Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ал сăмах пирĕн базăра пур.
ал (тĕпĕ: ал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хветӗр куҫӗсене ал лаппипе шӑлса илчӗ.

Федор вытер глаза кистями рук.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ал чӑмӑрӗсене вӑл шӑнӑр туртнӑ пек суллать.

Он судорожно потрясал кулаками.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Чикарккӑн ҫути унӑн ал чӑмӑрне, мӑйӑхне, тутисене, сӑмси айне, куҫ-харшисене ҫутатать.

Огонек освещал кулак, усы, губы, низ носа, надбровные дуги.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Пакӑлчак шӑммисем, ал сыпписем, икӗ чавса ҫинче кӗленче шӑрҫа ҫыпӑҫтарнӑ пӑхӑр сулӑсем чӑнкӑртатаҫҫӗ.

На лодыжках, на запястьях, на обоих предплечьях короля звенели медные браслеты с инкрустацией из стеклянных бус.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мӑй, ал тунисем, ура хырӑмӗсемпе пакӑлчакӗсем ҫине пӑхӑр е бронзӑран тунӑ ҫаврашкасем, йӑлтӑркка тӳмесемпе илемлетнӗ шӑмӑ сулӑсем, «саме-саме» е «талака» текен, африканецсем хушшинче пит сарӑлнӑ хӗрлӗ шӑрҫаран тунӑ мӑясем ҫакма ҫутҫанталӑкӗ хӑй хушнӑ вара.

Что же касается шеи, запястий рук, икр и лодыжек, то, с точки зрения дикарей, эти части тела самой природой предназначены для ношения медных или бронзовых обручей, роговых браслетов, украшенных блестящими пуговицами, и ожерелий из красных бус, называемых «саме-саме», или «талака», которые были тогда в большой моде у африканцев.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пурте пӗр-пӗрне ал тытрӗҫ.

Все обменялись рукопожатиями.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӗсем юлташӗсемпе ал тытса сывпуллашма та ӗлкӗреймерӗҫ, — вӗсене уйӑрчӗҫ, Паллах, африкансем маларах хушнӑ йӗркепе ӗҫлерӗҫ.

Они не успели даже попрощаться, не успели пожать в последний раз руки друзьям, с которыми их разлучили, несомненно, африканцы действовали согласно заранее полученным распоряжениям.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Луччӗ малтанах ал ҫапса хурар та ун пирки — ӗҫӗ те пӗтнӗ.

Лучше сразу сговориться — и делу конец.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Саша та аслӑ тӗллев патнелле утнӑ, анчах вӑл ал сӗмӗпе хыпашласа утнӑ, нумай япалана курман вӑл ун чухне.

Саша тоже шел к великой цели, но шел еще ощупью, многое тогда ему было не видно.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӑл тулли саспа каларӗ, кашни шухӑша ал хусканӑвӗпе ҫирӗплетсе пычӗ.

Он говорил в полный голос, подчеркивал каждую мысль жестом руки.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мария Александровнӑпа юнашар ҫамрӑк ача пырса ларчӗ, хуҫлатнӑ хут листине шинель кӗсйине чикрӗ, унтан, чавсисемпе чӗркуҫҫи ҫине тӗревленсе, питне ал тупанӗсемпе хупларӗ.

Рядом с Марией Александровной сел юноша, сунул в карман шинели сложенный листок бумаги, поставил локти на колени и закрыл лицо руками.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Станци патне ҫитнӗ чух поезд хӑвӑрт тормозлать, ун пек чухне тухтӑр, ура ҫинче тытӑнса тӑрас тесе, стена ҫумне ал лапписемпе тӗревленет.

При подходе к станции поезд резко тормозил, и тогда доктор балансировал, опирался ладонями о стены, чтобы удержаться на ногах.

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Владимир Ильич хӑяр йӑранне курчӗ, кӑшӑркка ҫулҫисене сирсе, хӑярне татса илчӗ, ӑна ал тупанӗпе сӑтӑркаласа киленсех ҫиме тытӑнчӗ.

Владимир Ильич увидел огуречную грядку, раздвинул шершавые листья, сорвал огурец, смахнул ладонью колючую щетинку и с наслаждением стал грызть.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Марк Тимофеевич пучах татса илчӗ, ӑна ал тупанӗ ҫинче сӑтӑрса шӗкӗлчерӗ, хывӑхне вӗрсе, кӑвакрах сарӑ пӗрчӗсене ҫӑвара хучӗ те тутлӑн чӑмлама тытӑнчӗ.

Марк Тимофеевич сорвал колосок, растер на ладони, сдул полову и ссыпал сизо-желтые зерна в рот, со вкусом разжевал их.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тарланӑ ҫамкине Володя ал тупанӗпе шӑлса илчӗ, ун ҫывӑхнех сӑрӑ эрешмен виҫӗ кӗтеслӗ чӗнтӗр тутӑр пек карса хунӑ картине асӑрхарӗ.

Вытер ладонью вспотевший лоб, заметил кружевную косынку паутины, которую рядом с ним усердно выткал серый паучок.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Оля ал тупанӗ ҫинче хӑйӗн ылтӑн медальне тытса тӑрать.

Оля держит на раскрытой ладони свою золотую медаль.

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Сывпуллашнӑ май, ҫемҫе тутипе ачасен ал тупанӗ ҫинчи ҫӑкӑр хыттисене хыпрӗ.

На прощание собрала мягкими губами корки хлеба с ладоней детей.

Ҫурт сутни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Маняша хӑйӗн ӑшӑ ал тупанӗнчен пиччӗш аллине вӗҫертмесӗрех лӑпланса выртрӗ.

Маняша улеглась, не выпуская из теплых ладоней руки брата.

Каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Унӑн император величестви ҫине ал ҫӗкленӗ те ӑна «ҫакӑн пек ӗҫ» тет.

— Поднял руку на его императорское величество и называет это «случаем»!

Суд // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Халь тин ку пурӗпӗрех! — ал сулчӗ Негоро.

— Сейчас это уже все равно! — воскликнул Негоро.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней