Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Аллисем (тĕпĕ: алӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пиччӗшне хирӗҫ сак ҫине пырса ларнӑ Григорий чикаркка ҫавӑрчӗ, Петрон икӗ хӗррипе сарӑхнӑ пичӗ ҫине, кӑвакарса кайнӑ ҫаврака чӗрнеллӗ аллисем ҫине пӑхрӗ.

Григорий сидел на лавке против брата, крутил цигарку, смотрел на желтое по краям лицо Петра, на руки его с посинелыми круглыми ногтями.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Куҫӗ тарпа хупланчӗ, аллисем ҫыран айккинчи сивӗ сакӑлтасем ҫинче шӑва-шӑва кайрӗҫ.

Глаза его застилал пот, руки скользили по холодным уступам яра.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аллисем Мишкӑн мӑйне хыпашларӗҫ, пуҫӗ ун кӑкӑрӗ ҫумӗнче ҫилленсе чӗтрерӗ.

Руки ее шарили, хватали Мишку за шею, а голова колотилась у него на груди.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пантелей Прокофьевич хыпӑнса ӳкрӗ, аллисем ытлашши пулчӗҫ, вӗсене ниҫта чикме пӗлмерӗ.

Пантелей Прокофьевич засуетился, руки сделались лишними, некуда стало их девать.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аллисем чавси тӗлӗнче ҫапкаланаҫҫӗ.

А руки в локтях болтаются.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр ҫур сехетрен склад алӑкӗсенчен юр ҫине, кӗпӗрленсе тӑнӑ казаксен аллисем ҫине ҫыххи-ҫыххипе кӗске кӗрӗксем, ҫӑматӑпа атӑ тӗркисем хӗрлӗрех сарӑ тусан вӗҫтерсе ывтӑнчӗҫ, сахӑр чӑптисем алӑран-алла куҫрӗҫ.

Через полчаса из дверей склада, вздымая оранжевую пыль, полетели на снег, на руки столпившихся казаков вязанки дубленых полушубков, пачки валенок, сапог, из рук в руки пошли кули с сахаром.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗҫӗсене йӗннисенчен кӑларса тытнӑ казаксен аллисем хӗрелсе хуралнӑ, куҫӗсем сивӗпе шывланнӑ, урисем кӳтсе хытӑрканӑ…

У казаков чернели, сходились с пару сжимавшие эфесы обнаженных палашей руки, от холода слезились глаза, коченели ноги…

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий, сӑмах чӗнмесӗр, унӑн тачка хулпуҫҫийӗсемпе аллисем йывӑррӑн хускалнине, ҫӑвар шӑтӑкӗнче хӗрлӗ чӗлхи килӗшӳсӗр хӑвӑрт ҫӑтӑлтатса тӑнине тӗлӗкри пек курса выртрӗ.

Григорий, не отвечая, сонно следил за тугими движениями его мясистых плеч и рук, за неприятно часто мелькавшим в скважине рта красным языком.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан сӗтел ҫине хунӑ аллисем ҫине чылайччен пӑхкаласа ларчӗ, сӑмахсене ҫӑвар тӗпӗнчен чакаласа кӑларнӑ пек майӗпен сыпӑнтарса пычӗ.

Степан долго рассматривал свои выкинутые на стол руки, слова вязал медленно, словно выкорчевывал их изо рта.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Уяв мар, тем мар, — ҫийӗнчи юбки юр пек шурӑ, аллисем те кӑпӑк пекех… — терӗ Аникушка арӑмӗ, кӗвӗҫӳллӗн хӑшлата-хӑшлата сывласа.

Будний день, а на ней юбка, как снег, и ручки чистые-пречистые… говорила, глотая завистливые вздохи.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аллисем те чӗтреми пулнӑ.

И руки дрожать перестали.

Штык // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Хута салатнӑ, пӗр куҫӗпе хӑяккӑн пӑхнӑ, аллисем чӗтренӗ, чӗри хыттӑн тапнӑ.

Развернул бумагу, одним глазом искоса смотрит, руки дрожат, сердце стучит.

Сестрорецк заводӗнче // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Вӗсем кӑрнатира аллисем ҫине йӑтса илнӗ, санитар кӳми патне ӑсатнӑ.

Подняли они гренадера на руки, отправили к санитарной повозке.

Раҫҫей салтакӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Григорий ним шарламасӑр тӑнласа тӑчӗ, делегатсен пуҫӗсемпе аллисем канӑҫсӑррӑн чӳхенме тытӑнсан вара чӑтса тӑраймарӗ, — чӗрне вӗҫҫӗн тӑрса, ҫухӑрса ячӗ:

Григорий молча вслушивался, глядел на заходившие враскачку головы и руки делегатов и не утерпел, — приподнимаясь на цыпочки, загорланил:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл чылайччен тапкаланса выртрӗ, хӑркӑлтатса сывларӗ, обмоткӑллӑ урисемпе ҫӗре кукалерӗ, сарса пӑрахнӑ аллисем ҫине тӗревлесе ури ҫине тӑчӗ те мӑшлатса илчӗ, унтан, юлашки сывлӑшне кӑларса ярса, пуҫӗпе ҫӗр ҫине чикеленсе тӗршӗнчӗ.

Он долго бился и хрипел, колотил землю ногами в обмотках и под конец, опираясь на разбросанные руки, привстал, покряхтел, ткнулся лицом, в последний раз выдохнув воздух.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчукӑн пулемета хӑвӑрт та меллӗн сӳтекен ҫыпӑҫуллӑ аллисем ҫине вӗсем тӗлӗнсе кайса пӑхса тӑраҫҫӗ.

Смотрели, как под умелыми руками Бунчука споро распадался он на части.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сергейпе Виктор тӑкӑрлӑка кӗрсе кайсан, Ванюша ерипен Лена ҫумне пырса, нумайччен унӑн хӑвӑрт ӗҫлекен аллисем ҫине пӑхса тӑчӗ.

А когда Сергей и Виктор направились в переулок, Ванюша осторожно подошел к Лене и долго смотрел на ее проворные руки.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Те фарфорӗ ытла яка пулнӑран, те аллисем чӗтренӗрен, шурӑ чашӑк ниепле те ӑна итлесшӗн пулман, пӗр-икӗ хут алӑран та тухса ӳкрӗ.

Или фарфор был уж очень скользкий, или руки у нее дрожали, но чашечка никак не хотела повиноваться и два раза выскакивала из пальцев.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑҫан та пулсан художник ӗҫлесе ларнине курма тӳр килнӗ пулсан, эсир асӑрханӑ пулӗ: кӑвак пир ҫинче малтан тӗксӗм контурсем анчах, темле мӗлкесем курӑнаҫҫӗ, вара пуҫӗ, аллисем, хулпуҫҫисем палӑрма пуҫлаҫҫӗ.

Если вам когда-либо доводилось смотреть, как работает художник, то вы, наверное, замечали: на сером холсте сперва появлялись лишь неясные контуры и тени, затем выступали очертания головы, плеч, рук.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫемен аллисем ҫине сурчӗ те лумне пӗтӗм вӑйпа хӗсӗк хушӑка лартрӗ.

Семен поплевал на ладони и с силой вонзил лом в узкую расщелину.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней