Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юрко пӗр-пӗрне пуҫ тайнӑ хушӑра хӑйӗн кӳрши енне ҫавӑрӑннӑ та: «Мӗн эсӗ, ӗҫ хӑвӑн вилӳсен сывлӑхӗсемшӗн», — тенӗ хыттӑн.

Юрко, посреди сих взаимных поклонов, закричал, обратясь к своему соседу: «Что же? пей, батюшка, за здоровье своих мертвецов».

Тупӑкҫӑ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

— Манӑн савнӑ хӑнасен сывлӑхӗшӗн! — тенӗ хуҫа, тепӗр бутылка пуҫласа.

«За здоровье любезных гостей моих!» — провозгласил хозяин, откупоривая вторую бутылку.

Тупӑкҫӑ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Сасартӑк хуҫа хӑйӗн хӑнисене шӑп пулма ыйтнӑ та, сӑмалаланӑ бутылкӑна уҫнӑ май, вырӑсла хыттӑн: — Манӑн ырӑ Луиза сывлӑхӗшӗн! — тенӗ.

Вдруг хозяин потребовал внимания и, откупоривая засмоленную бутылку, громко произнес по-русски: «За здоровье моей доброй Луизы!»

Тупӑкҫӑ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Юрко тӑватӑ ҫыншӑн тенӗ пек ҫинӗ; Адриан унтан юлса пыман; унӑн хӗрӗсем вӑтаннӑ пек пулнӑ; нимӗҫле калаҫу хӗрнӗҫем хӗрсе пынӑ.

Юрко ел за четверых; Адриан ему не уступал; дочери его чинились; разговор на немецком языке час от часу делался шумнее.

Тупӑкҫӑ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Никитски хапха патӗнче пурӑнакан нимӗҫсем ӑна пурте тенӗ пекех пӗлнӗ: хӑшӗсем Юрко патӗнче вырсарни кун выртса тунти кун ҫеҫ тухса каяканӗсем те пулнӑ.

Он был знаком большей части немцев, живущих около Никитских ворот: иным из них случалось даже ночевать у Юрки с воскресенья на понедельник.

Тупӑкҫӑ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ыйткалакан вилсен, вӑл хӑй валли тупӑк укҫасӑрах туянать, — тенӗ.

А нищий мертвец и даром берет себе гроб.

Тупӑкҫӑ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

—Тӗрӗс, — тенӗ Адриан, — ҫыннӑн атӑ илмелӗх укҫа ҫук пулсан, ан ӳп-келӗр те, вӑл ҫара уран та ҫӳрет.

— Сущая правда, — заметил Адриан; — однако ж, если живому не на что купить сапог, то, не прогневайся, ходит он и босой.

Тупӑкҫӑ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ыран хам авланни ҫирӗм ҫул тултарнине уявлатӑп, эпӗ сире тата сирӗн хӗрсене ман пата пӗлӗшле пырса апат ҫиме чӗнетӗп, — тенӗ.

Завтра праздную мою серебряную свадьбу, и я прошу вас и ваших дочек отобедать у меня по-приятельски.

Тупӑкҫӑ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Е эсӗр мана палласа илейместӗр-и? — тенӗ Мария Гавриловна, унӑн аллинчен ярса тытса.

И вы не узнаете меня? — сказала Марья Гавриловна, схватив его руку.

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ҫапла ӗнтӗ манӑн ҫавӑн чухне хам мӑшкӑл кӑтартнӑ ҫынна шыраса тупма нимӗнле шанчӑк та ҫук, вӑл хӗрарӑма эпӗ пысӑк хурлӑх кӑтартрӑм, – тенӗ.

Так что я не имею и надежды отыскать ту, над которой подшутил я так жестоко и которая теперь так жестоко отомщена.

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

— Ах, турӑ! — тенӗ вӑл, — эсӗр халӗ те ҫавӑн хыҫҫӑн сирӗн мӗскӗн арӑмӑра мӗн пулнине пӗлместӗр-и? — тенӗ.

— Боже мой! — сказала она, — и вы не знаете, что сделалось с бедной вашею женою?

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

— 1812 ҫулӑн пуҫламӑшӗнче манӑн Вильнӑна васкаса каймалла пулчӗ, унта пирӗн полк тӑратчӗ, — тенӗ Бурмин.

— В начале 1812 года, — сказал Бурмин, — я спешил в Вильну, где находился наш полк.

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Тархасшӑн, малалла калӑр, — тенӗ.

Но продолжайте, сделайте милость.

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

— Мӗн тетӗр эсӗр? — тенӗ хыттӑн Мария Гавриловна.

— Что вы говорите? — воскликнула Марья Гавриловна.

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

— Эпӗ авланнӑ ҫын, — тенӗ малалла Бурмин.

— Я женат, — продолжал Бурмин.

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Мария Гавриловна унӑн сӑмахне пӳлсе: — Вӑл чӑрмав пирӗн хушшӑмӑрта яланах пулнӑ, эпӗ сирӗн арӑм пулма нихӑҫан та пултарайман… — тенӗ.

— Она всегда существовала, — прервала с живостию Марья Гавриловна, — я никогда не могла быть вашею женою…

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Халӗ ӗнтӗ эпӗ хама ҫапла ҫырнине хирӗҫлеме пултараймастӑп; сире аса илни, сирӗн ытарайми, нимӗнпе танлаштарми сӑнӑр паянтан вара ман пурӑнӑҫӑн асапӗпе савӑнӑҫӗ пулса тӑраҫҫӗ; анчах манӑн сире пӗр йывӑр япала ҫинчен, манӑн пурӑнӑҫри пӗр хӑрушӑ вӑрттӑн пулнӑ ӗҫ ҫинчен пӗлтерсе, иксӗмӗр хушшӑмӑрта ниепле те сирме май ҫук чӑрмав туса хумалла, — тенӗ.

Теперь уж поздно противиться судьбе моей; воспоминание об вас, ваш милый, несравненный образ отныне будет мучением и отрадою жизни моей; но мне еще остается исполнить тяжелую обязанность, открыть вам ужасную тайну и положить между нами непреодолимую преграду…

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

— Эпӗ сире юрататӑп, эпӗ сире чунтан юрататӑп, — тенӗ Бурмин (Мария Гавриловна хӗрелсе кайнӑ, пуҫне тата та аяларах уснӑ).

— Я вас люблю, — сказал Бурмин, — я вас люблю страстно (Марья Гавриловна покраснела и наклонила голову еще ниже).

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Тем тӗрлӗ хытӑ тапнӑ вырӑс чӗри ун чухне, патшалӑх тенӗ сӑмаха илтнӗ май.

Как сильно билось русское сердце при слове отечество!

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

— Пулӗ те, анне, — тенӗ Маша.

«Может быть, маменька», — отвечала Маша.

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней