Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пекки сăмах пирĕн базăра пур.
пекки (тĕпĕ: пекки) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Атту лӗпӗртетеҫҫӗ, лӗпӗртетеҫҫӗ темиҫе ҫул, юратам, савам пекки тӑваҫҫӗ пӗр-пӗрне, кайран пӑхатӑн та — хӗрӗн те упӑшки расна, лешӗн те арӑмӗ урӑх.

А то некоторые по несколько лет вместе гуляют, друг на друга не надышатся, а поглядишь после — он на одной женат, она за другого замуж выскочила.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Малтан анчах вӗсем куҫҫуль кӑларам пекки тӑваҫҫӗ, кайран, хӑйсен аллине кӗрсе ӳксен, на кӑна ташлаттараҫҫӗ вара пире вӗри ҫатма ҫинче!

Это они поначалу слезу пускают, а, не дай бог, женишься — так и заставят плясать под свою дудку.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пуҫтаркаланӑ халлӗн пӑртак туйра пекки те пур-тӑр-ха унӑн?

Вы уж тоже, наверное, приданое дочке собирали?

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Упӑшки вӑрлӑхсӑррине пӗле тӑркачах, вӑл кил-терӗшре те, ҫын ҫинче те ӑна ырласа кӑна тӑнӑ: «Ман Куля пекки камӑн пур, ӗҫчен, маттур, ҫынсен арҫынниеем лек, арӑмӗ ҫине алӑ хумасть, ӑннӑ ман пурнӑҫ…»

Была себе на уме; никогда при людях его не корила, а только похваливала: и муж-то золотой, и отец Витальке — лучше не надо, заботливый, любящий, и хозяин, какого поискать.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ун пекки нихҫан та ыррине пӗлтермен.

Он никогда не предвещал ничего хорошего.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кун пекки хальччен нихҫан та пулман.

Никогда еще не было такого.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мария Александровна ачисене пӑхса ҫаврӑнчӗ: унӑн питӗнче тем кулӑ пекки курӑнса илчӗ.

Мария Александровна присела на кровати, обвела взглядом детей: что-то похожее на тень улыбки скользнуло по ее лицу.

Каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мария Александровна пӳрнисемпе ридикюле ҫатӑрласа тытнӑ та кулам пекки тума тӑрӑшать.

Мария Александровна, судорожно вцепившись пальцами в ридикюль, старается улыбнуться.

Суд // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Унӑн ашшӗне вилтерес килмен; унӑн амӑшне те вилтерес килмен, анчах ним тума та ҫук: ун пекки пулать.

Он не хотел, чтобы отец умер; он не хотел, чтобы умерла мать, но ничего не поделаешь: это бывает.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Урӑхла пуласса шанса тӑнӑ ҫӗртех Дик Сэнд кун пекки ҫинчен шутласшӑн та пулманнинчен тӗлӗнмеллиех ҫук.

Неудивительно, что Дик Сэнд также не хотел думать о ней, пока у него еще была хоть какая-то надежда на иной исход.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Мана мӗнле хакланине куратӑн ӗнтӗ эсӗ, — кулам пекки турӗ Илья Николаевич.

— Ты видишь, как меня ценят, — усмехнулся Илья Николаевич.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пысӑк йӗппи хатӗрленет пекки тӑвать, хатӗрленет те пӗр точка ҫинчен теприн ҫине сикет, пӗчӗк мӑнтӑр йӗппи вырӑнта тӑрать, пачах куҫмасть пек туйӑнать.

Большая стрелка помедлит, прицелится и перепрыгнет с одной точки на другую, а маленькая толстая стрелка стоит на месте и, кажется, вовсе не движется.

Кивӗ кресло // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ашшӗ фикус хыҫне пырса тӑчӗ — туппине авӑрлам пекки турӗ.

Папа занял позицию за фикусом — заряжал воображаемую пушку.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Решеткелесе пӗтернӗ тӗрме чӳречисенчен ҫутӑ пекки ҫавран курӑнать.

В зарешеченных окнах тюрьмы виднелись круглые пятнышки света.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Экипажӑн, тен, хӑйӗн шлюпкисемпе ҫӑлӑнма май килнӗ, паллах, хӑйне пырса тӑрӑннӑ карап пӑрахса кайнӑ пулсан, — кун пекки, шел пулин те, пулкалать.

 — А может быть, экипажу после столкновения удалось спастись на собственных шлюпках, если протаранивший их корабль ушел от них, — такие случаи, к сожалению, бывают.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пирӗн культура пекки пӗр эрнере, вӗсен — ӗмӗрхи.

Нашей культуришке без году неделя, а ихней — века!

Маруся наркӑмӑш ӗҫсе вилнӗ // Александр Алга. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 65–72 с.

«Ленинградра пӗр хӗр-работница наркӑмӑш ӗҫсе вилнӗ, мӗншӗн тесен юлташӗ — Таня лакпа сӑрланӑ туфли тӑхӑнса ҫӳренӗ, кунӑн — шӑп та шай ҫавӑн пекки пулман…»

В Ленинграде девушка-работница отравилась, потому что у нее не было лакированных туфель, точно таких же, какие носила ее подруга Таня…

Маруся наркӑмӑш ӗҫсе вилнӗ // Александр Алга. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 65–72 с.

Ҫӑвӑнмаллине хӑмасенчен ҫапса уйрӑм пӳлӗм пекки тунӑ, шывне пысӑк хуранта ӑшӑтаҫҫӗ.

За дощатой перегородкой прямо на костре нагревался большой котел воды.

56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Пирӗн хула пекки тӗнчере пайтах пулӗ, — терӗҫ Славкӑпа Костя, иккӗшӗ тепӗр шухӑшлӑ пулса ун хутне кӗчӗҫ, хӑйсем ҫара урисемпе пӗр вырӑнта пускаласа илчӗҫ, тарланӑ пит-куҫӗсене аллисемпе шӑлса типӗтрӗҫ.

— Какой наш город, — в один голос обрадованно поддержали Славка и Костя, топчась на месте босыми ногами и вытирая вспотевшие лица.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Наткӑна вӑл Песковатскинчи комсомолкӑсемпе танлаштарса пӑхрӗ, анчах хӑйсен ялӗнче ун пекки никам та тупӑнмарӗ.

Он сравнивал Натку с песковатскими комсомолками и не находил, кто бы был похож на нее.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней