Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫапса (тĕпĕ: ҫап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Хӗрлӗармеецсенчен пӗри Петьӑна пиншакӑн вӑрӑм хӳринчен тытса туртрӗ, тепри сиксе тӑчӗ те унӑн пуҫӗ ҫинчи йӑлтӑртатакан ҫӗлӗкне ҫапса антарчӗ.
Красноармейцы развеселились и стали баловаться: один дернул Петю за длинный хвост пиджака, другой сбил с головы блестящую шапку-горшок.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Илюха тата виҫҫӗшне ҫапса антарчӗ.
И Илюха сбил еще три.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Митя тете чышкипе сӗтел ҫине ҫапса илчӗ те: — Часовой, мӗн пулнӑ унта? Мӗншӗн кӗртрӗн? — тесе кӑшкӑрчӗ.
Дядя Митяй стукнул кулаком по столу и крикнул: — Часовой, в чем дело? Зачем пустил этих скоморохов?

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кӑштах тӑхтасан аллине атӑ кунчине ҫапса илчӗ те, кукленсе, урисене пуҫӗнчен ҫӳле ҫӗклесе ташлама тапратрӗ.
Шлепая ладонями по голенищам сапог, Петя пустился вприсядку, вскидывая ноги выше головы.

Илюха питҫӑмартисене супӑньлерӗ, унтан ҫӑкӑр касмалли ҫӗҫҫе тытса ӑна хӳме ҫумне ҫапса лартнӑ чӗн пиҫиххи ҫине ҫапкаласа илчӗ, вара, тӗкӗр ҫине пӑхса, питне ҫӗҫӗпе хырнӑ пек турӗ, пичӗ ҫинчи супӑнь кӑпӑкне тасатма тытӑнчӗ.
Илюха намыливал щеки и «брился» столовым ножом, водил лезвием сначала по ремню, прибитому к забору, потом по щеке, счищая мыло.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Урам урлӑ, манӑн кивӗ пӳрт ларать, унӑн чӳречисене хӑмасемпе хӗреслесе ҫапса лартнӑ.
Напротив через улицу стоял мой старенький дом с заколоченными крест-накрест окнами.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хулпуҫҫи урлӑ ҫакса янӑ аттисем сиккелесе, ӑна ҫурӑмӗнчен ҫапса пыраҫҫӗ.
Сапоги, перекинутые через плечо, подпрыгивали и били его по спине.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫӗмӗрӗлнӗ алӑка икӗ хӑмапа хӗреслесе ҫапса лартнӑ.
— Ма-ма! — крикнул я в щель.

Хулари чиркӳ тӑрринче чан ҫапса ячӗҫ.
В церкви ударил колокол.

Завод хӑрӑмне пула тӗксӗмленнӗ чиркӳ тӑрри тӑмран ҫапса тунӑ лутра та хура пӳртсем хушшинче мӑнаҫлӑн мӑкӑрӑлса тӑрать.
Церковь с потемневшими от заводской копоти куполами величественно возвышалась над хилыми землянками.

Тӗрмере унӑн ӳпкине ҫапса амантнӑ, тетчӗҫ.
Говорили, что ему в тюрьме отбили легкие.

Старик-платник ӑна шучӑ ҫумне ҫапса тӑрать.
Старик плотник прибивал красное полотнище к древку.

Унран пӗтӗмпех революци сывлӑшӗ ҫапса тӑрать: тумтирӗнчен те, картузӗ ҫинчи хӑювӗнчен те; хӑйӗнчен те пачах урӑхла шӑршӑ — тарпа сӑран шӑрши кӗрет.
От него пахло как-то особенно порохом и кожей.

Кассӑн-кассӑн ҫумӑр ҫурӗ, кӳлӗ енчен сивӗ ҫапса тӑчӗ.
Урывками шел дождик, с озера тянуло холодом.

16 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ку унӑн «пичетленсе тухнӑ» пӗрремӗш пысӑк ӗҫӗ — гектографпа ҫапса кӑларнӑ «Камсем вӗсем «халӑх тусӗсем» тата вӗсем социал-демократсене хирӗҫ мӗнле ҫапӑҫаҫҫӗ?» брошюрӑччӗ.
гектографированное издание брошюры «Что такое «друзья народа« и как они воюют против социал-демократов?» — его первая «напечатанная» крупная работа.

14 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ленин капан ӑшӗнче пурӑннине пӗлсен, пӗҫҫине, тарӑхса кайнӑ пек, шарт ҫапса илчӗ:
Узнав, что Ленин живет в стогу, он возмущенно всплеснул руками:

13 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Мӗн эсир, пӳрт алӑкне ҫапса хунӑ та, сарайӗнче пурӑнатӑр?
А чего это вы в сарае живете, а дом заколочен?

9 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ҫав каҫ Эмиль час ҫывӑрса каяймарӗ, ирхине вӑраннӑ-вӑранман хӑйӗн укҫа пухмалли тетте сыснине ҫапса ҫӗмӗрчӗ те унта пухӑннӑ вӑтӑр пилӗк кронӑна кӗсйине чикрӗ.
В тот вечер Эмиль долго не мог заснуть, а наутро он разбил свою свинью-копилку, отсчитал тридцать пять крон.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Чӳречепе унӑн хашакне ҫапса ҫӗмӗрме йывӑрах пулмарӗ, унтан вӑл пуҫне кӑларса пулӑшу ыйтса кӑшкӑрма пуҫларӗ.
Он без труда выбил раму со стеклом и, высунув голову, стал звать на помощь.

Вырсарникун, ноябрӗн вунтӑваттӑмӗшӗнче, Катхульт хуторӗнче пастор кӗлӗ вулани, Эмиль хӑйӗн ашшӗне хупса хуни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Хӑмасенчен ҫапса тунӑ ҫав пӗчӗк пӳрте Альфред мӗнле каланине пӗлсен эсӗ кулмасӑр та чӑтаймӑн.
Это название тебе наверняка покажется смешным, но слышал бы ты, как называл эту дощатую постройку Альфред!

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика