагов Давида!

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

12. Ионафан Давида каланӑ: Израилӗн Ҫӳлхуҫа Турри чӗрӗ! эпӗ ыран ҫак вӑхӑталла е ыран мар тепӗр кун аттерен пӗтӗмпе ыйтса пӗлӗп; эхер те вӑл Давид ҫинчен кӑмӑллӑ калаҫсассӑн, эпӗ сан патна ҫын ямӑп, сана тӳрех пӗлтермӗп, 13. Ионафана Ҫӳлхуҫа ӑна та, кӑна та кӑтарттӑр, тата ытларах та кӑтарттӑр.

12. И сказал Ионафан Давиду: жив Господь Бог Израилев! я завтра около этого времени, или послезавтра, выпытаю у отца моего; и если он благосклонен к Давиду, и я тогда же не пошлю к тебе и не открою пред ушами твоими, 13. пусть то и то сделает Господь с Ионафаном и еще больше сделает.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

11. Ионафан Давида каланӑ: атя-ха, хире тухар, тенӗ.

11. И сказал Ионафан Давиду: иди, выйдем в поле.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

9. Ионафан каланӑ: санпа нимӗн те пулмасть; эхер те аттем сана хирӗҫ усал ӗҫ тума шутласа хунине пӗлсессӗн, сана ҫавӑн ҫинчен пӗлтермӗп-и вара? тенӗ.

9. И сказал Ионафан: никак не будет этого с тобою; ибо, если я узнаю наверное, что у отца моего решено злое дело совершить над тобою, то неужели не извещу тебя об этом?

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

4. Ионафан Давида каланӑ: санӑн чуну мӗн ыйтнине эпӗ йӑлтах тӑвӑп, тенӗ.

4. И сказал Ионафан Давиду: чего желает душа твоя, я сделаю для тебя.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

3. Давид тупа туса каланӑ: санӑн аҫу эсӗ мана кӑмӑлланине питӗ лайӑх пӗлет, ҫавӑнпа вӑл хӑйне хӑй: «Ионафан ҫакӑн ҫинчен ан пӗлтӗр, кулянса ан ӳктӗр» тет; Ҫӳлхуҫа чӗрӗ, санӑн чуну та чӗрӗ! ӗнтӗ манпала вилӗм хушшинче пӗр утӑм ҫеҫ юлчӗ, тенӗ.

3. Давид клялся и говорил: отец твой хорошо знает, что я нашел благоволение в очах твоих, и потому говорит сам в себе: «пусть не знает о том Ионафан, чтобы не огорчился»; но жив Господь и жива душа твоя! один только шаг между мною и смертью.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

2. [Ионафан] ӑна каланӑ: ҫук, эсӗ вилместӗн; мана каламасӑр атте пысӑк ӗҫ те, пӗчӗк ӗҫ те тумасть; ку ӗҫе те мӗншӗн манран пытармалла-ха унӑн? кун пекки пулас ҫук, тенӗ.

2. И сказал ему [Ионафан]: нет, ты не умрешь; вот, отец мой не делает ни большого, ни малого дела, не открыв ушам моим; для чего же бы отцу моему скрывать от меня это дело? этого не будет.

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

1. Давид, Рамӑри Навафран тарса кайса, Ионафан патне ҫитнӗ те каланӑ: мӗн турӑм-ши эпӗ, мӗн тӗрӗс марри турӑм-ши, санӑн аҫу умӗнче мӗнпе ҫылӑха кӗтӗм-ши, мӗншӗн вӑл манӑн чуна шырать-ха? тенӗ.

1. Давид убежал из Навафа в Раме и пришел и сказал Ионафану: что сделал я, в чем неправда моя, чем согрешил я пред отцом твоим, что он ищет души моей?

1 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

7. Ионафан ӗнтӗ Давида чӗнсе илнӗ те ӑна ҫав сӑмахсене каласа панӑ, Ионафан вара Давида Саул патне илсе пынӑ, Давид ун патӗнче ӗнер, виҫӗмкун пурӑннӑ пекех пурӑннӑ.

7. И позвал Ионафан Давида, и пересказал ему Ионафан все слова сии, и привел Ионафан Давида к Саулу, и он был при нем, как вчера и третьего дня.

1 Пат 19 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней