Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

аяккалла (тĕпĕ: аякка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫынсен сӑн-пичӗсем сасартӑк улшӑнса кайрӗҫ, хӑравҫӑлла аллисемпе ҫапкалана-ҫапкалана татах аяккалла тапса сикрӗҫ.

Казаки принялись отмахиваться ветками, фуражками, чем попало, но в конце концов обратились в бегство.

Пыл хурчӗсемпе кӑткӑсем // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 33–35 с.

Казаксем каялла пӑхмасӑр аяккалла тапса сикрӗҫ.

Надо было видеть, как бросились бежать перепуганные казаки.

Пыл хурчӗсемпе кӑткӑсем // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 33–35 с.

Ҫак сасӑ вӗҫленсен, эпир пӑши тунсӑхлӑн нӑйкӑшнине, тахӑшӗ хӑрлатса илнине, туратсем хуҫӑлнӑ сасӑ аяккалла та аяккалла кайса пынине илтсе юлтӑмӑр.

И сквозь отголосок эха мы ясно услышали тоскливый крик оленя, чей-то яростный храп и удаляющийся треск сучьев.

Каҫхи сунар // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 27–32 с.

Пӑши шӑмпӑр-шампӑр тутарса аяккалла сирпӗнейрӗ ҫеҫ, ҫак хушӑра Чжан-Бао та кӗрслеттерсе ячӗ.

Изюбрь шарахнулся из воды, и в это время Чжан Бао спустил курок ружья.

Каҫхи сунар // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 27–32 с.

— Вӗсем мар-и? — терӗ те Нюся инке картусне пусса лартрӗ, куҫӗ ҫинех аннӑ кӑсӑрукӗ айӗн аяккалла пӑхса, инҫетри ҫул ҫийӗн шӑвакан тусан ҫине кӑтартрӗ.

— А не они ли едут? — И тетя Нюся, нахлобучив фуражку на лоб и глядя из-под нависшего над глазами козырька вдаль, показала рукой на бегущую по горизонту пыль.

4 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ҫинӗ, ташланӑ, табак туртнӑ вӑхӑтра кача пӳрнене аяккалла тӑратса тытни вӗҫкӗнленнӗ пек курӑнать.

Отставленный во время еды, танца, курения мизинец всегда выглядит жеманно-манерно.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫын кӗлеткине пули-пулми мар, пӗчӗк ача пек хавхаланса, тӗплӗн тӑвать: аяккалла кайса савӑнса пӑхса тӑрать…

И не как-нибудь лепит, а так, знаешь, старательно, с увлечением, как маленький: отойдет, посмотрит, полюбуется…

Аркадий Петрович // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

«Кӑна вулама сана ир-ха», тесен ҫеҫ вӑл ҫине тӑмасӑр кӗнекене аяккалла хуратчӗ.

Только если я говорила: «Это тебе рано читать, подрасти еще», она не настаивала и откладывала книгу в сторону.

Юратнӑ кӗнекесем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хӑш чухне ӗнтӗ ачасем эпир пӳртре пурри ҫинчен манса каяҫҫӗ те хӑйсем тӗллӗн калаҫаҫҫӗ; Анатолий Петрович вӗсем калаҫнине итлеме пуҫласан умӗнчи кӗнекине аяккалла шутарса хурать, унтан, кӑмака умӗнчи лутра тенкел ҫине пырса ларса, Шурӑна пӗр пӗҫҫи ҫине, Зойӑна теприн ҫине лартать.

Иной раз ребята, кажется, вовсе забудут о нас, старших: сидят в уголке и тихонько толкуют о чем-то своем — и вдруг Анатолий Петрович прислушается, отодвинет книги, подойдет к печке, усядется на низкой скамеечке, Шуру возьмет на одно колено, Зою — на другое.

Xӗлле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫын пынипе сехӗрленнӗ шапасем ярса пусмассерен аяккалла сике-сике ӳкеҫҫӗ.

Напуганные появлением в неурочный час людей лягушки звонко шлепаются с берега в воду.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кама та пулин юратса пӑхас кӑмӑлӗ вӑрансан та, вӑтаннипе аяккалла пӑрӑннӑ, шанчӑксӑр шухӑшӑм хӑвӑртрах манӑҫтӑр тесе, мӗнле те пулин ӗҫ тытнӑ, телейсӗр тӑлӑх кӗтӳҫӗн шӑпи ӗмӗртенпех ҫапла пырать тесе кӳренмесӗр килӗшнӗ.

Даже если и просыпалась в нем эта потребность, парень, в силу своей стеснительности, старался гнать ее прочь, отметал несбыточные, как ему казалось, мечты и принимался за какое-либо дело, утешая себя тем, что такова уж его доля сироты-подпаска.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халат кантрисене ҫыхнӑ чух майор Степкӑна аяккалла чӗнсе илчӗ те шӑппӑн кӑна хӑйӗн задачине каласа пачӗ.

Завязывая тесемки, майор отозвал мальчика к окну и тихо объяснил задачу.

24. Кӗрешӳ тата вӑрӑма пырать-ха // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Замятин! — кӑшкӑрчӗ вӑл, аяккалла сиксе илсе.

— Замятин! — крикнул он, отскочив в сторону.

21. Пилӗк сехет // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вӑл сехете хупласа тӑракан ҫаврашкана аяккалла пӑрчӗ:

Он отодвинул кружок, под которым лежали часы.

20. Шпиона тытни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вӗсем иккӗшӗ те ҫӗрулмине чавса аяккалла сирме тытӑнчӗҫ.

Они оба принялись разгребать картошку.

19. Тамӑк машини // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вӗсен сассисем аяккалла кайрӗҫ, пӗрлешрӗҫ, пӑтрашрӗҫ, унтан сасартӑк ҫухалчӗҫ.

Звуки удалялись, сливались, путались и вдруг исчезли.

17. Сехет чеелӗхӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Пӗлмесӗр калаҫмӑпӑр, — терӗ вӑл шӑппӑн тепӗр хут, пуҫрах тӑракан шухӑша аяккалла хӑваласа.

— Не будем гадать, — повторил он шепотом, отгоняя назойливую мысль.

16. Следователь пӳлӗмӗнче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Анкетӑри ыйтусене парса тухса отвечӗсене ҫырсан, майор ручкине аяккалла хурса пукан хыҫнелле таянчӗ те чӗлӗм чӗртсе ячӗ.

Когда были заданы и записаны анкетные вопросы, майор отложил в сторону перо, откинулся на спинку стула и закурил.

16. Следователь пӳлӗмӗнче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Сарлака касса илет вӑл, хӑй те каҫӑрӑларах тӑрать, урине аяккалла анлӑн ярса пусать.

Он косил широко, размашисто, так же широко расставив крепкие ноги и делая большие захваты.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑй ҫавӑнтах пӗшкӗнчӗ те, шыв эрешменӗсене аяккалла хӑваласа, аллипе ӑса-ӑса ӗҫрӗ.

И, наклонившись, разогнал водяных жучков, зачерпнул в ладони воду.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней