Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сиввӗн сăмах пирĕн базăра пур.
сиввӗн (тĕпĕ: сиввӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫук, — терӗ Федя сиввӗн.

— Нет, — зло ответил Федор, —

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Паттӑрланма пуҫлать ӗнтӗ тесе Женя кӳрши ҫине сиввӗн пӑхса илчӗ.

Женя с неприязнью посмотрела на соседа и подумала, что именно сейчас он и начнет выделываться.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӑй сиввӗн кулса илчӗ: — Часовой та хамӑрӑн, Дофиновкӑран, паллакан ҫын.

И сурово усмехнулся: — Часовой как раз с Дофиновки, знакомый.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Тӗлӗнмелле япала — ача патне темӗнле авалхи ҫар япалисем яраҫҫӗ, — терӗ сиввӗн ашшӗ, хулпуҫҫийӗсене хӗссе.

— Странная фантазия — посылать ребенку какие-то военные реликвии, — сухо заметил отец, пожав плечами.

XL. Офицер мундирӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ну, Петька, мӗн пулать-ха капла? — ыйтрӗ вӑл сиввӗн.

— Ну, Петька, как же будет? — спросил он сурово.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ан тыт, укҫалла илместӗн вӗт, — терӗ те Гаврик сиввӗн каласа, ушкисене кӑвак хутаҫ ӑшне силлерӗ, унтан тирпейлӗ ҫыхса хучӗ.

— Не лапай, не купишь, — сумрачно ответил Гаврик, высыпал ушки в байковый серый мешочек и аккуратно завязал его шпагатиком.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Пӑлханни — пӑлханни пулать, — сиввӗн каларӗ Гаврик.

— Бастуют — значит бастуют, — еще сумрачнее сказал Гаврик.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик юлташӗ ҫине сиввӗн пӑхса илчӗ, аллине хыттӑн хутларӗ те саплӑклӑ чавсине Петян сӑмси айнех тӑсса: — Ме! Ӗм! — терӗ.

Гаврик вдруг злобно посмотрел на приятеля, с ожесточением согнул руку и сунул заплатанный локоть Пете под самый нос: — На! Пососи!

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ашшӗ пӗр хускалмасӑр, сиввӗн чӳрече ҫинелле пӑхса ларать.

Отец смотрел очень серьезно и очень неподвижно в окно.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петяна тинӗс те юлашки хут ҫапла сиввӗн те салхуллӑн кӗтсе илӗ-ши вара?

Неужели же и море встретит Петю в последний раз так же холодно и равнодушно?

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Картишпе пахча сулхӑнра пулнӑ пулин те, хӗвелӗн ирхи йӑмӑх пайӑркисем хуралҫӑсем пурӑнакан тӑм пӳртӗн хӑмӑшпа витнӗ тӑрри ҫине сарса хунӑ сарӑ та симӗс кавӑнсене ылттӑн ҫуттипе сиввӗн ҫутатнӑ.

Хотя двор и сад всё еще были в тени, но уже ранние лучи ярко и холодно золотили розовые, желтые и голубые тыквы, разложенные на камышовой крыше той мазанки, где жили сторожа.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫак сӑмахсене илтсен чӗреме темскер сиввӗн кӗрсе вырнаҫрӗ: «хӑйне уйрӑм ӗҫсем тумалли полк» тет, анчах эпӗ ун ҫинчен ыйтса пӗлес темерӗм, — Лури пурпӗрех каласа паман пулӗччӗ.

Что-то очень холодное медленно вошло в сердце, когда я услышала эти слова: «полк особого назначения», но я не стала расспрашивать, что это такое, — всё равно Лури не ответил бы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗчӗк Петьӑна та анранӑ ҫын пек чуптурӗ, «наукӑллӑ няня» пирки вара «сӑнарӗ унӑн тискер кайӑкӑнни пек» тесе сиввӗн ҫеҫ систерчӗ.

Маленького Петю она поцеловала с рассеянным видом, а о «научной няне» холодно заметила, что у неё «зверское выражение лица».

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Кайран икӗ сехет хӑсасшӑн ҫӳрерӗ, ҫийӗнчех тасатмалли паман пулсан, йывӑр килетчӗ ӑна! — сиввӗн пӗлтерчӗ сухал.

— И потом его тошнило два часа, я ему давал промывательное! — сердито сказал бородач.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Тссс… — сиввӗн пӳлчӗ мана математик.

— Тcсс… — строго прервал меня математик.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӳпне куҫлӑ Марс, юнӑхса ларнӑ пек, пӗр куҫ сиктермесӗр, тӗксӗм пӗлӗт айккинчен пирӗн ҫине сиввӗн пӑхать.

Словно кровью налитый, пристально глядел на нас с темного небосклона маленький, злой, неморгающий зрачок Марса.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗншӗн эсир мана «эс» тетӗр-ха? — тесе ыйтрӑм эпӗ сиввӗн.

— Почему вы говорите мне «ты»? — спросила я холодно.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Халӗ ҫук вӑл сквер, — сиввӗн пӳлчӗ Катя.

— Этого сквера теперь нет, — холодно возразила Катя.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лурипе эпир аяккинелле пӑрӑнтӑмӑр та хамӑр ӗҫ ҫине сиввӗн пӑхса тӑтӑмӑр.

Мы с Лури отошли и со стороны холодным взглядом оценили работу.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Выборнӑйӗ, эпӗ лашасем ыйтнине пӗлсессӗн, мана чылаях сиввӗн йышӑнчӗ, анчах, мана илсе пыраканӗ шӑппӑн темиҫе сӑмах каласанах, унӑн сивлеклӗхӗ иртсе кайрӗ, мана юрама тӑрӑша пуҫларӗ.

Выборный, услыша, что я требую лошадей, принял было меня довольно грубо, но мой вожатый сказал ему тихо несколько слов, и его суровость тотчас обратилась в торопливую услужливость.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней