Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Павлуш (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав ҫул Павлуш чӑн та вилнӗ.

В том же году Павла не стало.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Павлуш анчах, пуҫне ҫӗклесе, ман ҫине тинкерсе пӑхса илчӗ.

Один Павел приподнялся до половины и пристально поглядел на меня.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Павлуш тинкерсе итлерӗ те: — Шыв чӑххисем шӑхӑра-шӑхӑра вӗҫеҫҫӗ, — терӗ вӑл.

Павел прислушался: — Это кулички летят, посвистывают.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Павлуш каласа кӑтартни вӗсене пурне те пӑшӑрхантарчӗ.

Видно было, что слова Павла произвели на них глубокое впечатление.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

— Пурӗпӗрех, пулас пекки пултӑр, ху телейрен ниҫта та тарас ҫук, — тесе хучӗ Павлуш хӑюллӑн, — хӑй каллех вут патне пырса ларчӗ.

— Ну, ничего, пущай! — произнес Павел решительно и сел опять, — своей судьбы не минуешь.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

— Сана шыври чӗннӗ вӗт, Павлуш.

— Ведь это тебя водяной звал, Павел, — прибавил Федя…

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

— Туршӑн та, ҫыран хӗрне ҫитсе, шыв ӑсас тесе тин пӗшкӗннӗччӗ, сасартӑк шывран Вася сасси мана: — Павлуш, Павлуш, кил кунта! — тенине илтсе кайрӑм.

— Ей-Богу. Только стал я к воде нагибаться, слышу вдруг зовут меня этак Васиным голоском и словно из-под воды: «Павлуша, а Павлуша!» Я слушаю; а тот опять зовет: «Павлуша, подь сюда».

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Павлуш, хуранпа шыв йӑтса, вут патне пырса ларчӗ.

Павел подошел к огню с полным котельчиком в руке.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

— Авӑ, Павлуш тавӑрӑнать, — терӗ Федя.

— А вот Павлуша идет, — молвил Федя.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Павлуш тӑчӗ те аллине пушӑ хуран илчӗ.

Павел встал и взял в руку пустой котельчик.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

— Мӗн тума туса янӑ-ши ҫав путсӗр япаласене, — терӗ Павлуш, — чӑнах.

— И зачем эта погань в свете развелась? — заметил Павел: — Не понимаю, право!

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

— Тата ҫавӑн пек хурлӑхлӑ кӑшкӑракан вӗтӗ шапасем пур теҫҫӗ, — терӗ Павлуш.

— А то, говорят, есть такие лягушки махонькие, — продолжал Павел, — которые так жалобно кричат.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

 — Тата кала-ха, Павлуш, эсӗ пӗлетӗн пулӗ, эпӗ ӗнер каҫпа пӗр япала илтрӗм…

 — А что такое, Павлуша, я вчера слышал вечером, — прибавил он, помолчав немного, — ты, может быть, знаешь…

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

— Чарлан кӑшкӑрать, — терӗ Павлуш, нимӗн шикленмесӗр.

— Это цапля кричит, — спокойно возразил Павел.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Павлуш кӑшт чарӑнса тӑчӗ те, васкамасӑр пуҫларӗ:

Павел продолжал своим неторопливым голосом:

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

— Ҫавна та пӗлместӗн-и вара эсӗ? — терӗ Павлуш.

— А ты не знаешь? — с жаром подхватил Ильюша.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

— Каласамччӗ, Павлуш, сирӗн Шаламовӑра хӗвеле темӗскер пулни курӑнчӗ-и? — тесе ыйтрӗ Федя.

— А скажи, пожалуй, Павлуша, — начал Федя, — что, у вас тоже в Шаламове было видать предвиденье-то небесное?

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Павлуш вут ҫине тепӗр ывӑҫ ҫапӑ пӑрахрӗ.

Павел бросил другую горсть сучьев на огонь.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

— Итле-ха, Павлуш, ку пӗлӗт ҫине вӗҫсе каякан таса ҫын чунӗ пулмарӗ-ши? — тесе ыйтрӗ Костя.

— А что, Павлуша, — промолвил Костя, — не праведная ли эта душа летела на небо, ась?

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

— Йӑвинчен ҫӗтсе кайнӑ ав, ӑҫта та пулин пырса ҫапӑнать те унтах тул ҫутӑличчен ларса ирттерет, — терӗ Павлуш.

— Знать, от дому отбился, — заметил Павел: — Теперь будет лететь, покуда на что наткнется, и где ткнет, там и ночует до зари.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней