Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сашӑна (тĕпĕ: Саша) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫӗр ҫинче пурӑнма юратакан Сашӑна тинӗспе интересленни тахҫанах йӑлӑхтарчӗ, ҫавӑнпа вӑл ҫӗнӗ шухӑш пачӗ:
И тут Саша, который больше всего любил сушу, подал интересную мысль:

Вӑйӑран ӗҫ пуҫланчӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Петька-карма ҫӑвар та пулин хӑйӗн пӗртен-пӗр резинкине икӗ пая уйӑрса, ҫуррине Сашӑна вӑрттӑн хурса пачӗ.
Петька свою единственную резинку раскусил на две части и украдкой положил Саше.

Йывӑр кунсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Сашӑна поведенишӗн — пӗр эрнелӗхе «тӑваттӑ».
— А Саше четверку за поведение в неделю.

— Сашӑна?
— А Саше?

— Сашӑна кӑларса пӑрахма юрамасть, юрамасть!
— Сашу исключать нельзя, нельзя!

Миша такӑнчӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Сашӑна юрамасть…
— Сашу нельзя…

— Сашӑна та…
— И Сашу…

Сашӑна та-и?
И Сашу?

Чижик мекӗрленсе витрене ҫӗклерӗ те, сӗтне кӑшт хырӑмӗ ҫине тӑкса, Сашӑна тыттарчӗ.
Чижик, натужась, подает Саше ведро, выплескивая часть молока себе на живот.

Ӗнесене киле илсе кайма хатӗрленеҫҫӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— На, — терӗ те вал Сашӑна, йӗпе ҫамкине шӑлса илчӗ.
— На, — говорит она Саше и вытирает мокрый лоб.

Сашӑна вӗлернӗ!..
Сашу казнили!..

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

«Сашӑна ҫакнӑ!..
«Сашу повесили!..

Сашӑна суд туса ҫакса вӗлернӗ кунсенче вӑл гимназирен вӗренсе тухмалли экзаменсем тытнӑ, Оля вилес патне ҫитнӗ кунсенче вара университет пӗтерсе тухмалли экзаменсем тытма вӑй-хал ҫитернӗ.
В дни суда и казни Саши он сдавал экзамены за гимназию; в дни, когда умирала Оля, он нашел в себе силы, чтобы сдать экзамены за университет.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пилӗк ҫул каялла Петербургра Сашӑна ҫакса вӗлерчӗҫ…
Пять лет назад в Петербурге был казнен Саша…

Сашӑна вӗлернӗ хыҫҫӑн йӑлтах хуйха ӳкнӗскер, Аня йывӑр чирленӗччӗ, амӑшӗ курса тӑнӑ ҫӗртех сӑнран кайса пычӗ.
Потрясенная казнью Саши, Аня тяжело болела и угасала на глазах матери.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Сашӑна ҫакса вӗлернӗ хыҫҫӑн, Ульяновсен ҫемйипе ют ҫынсем кӑна мар, тӑван-хурӑнташӗсем те хутшӑнма пӑрахнӑ вӑхӑтра, пынӑ.
Пришел после казни Саши, когда не только знакомые, но и родственники закрыли для семьи Ульяновых двери своих домов.

Иртнӗ ҫуркунне, Сашӑна вӗлернӗ, Аня хӑй тӗрмерен тухнӑ ҫуркунне, уншӑн ҫӗр ҫинчи пӗтӗм сӑрсем тӗксӗмленнӗччӗ, унтанпа вӑл паркра е вӑрманта кайӑк-кӗшӗк юрланине те илтменччӗ, паян ак…
В ту весну, когда погиб Саша и она вышла из тюрьмы, для нее померкли все краски на земле, она ни разу не слышала с тех пор, чтобы в парке или в лесу пели птицы, а сегодня…

Турӑшсем Илья Николаевича та вӑхӑтсӑр вилӗмрен упрамарӗҫ, Сашӑна та вилессинчен ҫӑлмарӗҫ.
Не уберегли иконы от преждевременной смерти Илью Николаевича, не спасли от казни Сашу.

Ҫурт сутни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Володя куҫҫульсӗр куҫӗпе хаҫат ҫине пӑхрӗ те унти йӗркесем витӗр юратнӑ пиччӗшне Сашӑна курчӗ…
Володя сухими глазами смотрел на газету и сквозь строки видел Сашу, своего любимого брата.

Каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аслӑ таса чун-чӗреллӗ, ҫутӑ ӗмӗтлӗ Сашӑна вӗлерме пултарчӗҫ-ши вара?..
Возможно ли, чтобы умного, светлого, справедливого Сашу казнили?..

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика