Поиск

Шырав ĕçĕ:

курӑнаҫҫӗ (тĕпĕ: курӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Люсьӑпа Клава Вальӑран ҫамрӑкрах-мӗн, анчах унран аслӑрах пек курӑнаҫҫӗ.
И Люся и Клава были моложе Вали, но выглядели, пожалуй, старше.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӗсем, хитрескерсем, ӳкерчӗк ҫинчи пӗк курӑнаҫҫӗ.
Красивые, как на картинке, они похожи на нарисованные.

Вӑрман хыҫӗнчен икӗ «мессер» вирхӗнсе тухрӗҫ те колонна ҫийӗн аялтанах вӗҫсе иртрӗҫ — летчикӗсем те курӑнаҫҫӗ.
Из-за ближнего леска над колоннами появились два «мессера», пронеслись низко, так что даже было видно летчиков в кабинах.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Халь мана унӑн аллисем ҫеҫ курӑнаҫҫӗ — сылтӑмми капитан пичӗ ҫинче, сулахаййи — ҫӗлӗк чӑмӑртанӑ.
Сейчас я видел лишь ее руки — правую на лице капитана и левую со стиснутой ушанкой.

Поляксем сахал курӑнаҫҫӗ, пирӗн ҫар ҫыннисем вара — пушшех сахалтарах.
Поляков мало, да и наши военные встречались не часто.

Пире Гороховецран пуҫласа Смоленск тарана ҫити хӳтерсе пынӑ шурӑ юрлӑ хӗл сиввипе танлаштарсан, кунта, Польша ҫӗрӗнче, пачах урӑхла иккен: декабрь уйӑхӗ пулин те, ҫанталӑк хӗвеллӗ, урамсем лапра-ҫепреллӗ, унта-кунта симӗс курӑк, шыв лупашкисем курӑнаҫҫӗ, кайӑксем юрлаҫҫӗ.
После гороховецких снегов и морозов, сопровождавших нас в пути до Смоленска, здесь, на польской земле, стояла необычная для середины декабря погода — солнце, слякоть, лужи, зеленая травка, птичий гам.

Кӗскен каласан, биографисем пирӗн пӗрин те пуян мар, янкӑрах курӑнаҫҫӗ: атте ҫавӑ та, анне ҫавӑ — пӗтрӗ те.
В общем, я знал много и мало, поскольку биографии наши были небогаты: папа такой-то, мама такая-то, вот и все.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ленинградски шоссе тӑрӑх тӑршшӗпех окопсем чавса пӗтернӗ, хурҫӑ чӗрӗлсем лартса тултарнӑ, пур ҫӗрте те тенӗ пекех самолетсене пемелли тупӑсен батарейисем курӑнаҫҫӗ, — унта та кунта, ҫара йывӑҫсем хушшинче, кӗрхи сарӑхнӑ курӑк ҫинче салтаксен куҫса ҫӳрекен кухнисем тӗтӗм кӑларкалаҫҫӗ.
Ленинградское шоссе ощетинилось окопами, стальными ежами, зенитными батареями, солдатскими походными кухнями, которые дымили среди голых деревьев на пожелтевшей осенней траве газонов.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хӑйсен илемлӗ вуллисемпе икшер ҫӗр фут ҫӳлелле ҫӗкленсе ларакан ушкӑн-ушкӑн каурисем анчах куҫ умне курӑнаҫҫӗ.
А из множества небольших зелёных групп, поднимающих на двести футов над землёй свою пышную крону.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Шӑтса пӳрленнӗ сурансем пек, пур ҫӗрте те пысӑк тӗмескесем курӑнаҫҫӗ — вӗсем пурте сӳнсе ларнӑ вулкансен кратерӗсем пулаҫҫӗ.
Вся окрестность была покрыта, точно нарывами, большими буграми — это были полупотухшие кратеры.

Юнашар ларакан сӑртсем ҫап-ҫутах курӑнаҫҫӗ.
Соседние горы осветились отблесками извержения.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑш-пӗр дикарьсем вучах ҫумӗнче выртаҫҫӗ, хӑшӗсем алӑк патӗнче ҫӳреҫҫӗ, вут ҫулӑмӗн хӗрлӗ ҫутинче вӗсен ӗмӗлкисем хура пӑнчӑсем евӗр курӑнаҫҫӗ.
Часть дикарей лежала у костра, часть расхаживала возле дверей, и силуэты их чёрными пятнами выделялись на красном фоне пламени.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсен хура тӗслӗ тӗкӗсем симӗс те кӑвак пӑнчӑсемпе чӑпарланса курӑнаҫҫӗ.
Чёрное оперение которых испещрено зелёными и серыми пятнами.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӗвеланӑҫӗнчи сӑртсем чӑнкӑ хӑпараҫҫӗ, вӗсем ҫинче нимӗн те ӳсмест; ҫурҫӗр енче инҫетре — йывӑҫсем ӳсекен темиҫе сӑрт курӑнаҫҫӗ; хӗвелтухӑҫӗнче — тӳрем вырӑн сарӑлса выртать, унӑн тӑрӑх ҫӗлен пек авкаланса ҫул иртет, ҫав ҫулӑн икӗ айӑккипе йывӑҫсем лартса тухнӑ; кӑнтӑрта — вӑрман тепӗр енче — вулкан конусӗсем мӑнаҫлӑн курӑнса лараҫҫӗ; тепӗр чухне океанри циклонсенчен те кая мар ашкӑнакан тӑвӑлсемпе чӗтренекен шывсен анлӑшӗ ҫакӑнта пӗтет.
На западе — голые вершины, отвесно уходящие в небо; на севере, в отдалении — несколько вершин, покрытых лесом; на востоке — широкая равнина, по которой змеится дорога, обсаженная по сторонам кустами; на юге — за полосой леса — величественные вулканические конусы, замыкающие эту обширную водную площадь, иногда потрясаемую бурями, не уступающими в ярости океанским циклонам.

Аялтан ҫав фортсем ӑмӑрткайӑк йӑвисем пекех курӑнаҫҫӗ.
Снизу эти формы казались орлиными гнёздами.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ниҫтан та пырса кӗме май ҫук лапамсем ҫинче ишӗлсе аннӑ маориецсен авалхи крепоҫӗсем курӑнаҫҫӗ.
Местами на неприступных площадках виднелись развалины — старинных крепостей, сооружённых маорийцами.

Ҫав сӑртсен тӑрнашкисене тӗтре хупласа тӑрать, аякран пӑхсан вӗсем историчченхи вӑхӑтсенче ӑнсӑртран чулланнӑ чӗрчунсем пек курӑнаҫҫӗ.
Эти горы, вершины которых были окутаны туманной дымкой, издали производили впечатление каких-то доисторических животных, застигнутых внезапным окаменением.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсен сарлака ҫамкаллӑ та чакӑр куҫлӑ чӑмӑр пичӗсем ытла та ыррӑн курӑнаҫҫӗ.
Их закруглённые морды с широким лбом и выразительными глазами имели добродушное выражение.

Унӑн пуҫне пӗтӗмпех сӑнлӑхсем ҫавӑрса илчӗҫ, картинӑсем нихӑҫан асран кайми, алӑпа хыпаласа туяс пек уҫҫӑн курӑнаҫҫӗ, анчах тепӗр чухне вӗсене хут ҫине ӳкерме йывӑр, йӗркесем тӗссӗр тухаҫҫӗ, вӗсенче вут-хӗм те, хӑват та ҫителӗксӗр, ҫакӑн пек чухне Корчагина творчествӑн йывӑрлӑхӗ тем териех асап кӳрет.
Он забывал обо всем, находясь во власти образов и впервые переживая муки творчества, когда яркие, незабываемые картины, так отчетливо ощущаемые, не удавалось переложить на бумагу и строки выходили бледные, лишенные огня и страсти.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Инҫетре, ирхи тӗтре витӗр, сӑрт хысакӗн катрамӗсем курӑнаҫҫӗ.
Вдали сквозь утренний туман вырисовывались массивные глыбы горного хребта.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика