Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑлса (тĕпĕ: шӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Атте алшӑллипе кӑкӑрне шӑлса типӗтрӗ те ман ҫинелле пӑхса илчӗ.

Отец растер полотенцем грудь, посмотрел на меня:

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Чӑмса тухса куҫа шӑлса илсен, ҫумра ишекен Гарике курах кайрӑм.

Когда вынырнул и протер глаза, то увидел рядом Гарика.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Гарик кӑтра ҫӳҫне аллипе шӑлса вырттарчӗ те Алёнка ҫине пӑхса илчӗ.

 — Гарик незаметно взбил пальцами свой вьющийся светлый хохол, посмотрел на Аленку.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Сухалне кавир ҫумне шӑлса типӗтме юратать вӑл.

Он любит о ковер вытирать свою бороду.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Батманов ҫамкине шӑлса илчӗ:

Батманов потер лоб:

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Зятьков ӑна картузӗпе шӑлса тасатрӗ, чуптурӗ те Писарева тыттарчӗ.

Зятьков обтер ее фуражкой, поцеловал и подал Писареву.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Алексей тарӑхнипе вӗсене карттӑ ҫинчен шӑлса пӑрахрӗ те, хӑйӗн ҫине Гречкин тинкерсе пӑхнине туйса, унран: — Мӗн тӗлӗнсе пӑхатӑн? Чернилпа пите вараларӑм-и-мӗн? — тесе ыйтрӗ.

Алексей с досадой стряхнул их с карты и, почувствовав на себе пристальный взгляд Гречкина, спросил: — Что обозреваешь? Лицо в чернилах, что ли?

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Именнипе нимӗн чӗнме аптранӑ Алексее ӑсатса ярсан, Залкинд пиджакне хывса пӑрахрӗ, тарланӑ питне тутӑрпа шӑлса илчӗ, вара хавхаланса пӗлтерчӗ:

Выпроводив растерявшегося и безмолвного Алексея, Залкинд скинул пиджак, вытер платком вспотевшее лицо и торжественно объявил:

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Халӗ вилме ан пар мана, — темле чунӗ тӑвӑлса килнипе, пӗҫерекен аллисемпе Беридзен питне ачашшӑн шӑлса пӑшӑлтатрӗ Таня.

Не дай теперь мне умереть, — шептала Таня, в каком-то исступлении, лаская лицо Беридзе пылающими руками.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫуртсене юр шӑлса лартрӗ.

Постройки замело.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл ҫӗр ҫинчи юрпа хӑйӑра вӗҫтерет, площадка ҫинче хуҫаланать, ҫулсене шӑлса лартать, туса пӗтермен пушӑ ҫуртсенче шӑхӑрать, тимӗр резервуарсенче хуйхӑллӑн улать.

Он поднимал с земли снег и песок, хозяйничал на площадке, переметал дороги, свистел в пустых коробках построек, глухо и уныло гудел в металлических резервуарах.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Серегин, Кондрин сӑмахӗсем хӑйне пырса тивмен пекех, пӗр сӑмах шарламасӑр, ҫӗтӗк татӑкӗпе аллисене шӑлса тӑчӗ.

Серегин сосредоточенно вытирал руки тряпкой и молчал, будто слова Кондрина к нему не относились.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Тусана кипке татӑкӗпе шӑлса пӑрахнӑ пекех шӑлса пӑрахрӗҫ, турпаса шӑлса ывӑтнӑ пек ывӑтрӗҫ.

Смахнули, как пыль тряпицей, как стружку смели.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Артамонов ывӑҫ тупанӗпе питне, сухалне шӑлса илчӗ, сивӗ пӳрнисемпе хӑлхине хыпашларӗ, унталла-кунталла пӑхса илчӗ.

Артамонов провёл ладонью по лицу, по бороде, холодными пальцами пощупал ухо, осмотрелся.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ӑсатса янӑ чух, вӑл Яковӑн сухалне шӑлса якатнӑ май каларӗ:

Провожая его, она говорила, гладя бороду Якова:

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Митя фабрика тӑрӑх тилӗ чуппипе чупса ҫӳренӗ, Мирон рабочисемпе тата служащисемпе кӳрентермелле хаяррӑн, ҫилӗпе калаҫнине кулӑшла сӑмахсемпе, хаваслӑ шӳтсемпе шӑлса якатса пынӑ.

Митя бегал по фабрике лисьим бегом и ловко заметал пушистым хвостом смешных слов, весёлых шуточек сухую, обидную строгость Мирона с рабочими и служащими.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ильяна пурнӑҫран ҫӳпӗ пек шӑлса кӑлартӑр авӑ.

А Илью вымели из обихода, как сор.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Мӗн ҫинчен сӑмахлатӑр? — ыйтрӗ Яков; манах квасне ӗҫсе ячӗ, ҫӑварне ряса ҫаннипе шӑлса илчӗ те, пусма тарӑх утса аннӑ пек, ерипен калаҫма тытӑнчӗ:

— О чём беседуете? — спросил Яков; монах выпил квас, вытер рот рукавом рясы и беззубо заговорил, точно с лестницы идя:

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Кая юлтӑн эсӗ, — терӗ ашшӗ, шӑллӗ патнелле пынӑ май, куҫҫулӗсене шӑлса; манах, тимӗр шапа пек, пуҫне курпунӗ ӑшнелле туртса кӗртрӗ.

— Опоздал ты, — сказал ему отец, подходя к брату, вытирая слёзы с лица; монах втянул, как черепаха, голову свою в горб.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Унтан хура хӗрарӑмпа шурӑ хӗрарӑм мӗлкисем чулсем ҫинчи тусана шӑлса тасатни ҫине пӑхма тытӑнчӗ; чулсем ҫутӑлсах пычӗҫ.

И стал смотреть, как тени чёрной и белой женщин стирают пыль с камней; камни становятся всё светлее.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней