Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сӑмахӗсене (тĕпĕ: сӑмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Берсенев темиҫе хутчен те диван ҫинчен тӑчӗ, чӗрне вӗҫҫӗн утса, вырӑн патне пычӗ, унӑн ҫыхӑнусӑр сӑмахӗсене хурлӑхлӑн итлерӗ.

Несколько раз вставал Берсенев с своего диванчика, приближался на цыпочках к постели и печально прислушивался к его несвязному лепетанию.

XXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Шубин ӑслӑ, эпӗ ун сӑмахӗсене сана каласа пама астуса юлтӑм: ман шутпа, мӗнле пӗрпеклӗх пур сирӗн хушӑрта?

Шубин умен, и я для тебя запомнила его слова; а по-моему, что же общего между вами?

XXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл кулса ячӗ те: эсӗ йӑнӑшатӑн, ман чӗре ун пирки ыратман, ун пек пулнӑ пулсан, эпӗ ҫийӗнчех кунтан тухса кайнӑ пулӑттӑм, мӗншӗн тесен, эпӗ хамӑн кӑмӑла тултарассишӗн, — халь эпӗ ун сӑмахӗсене калатӑп, — хамӑн ӗҫе тата тивӗҫе пӑрахма шутламастӑп, тесе ответ пачӗ.

Он рассмеялся и отвечал мне, что я ошибался, что сердце его не пострадало, но что он немедленно бы уехал, если бы что-нибудь подобное с ним случилось, так как он не желает, — это были его собственные слова, — для удовлетворения личного чувства изменить своему делу и своему долгу.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл пирӗн пата килсе ларать те тимлӗн итлет, хӑй вара чӑрманмасть, хӗвӗшмест, эпӗ ун ҫине пӑхатӑп, манӑн кӑмӑл тулать — ҫавӑ ҫеҫ; вӑл тухса кайсан, эпӗ ун сӑмахӗсене пӗтӗмпех аса илетӗп те хама хам тарӑхатӑп, ҫӗткеленетӗп… мӗншӗнне хам та пӗлместӗп.

Когда он приходит, и сидит и слушает внимательно, а сам не старается, не хлопочет, я гляжу на него, и мне приятно — но только; а когда он уйдет, я всё припоминаю его слова и досадую на себя и даже волнуюсь… сама не знаю отчего.

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Шӑпах ҫак самантра, унӑн юлашки сӑмахӗсене ҫирӗплетес тенӗ пек, тӗлӗнмелле ӗҫ пулса иртрӗ, ӑна, чӑнах та, ҫӑмӑллӑнах манса каяймастӑн.

Но в это мгновенье, и как бы в подтверждение ее последних слов, случилось странное происшествие, которое действительно не так-то легко было позабыть.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Сана, пиҫмен пашалӑва… ун пек кӑна мар кирлӗччӗ-ха… — терӗ отставкӑри корнет, сӑмахӗсене ылмаштарса.

— Не так бы тебя, молокососа… следовало, — говорил вперемежку отставной корнет.

VIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Шубин ун хыҫҫӑн тухса утасшӑнччӗ, анчах хӑй хыҫӗнче ларакан Увар Ивановичӑн хуллен каланӑ сӑмахӗсене илтсен, чарӑнса тӑчӗ.

Шубин хотел было пойти за ней, но остановился, услышав за собою медлительный голос Увара Ивановича.

VIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Берсенев пуҫне чиксе утрӗ, Елена сӑмахӗсене, унӑн ыйтӑвӗсене аса илчӗ…

Берсенев шел, потупя голову, и припоминал ее слова, ее вопросы.

V // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Унӑн юлашки сӑмахӗсене эпӗ нихҫан та манас ҫук.

Я никогда не забуду его последних слов.

IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл халь Гартан пӗтӗм урамӗсенче янӑрать, ун хыҫҫӑн утакан салтаксем паллӑ юрӑ сӑмахӗсене кӑшкӑрса юрласа пыраҫҫӗ.

Он двигался сейчас по всем улицам Гарты, и добровольно шагавшие за ним солдаты не очень стройно горланили слова знакомой песни:

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Музыка янӑранӑ май эпӗ юрӑ сӑмахӗсене хам ӑшра мӑкӑртата пуҫларӑм:

Гремела только музыка, а я уже бормотал про себя слова:

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ларкаласан, нимӗҫ сӑмахӗсене аран-аран суйлакаласа, Заикин Хильдӑпа калаҫма пикенчӗ.

Сев, Заикин пробовал что-то узнать у Хильды, с трудом подбирая немецкие слова.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑл нимӗҫ хӗрачине Заикин сӑмахӗсене шӑппӑн куҫарса пама тытӑнчӗ.

И она стала шепотом переводить немке слова Заикина.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

«Чупӑр, ашаксем!» — тесе кӑшкӑрнӑ вӑл вӗсене, — ҫийӗнчех куҫарса пачӗ пире Саша нимӗҫ сӑмахӗсене.

— «Бегите, ослы!» он им крикнул, — перевел Саша немецкие слова.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ман пата ҫитесси пӗр вуникӗ ҫын юлчӗ ӗнтӗ, черет вӗҫӗнче эпӗ ҫынсем мӗн калаҫнине, сӗтел хушшинче ларакан ҫыннӑн пӗр евӗрлӗ сӑмахӗсене итлекелесе чӑтӑмсӑррӑн кӗтсе тӑратӑп.

До меня было человек двенадцать, и я терпеливо стоял в конце очереди, выслушивая слова добровольцев и один и тот же ответ записывающего их штатского человека:

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Халӑхӗ хӗрӳ, мӗн те пулин май килмесенех, сӑмахӗсене суйласа-тиркесе тӑмаҫҫӗ: арҫынӗсем те, хӗрарӑмсем те пӗр пекех.

Работа горячая, и люди не выбирали слов, когда что-то не клеилось: ни мужчины не выбирали, ни женщины.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫак юррӑн сӑмахӗсене эпӗ пӑхмасӑр пӗлетӗп.

Я знал слова этой песни — наизусть помнил.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тепӗр минутран унӑн юратнӑ «Ан ҫиллен!» текен сӑмахӗсене те ҫыртӑм.

А через минуту дописал ее любимые слова: «Не сердись!»

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Вӑл сӑмахӗсене асӑнмасӑр манӑн кун та иртмен.

— Дня не прошло, чтобы я не повторял про себя этих слов.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Гарри Грант хӑйӗн чӗринче шӑнӑҫайман хӗрӳ сӑмахӗсене ӑнланмалла та ырӑ чунӗпе каласа пачӗ, унӑн хӗн-хурлӑ пичӗ ҫинче таса чун-чӗререн хумханса ҫӗкленнӗ туйӑмсем ҫуталчӗҫ, вара пурте мӗнпур асапсене чӑтса ирттерни ахаль пулманнишӗн хытах савӑнчӗҫ.

Гарри Грант высказал чувства, переполнявшие его сердце, с такой простотой и благородством, его измождённое лицо светилось таким неподдельным, таким чистым волнением, что все почувствовали себя полностью вознаграждёнными за перенесённые страдания.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней