Поиск
Шырав ĕçĕ:
Аллине тытнӑ пушмакӗсенчен тата йӗпе кӗпи аркинчен урайне тумла тумлать.С башмаков, которые она держала в руке, и с подола платья капало на пол.
Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Хӳри вара урайне ҫапӑнса пырать.
Шӑши патши // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.
Кӑмакана, урайне, чӳречесене, пӗренесене — йӑлт лапӑртаттарса пӗтернӗ.
Самӑр хурт // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 73–78 с.
— Мӗншӗн? — ик аллипе, хур ами пек, пӗҫҫине шарт ҫапать Личук аппа, клуб урайне ҫӑваканӗ.
Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.
Урайне ӳксе ҫитиччен ярса тытрӗҫ паллах.Конечно, упасть мне не дали, подхватили, чтобы не грохнулся об пол.
Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.
Вӗлтӗр-р татӑлса ӳкет сарӑ ҫулҫӑ урайне…
Симӗс тус // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 3–8 с.
Хӗрлӗармеец Фомин ҫине хыпӑнса ӳкнӗ пек йӑлтӑртатакан кӑвак куҫӗсемпе пӑхса илсе юн чӑмаккине урайне сурса пӑрахрӗ те хальхинче таса илтӗнекен янӑравлӑ хулӑн сасӑпа хуравларӗ:
XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Упӑшкине мӗнпе те пулин юрас, ун кӑмӑлне килӗшсе, ӑна хӑть пӗрре те пулин хӑй ҫине ӑшшӑн пӑхтарасчӗ тесе, — вӑл пичуркаран мунчала илчӗ те урайне чӗркуҫленчӗ, кӗлеткипе пӗкӗрӗлсе, Фомин аттисем ҫумне ҫыпҫӑннӑ ҫӑра пылчӑка тасатма пуҫларӗ.
X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий хирӗҫ нимӗн те каламарӗ, турилкке ҫинчен йӳҫӗтнӗ хӑяр татӑкӗ илсе чӑмлакаларӗ те урайне сурса пӑрахрӗ.Григорий промолчал, вялым движением он взял с тарелки кусок соленого огурца, пожевал его и выплюнул.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий ачана урайне антарса ячӗ, кулкаласа, хӑмӑр ӳтлӗ пысӑк аллине тӑсса, кӗрӳшне хирӗҫ утса пычӗ.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вара Слава сасартӑк урайне сиксе анчӗ те: — Миша! — тесе ячӗ.
«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.
Слава урайне сиксе анчӗ, кӑшт алӑк уҫрӗ, итлесе тӑчӗ те каллех алӑкне хупрӗ.Слава спрыгнул на пол, чуть приоткрыл дверь, прислушался и снова закрыл ее.
«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.
Унтан хӑй тӗлӗнчи урайне васкамасӑр пӑхса ҫаврӑнчӗ.
Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.
Ачасенчен хӑшӗсем кукленнӗ, хӑшӗсем урайне ларнӑ, ирхи сивӗпе ӗнтӗркенӗ.Они сидели кто на корточках, кто просто на полу и поеживались от утреннего холода.
Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.
Вара Федор Тимофеичпа Тетка урайне сиксе аннӑ.
VII. Ӑнман дебют // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.
Хуҫи ун умне урайне ларнӑ, пӗр самант ун ҫине нимӗн шарламасӑр пӑхса, каланӑ:Хозяин сел перед ним на полу, минуту глядел на него молча и сказал:
VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.
Тарӑхса ҫитнӗ самантсенче Сергей протезне урайне вӑркӑнтарса ярать те ӑна халтан кайичченех, урисем кӑвакарса-ҫунса тухичченех тапать вара, ҫапать, хӗнет.
6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Вӑл трнаспортер ҫине юлашки ӑсӑмне ывӑтрӗ те юлашки тӗревне ҫапса лартрӗ, вара ним пӑхмасӑрах чул урайне тӳнсе кайрӗ.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Сергей ура ҫине тӑма хӑтланчӗ, анчах тӑрас вырӑнне ҫавӑнтах урайне хевтесӗррӗн йӑванса кайрӗ.Попытался встать на ноги, но тут же беспомощно повалился на пол.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Егорыч! — ахлатса ячӗ те Сергей, янахӗпе яка та сивӗ стенаран ҫакӑнса, майӗпен-майӗпенех урайне шуса анчӗ.— Егорыч! — охнул Сергей и, цепляясь подбородком за скользкую, холодную стену, медленно осел на пол.
15 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.