Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чуна (тĕпĕ: чун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тискер кайӑксем хартлатни тӗттӗмре уйрӑмах чуна ҫӳҫентернипе Дик Сэнд тропик вӑрманне тарса пытаннӑ Геркулес ҫинчен, ӑна кашни утӑмра хӑрушлӑх кӗтсе тӑни ҫинчен сехӗрленсе шутларӗ.

Прислушиваясь к рычанию хищных зверей, звучавшему в темноте особенно грозно, Дик Сэнд с ужасом думал о препятствиях, которые подобная встреча могла представить замыслам Геркулеса, об опасностях, на каждом шагу угрожавших ему в этих тропических лесах.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хапха сӑлӑпне пырса тӗрӗслерӗ, хуралтӑсене пӑхса ҫаврӑнчӗ, чарӑнса чул пӳртри сас-чӗве тӑнларӗ — ниҫта та чуна шиклентермелли, вӑйкӑнтармалли нимӗн те палӑрмарӗ, пур ҫӗрте те шӑплӑхпа хутӑш ыйхӑллӑ каҫ хуҫаланнӑн туйӑнчӗ.

Потрогал запор на воротах, прислушался, что делается в доме, и в доме, и на улице было тихо, темно, сонно, безраздельно правила миром ночь.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эп (эх, мӑнтарӑн хӗр чӗри!) итлес мар-итлес мар тенӗ ҫӗртенех, итлетӗп-итлетӗп унӑн чуна ҫывӑх сӑмахне.

Мне (эх, несчастное девичье сердце!) не надо бы слушать, а я стою, слушаю, а сердце у самой так и обмирает.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӗтӗм чӗрӗ чуна чӗрӗ кун пиллесе, хӗвел хӑпарать.

Поднималось солнце, благословляя все живое на новый день.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Чуна ҫӳҫентерекен шӑплӑхра хаяррӑн шаккать вӑл, ҫӗр ҫинчи пӗтӗм усал ҫынсене хӑваласа ярасшӑн тейӗн: Грушӑна упӑшкасӑр хӑваракансене те, ҫамрӑк каччӑсене вӑрҫа яракансене те, ҫынран чи хаклине — ирӗке туртса илекенсене те.

Страшно стучит в напряженной тишине, словно хочет разогнать всех татей на земле — и тех, кто отнял у Груши мужа, и тех, кто посылает на войну молодых парней, и тех, кто отнимает у людей самое дорогое — свободу.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Чуна шиклентерекен шӑплӑха хутран-ситрен урмӑш саслӑ йытӑсем вӗрни ҫеҫ вӑратать.

Настороженную тишину изредка нарушает хриплый лай дворняжек…

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Ҫак чул михӗре чуна усрассишӗн кӗрешмелле-и? — куланҫи турӗ Саша.

— Бороться за то, чтобы влачить существование в этом каменном мешке? — горько усмехнулся Саша.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Илтетӗн-и, Надюшӑпа Маняша чуна чӗпӗтекен романссем юрлаҫҫӗ, — кулкаларӗ Владимир Ильич.

— Слышишь, Надюша с Маняшей поют жестокие романсы, — усмехнулся Владимир Ильич.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Юрий ачашшӑн, чуна кӗме тӑрӑшса калаҫать.

 — Юрий говорил ласково и вкрадчиво.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Чуна парса тӑрӑшакан, хӑйӗн ӗҫне пӗлекен специалистсем пулмалла, саманапа тан пыракансемсӗр малалла каяймӑпӑр.

Нужны специалисты, преданные своему труду, шагающие в ногу со временем.

Ӑста спортсмена хатӗрлеме вунӑ ҫул кирлӗ // Хыпар. «Хыпар», 72-73 №№, 2020 ҫулхи утӑ уйӑхӗн 3-мӗшӗ, 9 стр.

Аялтисем критиклени хуҫать чуна, вӑл — наркӑмӑш.

Критика снизу — это яд.

Пуҫлӑх ҫын // Николай Евстафьев. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 110–112 с.

Пуринчен ытларах чуна ҫӗклерӗ ҫак: вӑл — шӗкӗр уйӑх ҫутинчен те ҫутӑ, ну ӗнтӗ ним те кирлӗ мар: вӑл — канлӗ, пилленӗ кун-ҫултан та анлӑ, мӗн-ха унта ҫӑвар кар, вӑл — ванна.

Но больше всего мне понравилось — это: это белее лунного света, удобней, чем земля обетованная, это — да что говорить об этом, это — ванная.

Литейщик Козырев Иван хӑйне ҫӗнӗ хваттере вырнаҫтарни ҫинчен каласа пани // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 88–92 с.

Ҫынна чунтан парӑннӑ йытӑ хӑйӑрлӑ ҫырана пырса тухнӑ пӗр чӗрӗ чуна та вӗрмесӗр ирттерсе ямӗ.

Ни одно живое существо не могло появиться на песчаном берегу без того, чтобы верный пес не поднял тревоги.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ачасем пӗрремӗш хут амӑшӗ ҫапла чуна пырса тивмелле хӑрушшӑн кӑшкӑрса янине илтрӗҫ.

Первый раз в жизни услышали дети этот отчаянный, полный ужаса крик матери.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Йӗрке тӑвас тесе, вилнисене списокран турта-турта хуратаҫҫӗ, йӗркешӗн пек чуна кирлӗ вырӑна илсе ҫитереҫҫӗ.

Для порядка мертвых из списка чиркают, для порядка несколько душ на место приведут.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ман ҫине хӑйӗн ҫаврака хура куҫӗпе пӑхса илчӗ те, — ача ҫеҫ ҫапла чуна кӗрсе пӑхма пултарать.

Поглядел на меня круглыми черными глазами — только дитё так в душу заглянуть может.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Амӑшӗн аллисем рояльпеле чуна савӑнтаракан ҫутӑ, ырӑ ҫемӗ калаҫҫӗ.

Мамины руки ведут на рояле мелодию чистую, светлую.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫак пӗр-пӗринпе ылмашӑнса тӑракан сӑнлӑхсем чуна ҫӗклентерсе яраҫҫӗ.

Эти непрестанно сменяющие друг друга картины представляют собой захватывающее зрелище.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ку сӑмахсене эпӗ, Уэлдон миссис, хам чуна лӑплантарас тата кунта эсир халиччен хӑвӑр хӑнӑхнӑ хӑтлӑха тупаяс ҫукки ҫинчен тепӗр хут аса илтерес тесе калатӑп.

Я задал вам этот вопрос, миссис Уэлдон, только для очистки совести да еще для того, чтобы лишний раз извиниться за то, что у меня пет возможности окружить вас удобствами, к которым вы привыкли.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чуна лӑплантаракан пируссем мӑкӑрланма тытӑнчӗҫ.

Задымились бодрившие души самокрутки.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней