Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Мӗн пулчӗ тата, Ванюша? — хӗрхенсе ыйтрӗ Алена.
XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Ванюша, сводкӑна вуласа пар-ха ӑна, пултарсан, ӑна радио тӑрӑх чуптуса ил — хӗрачи хӑех ыйтать.Ванюша, передай ей сводку и если сумеешь, то и поцелуй ее по радио — девушка сама просит…
IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Ача ҫуралнӑ ятпа ӗҫкӗ ирттерме хӑй сӗнчӗ, чаплӑ эрехпе баянист илсе килме пулчӗ, сывпуллашса уйрӑлнӑ хыҫҫӑн, Ванюша шофера Анфисӑна Усть-Невинские мӗнле пулсан та сыхлануллӑрах илсе кайма хушрӗ…
XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Ла филь! — терӗ Ванюша, куҫне хӗссе тата айванла ахӑлтатса кулса.
XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Мӗн кӑна паман ӗнтӗ ку старике! — мӑкӑртатрӗ Ванюша, — ҫаплах сахал!— Что передавали этому старику! — ворчал Ванюша, — все мало!
XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ванюша, санӑн час пулать-и? — тесе хушса хучӗ.
XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ҫурӑмӑнта санӑн пулька ларать, — терӗ Ванюша, пӳртре япаласем пухма тытӑннӑскер.— А в спине-то у тебя пуля сидит, — сказал Ванюша, убиравшийся в комнате.
XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ерошка мучи казака Ванюша патне илсе кайрӗ.
XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ванюша ӑна сывӑ мар пулӗ тесе шутларӗ.
XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ванюша салтӑнмасӑрах ҫывӑрать.
XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Старик ҫине, унӑн ҫакнашкал йӗркесӗрлӗхне пула, ҫав тери ҫиленнипе Ванюша французла та нимӗн те каламарӗ.Он был так озлоблен на старика за его дурное поведение, что уже ничего не сказал по-французски.
XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ванюша ӑна чей леҫсе пачӗ, вӑл кӑмака патне кӗтессе ларчӗ, карчӑк пӗр именмесӗрех хӑйӗн ӗҫне турӗ, вара вӗсем, чей тата чихирь ӗҫкелесе, казаксем хушшинчи ӗҫсем ҫинчен, кӳршӗсем ҫинчен, Россия ҫинчен (ун ҫинчен Оленин каласа пачӗ, лешсем ыйта-ыйта пӗлчӗҫ) калаҫса ларчӗҫ.
XXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Се пре!» — тавӑрчӗ Ванюша, Оленина Марьянӑн хитре пуҫӗ витерен ҫаплах пӑхнӑ пек туйӑнчӗ; анчах вӑл ун ҫине ҫаврӑнса пӑхмарӗ.
XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Чей хатӗр-и, Ванюша?» хавассӑн кӑшкӑрчӗ вӑл, вите алӑкӗ ҫине пӑхмасӑр; илемлӗ лаша, тӳрех хӳме урлӑ сиксе каҫма хатӗрскер, чӑмӑртанса, чӗлпӗрне яма ыйтса тата кашни мускулӗпе чӗтресе, килкартинчи хытнӑ тӑм ҫинче ташласа утса пычӗ.
XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ванюша пӳрт крыльци ҫинче, атӑ кунчипе вӗртерсе, сӑмавар чӗртсе тӑрать.
XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ку чӑн-чӑн улпут, тесе ырларӗ Ванюша Белецкине.
XXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Вӑл ача пек савӑнчӗ, хӑй Лукана лаша парнелени ҫинчен ҫеҫ мар, тата мӗншӗн парнелени ҫинчен те, тата хӑйӗн телей ҫинчен калакан ҫӗнӗ теорине пӗтӗмпех Ванюша каласа памасӑр чӑтса тӑраймарӗ.
XXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Чӑнах та, Ванюша хваттер хуҫи улпута курасшӑн пулни ҫинчен пӗлтерчӗ.Действительно, Ванюша объявил, что хозяин желает видеть барина.
XVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ванюша, тар пар! — терӗ Оленин.
XVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Марьяна графина сивӗ хӗрлӗ эрехпе туллиех тултарчӗ те ӑна Ванюша тыттарчӗ.Нацедив полный графин холодным красным вином, Марьяна подала его Ванюше.
XII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.