Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Фрося (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нумайччен ӳкӗтленӗ, калаҫнӑ хыҫҫӑн Фрося ҫавах та ирхине звенона сӑрт айккине илсе кайма сӑмах пачӗ, вӑл тухса кайма тӑнӑ чухне пӳлӗме Алеша килсе кӗчӗ.

После долгих убеждений и разговоров Фроська все же дала слово с утра повести звено на косогор и собиралась уходить, когда в комнату вошел Алеша.

4. Фрося сӑрчӗн хӗрринче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Фрося ҫак сӑмахсене мӑнаҫлӑн та ытла хӑвӑрттӑн каланипе пӗр сӑмах — «Автата!» — пулса тухрӗ.

 — Фроська проговорила эти слова высокомерно и так быстро, что получилось одно слово «вотщё».

4. Фрося сӑрчӗн хӗрринче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫамрӑк та опытсӑрскер, вӑл звенона, Фрося пек тытса пыма пултарайман, анчах вӑл бригадира хирӗҫле пӗр ӗҫ те туман, хӑйне ирӗк тытман, Алеша каламасӑр, пӗр утӑм та туман.

Молоденькая и неопытная, она не умела так верховодить звеном, как это делала Фрося, но зато ни в чем не перечила бригадиру, не самовольничала и шагу не ступала без Алешиного слова.

4. Фрося сӑрчӗн хӗрринче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Фрося каллех Петрпа пӗр бригадӑна ҫырма ыйтать.

— Фрося опять в одну бригаду с Петром просится.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Фрося авӑ ӗҫе ҫӗнӗ тутӑр ҫыхса килнӗ.

Вон Фрося в новом платке пришла на работу.

7. Пинтен те хаклӑрах // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Эсӗ, Фрося, мӗншӗн ҫӗнӗ тутӑр ҫыхнӑ? — ятласа илчӗ хуҫалӑха юратакан Авдотья.

— Зачем ты, Фрося, новый платок надела? — попеняла хозяйственная Авдотья.

7. Пинтен те хаклӑрах // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Фрося, пирӗн звенона кил, санпа савӑнӑҫлӑрах! — чӗнчӗ Валентина.

— Фрося, иди в наше звено, с тобой веселее! — звала Валентина.

7. Пинтен те хаклӑрах // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ылмаш куҫлӑ Фрося — пуҫтах хӗрарӑм — ялкӑшса-ҫиҫсе тӑракан тутӑр ҫыхса, ҫӗнӗ хӑлха ункисем ҫакса килчӗ.

Разноглазая Фрося — отчаянная голова — появилась в яркой косынке и в новых сережках.

7. Пинтен те хаклӑрах // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Фрося ӑна ман ҫинчен каласа панӑ пулмалла, паллах, ытлашши мухтанӑ ӗнтӗ: Корчагин эпӗ пымассерен кӑшт палӑрмалла йӑл кулса илет.

Фрося ему, видно, рассказала обо мне, конечно, перехвалила, и больной встречает мой приход чуть заметной улыбкой.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Фрося ӑна пӗлет иккен.

Фрося, оказывается, знает его.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ун патӗнче, пӗр уйрӑлмасӑр пекех, Фрося санитарка ларать.

Около него, почти не отходя, сидит санитарка Фрося.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Аякран: — Фрося, шыв илсе кил! — тесе шӑппӑн каланӑ сасӑ илтӗнет.

Издали слышится тихий голос: — Фрося, принесите воды!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Фрося!..»

Фрося!»

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эх, Фрося!..

Эх, Фрося!

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ирсӗр, ҫӗлен! — кӑшкӑрса юлчӗ Фрося ун хыҫӗнчен, унтан вӑл вут купи ҫумне тайӑнчӗ те пӑвӑнса ҫитнӗ сасӑпа йӗрсе ячӗ.

— Подлюга, гад! — крикнула ему вдогонку Фрося и, прислонясь к дровам, глухо зарыдала.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Вӑл сана виҫҫӗр тенкӗ панӑ-ҫке, — терӗ Фрося, макӑрас пек.

— Но ведь он дал тебе триста рублей, — в голосе Фроси слышались приглушенные рыдания.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Фрося официанта ҫаннинчен ярса тытрӗ те тытӑнчӑклӑ, пӑвӑннӑ сасӑпа: — Прохошка, ӑҫта леш поручик панӑ укҫа? — тесе ыйтрӗ.

Она взяла официанта за рукав и прерывающимся, сдавленным голосом сказала: — Прохошка, где же те деньги, которые тебе дал поручик?

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӑй те сисмерӗ, — шухӑшӗсем Фрося ҫине, унпа нумаях мар пулса иртнӗ ӗҫ ҫине ҫавӑрӑнса тухрӗҫ.

Не заметил, как мысли вернулись к тому, что было недавно, к Фросе, и отчетливо всплыла картина.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пуринчен ытла Фрося ӗҫрен тухса кайнӑ хыҫҫӑн кичем пулса ҫитрӗ.

Особенно скучно стало, когда ушла с работы Фрося.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ҫапла, ача тирпейлӗ, — терӗ Фрося, кун пеккисене хистеме кирлӗ мар.

— Да, парень справный, — сказала Фрося, — такого подгонять не надо.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней