Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӗ (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ҫавӑнтах трубкӑна илчӗ те хӑйне Любушкинӑпа ҫыхӑнтарма ыйтрӗ.

Он тут же снял трубку и попросил соединить его с Любушкиной.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ара, мӗн шутласа кӑларатӑн эсӗ, Аникей Ермолаевич? — шиклӗн ыйтрӗ арӑмӗ.

— Ты что хоть надумал-то, Аникей Ермолаевич? — робко спросила жена.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн пирки ӳпкелеҫҫӗ-ха? — ыйтрӗ вӑл кӑшт чӗнмесӗр ларнӑ хыҫҫӑн.

— На что хоть жалуются-то? — помолчав немного, спросил он.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗнпе пулӑшать вӑл? — хӗрсе кайса, упӑшки ҫинелле тапӑнса пырса, ыйтрӗ Серафимӑ.

— Чем это она тебя выручает? — распаляясь и наступая на мужа, спрашивала Серафима.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ку усал ӗҫе тума ху пӗчченех шут тытрӑн-и эсӗ? — ҫавӑн пекех, сассине хӑпартмасӑр, ыйтрӗ те Аникей конюха хулпуҫҫинчен хӗрхеннӗ пек тӗкрӗ.

— Один ты на это темное дело решился? — все так же, не повышая голоса, спросил Аникей и участливо тронул конюха за плечо.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн эсӗ, Саввушкӑ, сывлӑх та сунмастӑн? — ыйтрӗ Аникей хуллен.

— Ты что ж не здоровкаешься, Саввушка? — негромко спросил Аникей.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Апла эсӗ мана авӑ мӗншӗн чӗнтернӗ — манӑн сана: эпӗ санӑн шанчӑклӑ ҫынну, тесе татах тепӗр хут пӗлтермелле иккен? — ыйтрӗ Черкашина ура ҫине тӑрса, пирусне тарӑхуллӑн ӗмсе илсе.

— Так, значит, ты меня позвал, чтобы я лишний раз тебе, в верности поклялась? — нервно затягиваясь папиросой, спросила Черкашина и поднялась.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Чӗнтӗр-и? — ыйтрӗ те вӑл, кӗсйинчен пирус пачки туртса кӑларса, тивертсе ячӗ.

— Звал? — спросила она и, достав пачку папирос из кармана, закурила.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей вӗсем патӗнче чарӑнса тӑрса: — Миҫе машинӑ турттарса кайрӑр? — тесе ыйтрӗ.

Аникей задержался около них, спросил: — Сколько машин отвезли?

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пробатов хулпуҫҫийӗ ҫине тутӑр уртса янӑ, юнашар утса пыракан амӑшӗ ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗ те пӑшӑрханса ыйтрӗ:

Пробатов оглянулся на мать, шедшую рядом в наброшенном на плечи платке, и забеспокоился:

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Икӗ-виҫӗ сыпкӑм чей ӗҫнӗ хыҫҫӑн Пробатов ахальтен пек ҫеҫ ыйтрӗ:

Отпив несколько глотков чаю, он, как бы между прочим, поинтересовался:

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Кансӗрлекенсем е критиклекенсем пур-и сана? — ыйтрӗ Пробатов.

— А есть такие, что беспокоят или критикуют тебя? — спросил Пробатов.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Луччӑ, Прасковья Васильевна, хӑв мӗнле пурӑнни ҫинчен калаҫа пар-ха, — ыйтрӗ Пробатов.

— Рассказывай лучше, как сама живешь-можешь, Прасковья Васильевна, — попросил Пробатов.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Хӗрне ҫураҫса хумарӑн-и-ха? — ыйтрӗ амӑшӗ, шухӑшне сасартӑк таҫталла пӑрнипе Пробатова тӗлӗнтерсе.

— Дочь-то еще не просватал? — спросила мать, и Пробатов удивился странному течению ее мыслей.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Палларӑн-и, кушак тус? — ыйтрӗ Пробатов, кушака ачашласа.

— Узнал, чудище? — спросил Пробатов и погладил кота по мягкой дымчатой шерсти.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Района кӗретпӗр-и малтан е Евдокия Павловна патне пӑрӑнатпӑр? — ыйтрӗ шофер.

— В район сначала заедем или сразу свернем к Евдокии Павловне? — спросил шофер.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсир пӗлетӗр-и вара ӑна? — сиввӗнрех ыйтрӗ Пробатов.

— А вы разве знаете его? — холодно поинтересовался Пробатов.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗнле ҫын? — ыйтрӗ Пробатов.

— Какой мужик? — спросил Пробатов.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑхӑтлӑха председатель ҫинчен манса кайнӑ пек, Пробатов хӑйне сырса илнӗ ҫынсенчен ҫапла ыйтрӗ.

Как бы забыв на время о председателе, он обратился ко всем, кто окружал его живым кольцом.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн ҫинчен ҫак эсир? — тин ҫеҫ вӑраннӑ пек, тепӗр хут ыйтрӗ Лузгин, хӑй аптраса ӳкнине пытарас тесе, тӑвӑр картусне хӑвӑртрах тӑхӑнса.

— О чем это вы? — словно проснувшись, переспросил Лузгин и, чтобы как-то скрыть свою растерянность, рывком заключил свою голову в тесный обруч фуражки.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней