Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

унсӑрӑн (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Санӑн кунтан хӑвӑртрах тухса кайма тивет, унсӑрӑн вӗсем мана асаплантарсах вӗлереҫҫӗ.

— Придется тебе скоренько сматываться отсюда, а то они меня замучают.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

«Унсӑрӑн, — тесе ҫырнӑ вӑл, — турӑ пӗлет-и тен, Або патне пыма те пултарайрӑпӑр, те пултараймӑпӑр; тӑшман тинӗс варринче тӑрать, унтан пӑрӑнса иртме ҫук».

«А без того, — писал он, — бог весть, можем ли пройти к Або; неприятель стоит в голом море, где миновать его нельзя».

Хӑрушӑ хыпарсем // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

— Хӑвӑртрах тӑкас пулать, хӑвӑртрах! — кӑшкӑрса ятӑм эпӗ, — унсӑрӑн пӗтетпӗр!

— Надо качать, надо качать! — крикнул я своим спутникам, — иначе мы погибли!

Сюркум сӑмсахӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 139–147 с.

— Васкас пулать, — терӗ Крылов, — унсӑрӑн вӑрмантах ҫӗр каҫма лекӗ тата.

— Надо торопиться, — сказал Крылов, а то как бы нам не пришлось ночевать в лесу.

Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.

«Перес пулать, — вӗҫсе иртрӗ шухӑш пуҫӑмра, — перес пулать хӑвӑртрах, унсӑрӑн кая юлатпӑр…»

«Надо стрелять, — мелькнула у меня мысль. — Непременно надо стрелять, а то будет поздно…»

Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.

Тайӑлтарнӑ ҫӗртен тӳрлетсе лартнӑ чухне кӑшт пӑрса тытмалла, унсӑрӑн сӗтел ҫитти ҫине эрех тумлама пултарать.

Подымая бутылку, ее нужно немного повернуть, чтобы вино не капнуло на скатерть.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Япаласене пӗлсе вырнаҫтармалла, унсӑрӑн ытлашши ҫыхӑ е пакет кирлӗ пулӗ.

Упаковывать надо экономно, чтобы не было нужды в дополнительных пакетах.

Ҫула тухсан // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫаплах хӗрхенсе калаҫатӑн пулсан, уйӑхсерен тенкӗшер хушса тӳле пире терӗмӗр, унсӑрӑн пӗри те ӗҫе тухмастпӑр тесе, кутӑна хыврӑмӑр.

Раз, мол, тебе нас жалко, прибавь нам к жалованью по рублю, иначе, мол, мы ни за что не выйдем на работу.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Куратӑн-и, вӗсем мана: «Хуҫа, ҫиме пар, унсӑрӑн хӑвна сӑхса пӗтеретпӗр» теҫҫӗ, — терӗ ачашшӑн Саша инке, хуртсем хӑйсен пӗчӗк урисемпе кӑтӑклантарнипе чӗтренсе илсе.

Видишь, пугают они меня: «Давай, мол, хозяйка, есть, а то закусаем до смерти», — ежась от легкого щекотанья пчелиных лапок, ласково говорила тетя Саша.

7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ҫак хута кама памаллине пар, унсӑрӑн эпӗ унран хӑтӑлас ҫук.

Передай, я тебя прошу, а то спасу нет.

5 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Вӑл аслисем калаҫнӑ евӗр, амӑшӗ пек пулас, хӑйӗн ҫав тери нумай ӗҫ пулнишӗн тарӑхнӑ пек пулса, ҫав вӑхӑтрах хӑйӗн ӗҫне унсӑрӑн никам та тума пултарайман пек мухтанса калаҫрӗ.

Она говорила, подражая кому-то из взрослых, наверное матери, с некоторым как бы раздражением на свою занятость, на тысячи обступивших ее дел, но в то же время явно гордясь тем, что она такая незаменимая.

2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ҫавӑнпа концерта тимлӗ итлемелле, унсӑрӑн вырӑнсӑр алӑ ҫупма пуҫлама пултаратӑр.

Поэтому во время концерта нужно быть особенно внимательным, чтобы не начать рукоплескать слишком рано.

Кинора, лекцире, театрта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Арҫын чӗннипе килнӗ пулсан та, официант укҫа илме пыриччен хӗрарӑм хӑй ҫинӗ апатшӑн хӑй тӳлесшӗн пулнине арҫынна каламалла, унсӑрӑн вӗсем калаҫса татӑласса кӗтсе официантӑн вӑхӑчӗ ахаль иртет.

Если женщина хочет уплатить за себя сама, даже если она и приглашена мужчиной, она должна сообщить об этом своему спутнику до оплаты счета, чтобы не спорить в присутствии официанта и не заставлять его ждать.

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ыйтсан, ятӑра каламаллах, унсӑрӑн сирӗнпе калаҫмӗҫ, трубкӑна хурӗҫ.

В таком случае нельзя не назвать своего имени, на анонимный звонок можно не отвечать и положить трубку.

Ӗҫри телефон // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Зоя ман вырӑн патне пычӗ те: «Тӑр хӑвӑртрах, унсӑрӑн сивӗ шывпа сапатӑп!» — терӗ.

Зоя подошла к моей кровати и сказала шутливо: «Скорей вставай, а то устрою холодный душ!»

Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Унсӑрӑн хамӑн ҫамрӑк шӑллӑм манран малтан вӗренсе тухма пултарать.

А то еще, чего доброго, Шура — моложе, а окончит школу раньше меня.

Киле! // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

«Кашниннех мӗнле те пулин ӗҫ тумалла, унсӑрӑн ӑҫтан комсомолецсем пулӑпӑр эпир?»

«Каждый должен что-нибудь делать, иначе какие же мы комсомольцы?»

Старопетровския проездри ҫурт // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Унсӑрӑн мӗнле те пулин мера йышӑнма пултаратӑп.

Иначе буду принужден принять меры!

Химипе «отлично» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Унсӑрӑн эсӗ урок вӑхӑтӗнчех кӑвакарчӑнсем вӗҫтерме пуҫлатӑн, пӗлетӗп эпӗ сана.

А то еще начнешь на уроках пускать голубей, я тебя знаю.

Аслипе кӗҫӗнни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Унсӑрӑн, ав, каҫсем шанчӑклах мар, теҫҫӗ, ҫурт-йӗре вут чӗртсе ярӗҫ-и, выльӑхсене мур парса пӗтерӗҫ-и, сыхланмалла ҫав тесе, канаш пачӗ Шерпике.

А то вон ночи-то какие стоят, чиркнет кто спичкой — и нету ни дома, ни подворья, иль на скотину мору какого напустят… словом, надо остерегаться, посоветовала Шербиге.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней