Корпус чувашского языка

Урамра чи малтан Генка, Славка тата Костя курӑнма пуҫларӗҫ, тӑшман салтакӗсем хушшинче вӗсем ним шикленмесӗр ҫӳреҫҫӗ.

Первыми на улице стали появляться Генка, Славка и Костя, которые безбоязненно бродили среди вражеских солдат.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Центрта тата ҫывӑхри урамсенче машинӑсем кӗрлеҫҫӗ, салтаксем вӗҫӗмсӗр ҫӳреҫҫӗ, ҫавӑнпа та унта йӑлтах тӑвӑрланса ларнӑ.

В центре и на прилегающих к площади улицах танки с черными крестами… вереницы рычащих автомашин.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Читлӗхре ларакан кроликсене ирӗке кӑларса ячӗ (мӗнле манса кайнӑ-ши ӗнтӗ вӗсем ҫинчен Витюшка!), килкартинче чӑхсем мӑнаҫлӑн уткаласа ҫӳреҫҫӗ — вӗсем те акӑ никамсӑр-мӗнсӗр тӑрса юлнӑ.

Выпустил из клеток кроликов. «Как это Витюшка про них забыл?» — подумал Саша, выходя во двор. По двору мирно расхаживали куры — они тоже остались без ничего, сиротами.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ача-пӑчасем те, хӑйсен теттисене пытарас тесе, ун-кун чупкаласа ҫӳреҫҫӗ, пӗрисем сарайне, теприсем мачча ҫине пытараҫҫӗ.

Даже малыши носились со своими игрушками и тоже прятали их кто в сарае, кто в застрехе под крышей, на чердаке.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Анчах урамра пуҫланнӑ шӑв-шав часах лӑпланмарӗ: хӑма сарса тунӑ тротуарсем тӑрӑх темӗнле тирпейсӗр ҫи-пуҫлӑ хӗрарӑмсем ачисене шыраса чупкаласа ҫӳреҫҫӗ.

Но поднявшаяся на улице паника улеглась не сразу: по дощатым тротуарам бегали какие-то растрепанные женщины-беженки, разыскивая своих детей.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Кунта та пӳлӗмсенче колхозниксем, ҫар ҫыннисем тата фронт ҫывӑхӗнчен куҫса килнисем туллиех каллӗ-маллӗ хӗвӗшсе ҫӳреҫҫӗ.

Здесь тоже было шумно и людно, во всех комнатах толпились колхозники, военные, эвакуированные.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Кун каҫиччен ҫӳресе тӑранман пӑрусем, мӗнпур кукӑр-макӑрсене кӗре-кӗре тухса, урам тӑрӑх сӗтӗрӗнсе ҫӳреҫҫӗ.

По улице бродили, лениво заглядывая во все закоулки, не нагулявшиеся за день телята.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сывлӑшра мамӑк пек ҫӑмӑл эрешмен картисем вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ — ку вӑл кӗр ҫывхарса килнине пӗлтерет.

В воздухе мелькала легкая прозрачная паутина — признак наступающей осени.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӗсем тӑтӑшах пӗр-пӗрин патне ҫӳреҫҫӗ.

Они часто бывали друг у друга.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ун тӑрӑх ҫынсем тӑтӑшах иртсе ҫӳреҫҫӗ.

По ней все время мелькали прохожие.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Шыв ҫинче ӳсекен хупах ҫулҫисем таҫтанах сарӑлса выртаҫҫӗ, вӗсем хушшинче вак кӑпшанкӑсем хӗвӗшсе ҫӳреҫҫӗ, ҫавӑнтах шыв хӑнкӑли ҫаврӑнса ҫӳрет.

Широко раскинулись листья водокраса, среди них плавают санитарки-ряски, и, как заправский пловец, кружится водяной клоп-гладыш.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сарӑрах хуртсем йывӑҫсем ҫийӗн ӗҫлӗн явӑнса ҫӳреҫҫӗ.

Желтоватые насекомые деловито кружились над деревьями.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сашӑпа Хӗлип тата вӗсем хыҫҫӑн ниҫта та юлмасӑр ҫӳрекен Витюшка вӗллесем умӗнчи сукмак тӑрӑх, тавраналла пӑхкаласа, шикленсе кӑна утса ҫӳреҫҫӗ.

Сашка, Филька и увязавшиеся за ними Витюшка с Лиходеем с опаской ходили по тропинке мимо ульев, приглядывались.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Кулянса ӳкнӗ ачасем хӑйсем ҫухатса хӑварнӑ тутӑр ҫыххине шпалсем хушшинче чылайччен шыраса ҫӳреҫҫӗ.

Обеспокоенные ребята отправились обратно на железнодорожные пути.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Тенорпа Громила та вӗсем патӗнчех явӑнса ҫӳреҫҫӗ.

Здесь же вертелись Тенор и Громила.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Чӑх-чӗпсемпе хурсем те килкартинче йӗркеллӗ те лӑпкӑ утса ҫӳреҫҫӗ.

Куры и гуси на дворе тоже вели себя спокойно.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Темиҫе ӗне кӗтӳрен тӑрса юлнӑ та ҫатан патӗнче курӑк ҫисе ҫӳреҫҫӗ.

Несколько коров отстают от стада и мирно щиплют траву под плетнем.

49 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пуш-пушах тӑрса юлнӑ площадьри Михайло мучин ырханкка та тӑсланкӑ пӗвӗ тӗлӗнче кайӑксем шиклӗн кӑшкӑркаласа вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ.

На опустевшей площади над худеньким, вытянувшимся телом деда Михайла кричали испуганные птицы.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ун патӗнче гитлер салтакӗсем хӗвӗшсе ҫӳреҫҫӗ, часовойсем тараҫҫӗ.

Около них толкутся гитлеровские солдаты, стоят часовые.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унта пире Коноплянкӑпа иксӗмӗре килтен-киле шыраса ҫӳреҫҫӗ.

Там нас с Коноплянко по всем дворам ищут.

45 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.